وقف، نیاز عاطفی واقف را برطرف می کند

به گزارش خبرگزاری، برنامه «گفت‌وگوی علمی» به موضوع جایگاه وقف در آموزش عالی و با حضور دکتر اسفندیار معتمدی کارشناس آموزش علوم و مولف کتاب های علمی و درسی، سید مهدی طاهری گلپایگانی خیر مدرسه ساز و دکتر مصطفی سمیعی نصب متخصص اقتصاد اسلامی روانه آنتن شد.

سید مهدی طاهری گلپایگانی خیر مدرسه ساز درباره فعالیت های خود اظهار داشت: ما اهل گلپایگان هستیم و مرحوم پدرم در فرهنگ و اوقاف این شهر فعالیت زیادی داشته است.

وی افزود: وقتی به تهران آمدم، با بیمارستانی در کوه های شمران روبرو شدیم که مرحوم ابوالحسن نورافشار آن را ساخته بود. من از آنجا کارهای مربوط به وقف را آغار کردم از جمله ساخت مدرسه و درمانگاه و بیمارستان.

وی با بیان اینکه در سال ۱۳۳۳ کار وقف را شروع کردم، در خصوص افرادی که بر او تاثیر گذار بوده اند، اظهار داشت: به جز پدرم که بر من اثر گذاشت، محیطی که در گلپایگان وجود داشت و وقف هایی که تهران دیدم، بنده را به این کار ترغیب کرد.

طاهری درباره فعالیت شغلی خود گفت: بنده کارم را در بیمارستان شروع کردم و بعد یک مدرسه در اراک ساختم. پول ساخت این مدرسه را مرحوم نورافشار انجام داد و کارهای آن را بنده انجام دادم. پس از آن بیمارستان علی اصغر در خیابان ظفر را ساختم. همچنین آسایشگاه معلولین در شهریار را تاسیس کردیم که مربوط به بنیاد خیریه کامرانی بود. در صادق آباد همدان نیز درمانگاهی درست کردیم که وقف کردیم.

دکتر اسفندیار معتمدی کارشناس آموزش علوم و مولف کتاب های علمی و درسی درباره انگیزه های وقف اظهار داشت: یکی از نیازهای انسان ارتباط با افراد دیگر است. این ارتباط زمانی می تواند مستحکم باشد که در آن صمیمیت و محبتی داشته باشد. برخی افراد با گفتگو و ومحبت لفظی جا نمی افتند و حاضر هستند بخشش خود را گسترده تر کنند و به همین جهت از اموالشان استفاده می کنند تا خیرشان به دیگران برسد و از این خیر حاصل معنوی در خودشان ایجاد می شود و یک احساس رضایت خاطری می کنند.

وی اضافه کرد: در حقیقت وقف کردن نیازی از مردم را تامین می کند، یک نیاز عاطفی از خود فرد را هم تامین می کند. البته این از نیازهای درجه بالای انسانی است زیرا نیازهای اولیه را می توان خیلی ساده تامین کرد ولی برای تامین نیازهای سطح بالا باید افراد گذشت هایی داشته باشند که یکی از این گذشت ها نیاز مالی است.

وی وقف را نوعی از بخشیدن عنوان کرد و بیان داشت: بخشیدن ملک یا وسیله ای را وقف می گویند به طوری که از دست فرد خارج شود و منفعت آن به دیگری برسد. اصطلاح فقهی در میان فقها وجود دارد که می گویند، وقف حبس عین ملک و بخشیدن منفعت آن است.

معتمدی توضیح داد و گفت: منظور از حبس ملک آن است که ملک از تصرف واقف بیرون بیاید و به دست دیگری برسد و منفعت آن نیز منتقل شود. وقتی ملکی وقف شد، آن ملک دیگر قابل خرید و فروش نیست و آن شخصی که ملک را در اختیار می گیرد می تواند از منافع آن استفاده کند ولی امکان خرید و فروش آن را ندارد، البته می توانند با شرایط خاصی ملک را بهینه کنند تا منفعت آن زیاد شود.

کارشناس آموزش علوم با بیان اینکه وقف می تواند برای شخص خاصی باشد، اظهار داشت: من می توانم ملک خود را برای شخص خاصی که می تواند حتی پسرم نیز باشد، تحویل دهم و یا اینکه آن را به چند نفر بدهم که این جمع می تواند همه پسران من باشد و یا اینکه می تواند وقف عمومی باشد و اینجا وقف به نماینده دولت تحویل داده می شود و نماینده دولت بر اساس آن چیزی که واقف مشخص کرده است، منافع را می تواند مصرف کند.

در ادامه دکتر مصطفی سمیعی نصب متخصص اقتصاد اسلامی به جایگاه وقف در سنت اسلامی اشاره کرد و بیان داشت: در سنت اسلامی واقفین اوقاف با توجه به نیازها و دغدغه ها و کبودهایی که در جامعه وجود داشته است، به وقف اقدام کردند.

وی با ذکر یک مثال ادامه داد: امروز بحران های زیست محیطی را داریم و این بحث برای چند دهه اخیر اما در قرن هفتم موقوفه ای را در میان یزد و کرمان داریم که زمین زراعی بوده است و محصول آن برای پرندگان مهاجری که در فصول مختلف از شمال کشور به سمت جنوب و بلعکس می آیند، وقف شده است.

قابل ذکر است؛ برنامه «گفت‌وگوی علمی» شنبه تا چهارشنبه از رادیو گفت‌وگو به روی آنتن می رود و فایل صوتی آن برای علاقمندان در تارنمای شبکه موجود است.