جلیل سامان کارگردان سریال های تلویزیونی «ارمغان تاریکی» و «پروانه» درباره فیلم سینمایی «نفس» که در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد به خبرنگار مهر گفت: فیلم «شیار ۱۴۳» را دیده بودم و تمایل داشتم «نفس» را نیز ببینم و به نظر من فیلم جدید نرگس آبیار در نوع خود ستودنی است.
وی ادامه داد: ساخت فیلم هایی از این دست زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که بدانیم سوژه اغلب فیلم های تولید شده در سینمای ایران به سمت خیانت و شعار حرکت می کند. اغلب فیلم هایی که در بخش دولتی تولید می شوند شعاری هستند و بسیاری از آثاری که در بخش خصوصی ساخته می شوند محتوایی با رنگ و بوی خیانت دارند اما فیلمی مثل «نفس» اثری وفادار به ارزش های انسانی، دینی، مستقل و جذاب از کار در آمده است.
سامان با اشاره به ویژگی های این فیلم سینمایی در ساختار و محتوا بیان کرد: روایت و کارگردانی فیلم «نفس» نسبت به فیلم «شیار ۱۴۳» سخت و پیچیده تر بوده است. استفاده از انیمیشن در فیلم به جا است و توانسته تخیل شخصیت اصلی را نمایشی کند. اصغر نژادایمانی هم در طراحی صحنه و لباس خیلی خوب کار کرده و مهمترین عناصر تصویری را شکل داده است.
این نویسنده درباره فیلمنامه «نفس» گفت: در این فیلم سینمایی با یک فیلمنامه ساده مواجه نیستیم بلکه داستان در پس زمینه فیلم روایت می شود و لحظات ناب و تاثیر گذار را به هم پیوند داده است. ممکن است منتقدان بگویند که «نفس» یک فیلم شخصی است و اصطلاح شخصی ساز را برای آن به کار ببرند اما من معتقدم این فیلم به هیچ عنوان کاردکردی شخصی ندارد و نرگس آبیار در «نفس» همان نگرش و نگرانی هایی را دارد که مردم کوچه و خیابان دارند.
وی تاکید کرد: بنابراین به شخصی ساز بودن این اثر سینمایی حتی اگر ریشه در زندگی خانم آبیار هم داشته باشد، اعتقاد ندارم. فیلم «نفس» اثری ارزشمند است. هر چند ممکن است طرفداران سینمای کلیشه ای و گیشه ای عملا مانع تولید چنین فیلم هایی شوند اما جای خوشبختی و امیدواری است شاهدیم فیلم «نفس» که دغدغه ای مشترک بین همه انسان ها دارد، سرانجام در سینمای ایران ساخته شد.
سامان یادآور شد: من مطمئن هستم فیلم «نفس» در دنیا دیده خواهد شد. در این فیلم عشق دختر و پسری وجود ندارد و نمی توان گفت به پشتوانه روایت عاشقانه مخاطب را نگه داشته است،اما شاهد هستیم که مخاطب تا انتها فیلم را می بیند.
این کارگردان بیان کرد: یکی از دلایلی که مخاطب تا پایان پای اثر می نشیند این است که جهان بینی موجود در پشت فیلم است که نگاهی ساده، عاشقانه به انسان و جهان دارد. البته من با انتخاب بعضی بازیگران بزرگسال و گریم آنها مشکل داشتم و فکر می کنم انتخاب های خوبی نبود.
سامان درباره کارگردانی نرگس آبیار گفت: این کارگردان جوان علاوه بر کارگردانی و طراحی صحنه، در ساخت انیمیشین، فیلمبرداری، تدوین، صداگذاری و آهنگسازی هم خوب فضا را مدیریت کرده است. این اتفاق مبین این مطلب است که همه عوامل دست به دست هم داده اند تا «نفس» فیلمی خوب از آب در آید. این فیلم در بخش هایی قابل ستایش و غبطه برانگیز بود. اینجاست که من بیش از همه به خانم آبیار غبطه می خورم که تهیه کننده هوشمند و همراهی داشته است زیرا تهیه کننده خوب که اشتیاق سازنده را ویران نکند نادر است.
سامان در پایان گفت: انتقاد بعضی از منتقدان به فیلم «نفس» نشان دهنده تاثیرگذار بودن این فیلم است. بی شک فیلم «نفس» یک تجربه جدید برای نرگس آبیار و البته سینمای ایران محسوب می شود.
نظر شما