به گزارش خبرنگار هنري " مهر " اين جلسه با حضور " سام فرزانه " عضو انجمن منتقدان و نويسندگان تئاتر ايران و مسئول جلسه، " محمود رضا رحيمي " عضو هيات مديره انجمن كارگردانان تئاتر و كارشناس جلسه، " علي رضا احمدزاده " عضو كانون ملي منتقدين و منتقد جلسه و " علي اصغر دشتي " كارگردان نمايش برگزار شد.
در ابتداي جلسه " علي رضا احمدزاده " به تاريخچه تعزيه، اهميت متن و شخصيت " آنتوان سنت دو اگزوپري " پرداخت. وي در ادامه صحبت هاي خود گفت: با انتخاب اين متن و اجراي آن به شيوه تعزيه، ما با يك تراژدي مدرن رو به رو مي شويم. تراژدي مدرني كه علي اصغر دشتي توانسته به درستي از پس آن برآيد و بايد به اين خاطر به او تبريك بگويم. اما مطلب ديگر اين كه اساسا اين نمايش يك اجراي ميداني است و اصلا به درد سالن سايه نمي خورد.
در ادامه جلسه " علي اصغر دشتي " درباره ي نحوه انتخاب متن گفت: اولين دليلم ارتباط حسي خوبي بود كه با تعزيه و اين متن برقرار كردم. انتخاب اين داستان براي اجراي تعزيه گونه به دليل مفهوم و فضاي معنويش بود. به خصوص كه اين اثر در خود نشانه هاي شرقي دارد. در اين داستان يك بستر دراماتيك وجود دارد كه براي بستر سازي آن احتياج به تلاش آن چناني نداشتيم.
پس از صحبت هاي دشتي " ، " محمود رضا رحيمي " عضو هيات مديره انجمن كارگردانان تئاتر و كارشناس جلسه با اشاره به اين نكته كه اين كتاب بعد از انجيل، از پر فروش ترين كتاب هاي دنياست، گفت: من در ابتدا بايد يك خسته نباشيد جانانه به كارگردان و گروه اجرايي بگويم، اما يكي از اشكالاتي كه به نظرم در اجرا وجود داشت، منظوم بودن متن بود. چون شعر كاملا در قالب بحور عروضي است، نمي توان با آن بازي هاي كلامي معمول را داشت.
سپس دشتي در برابر سئوال " سام فرزانه " كه چه اصراري داشته است تا نمايش نامه بر اساس شعر باشد، پاسخ داد: تصميم من در منظوم بودن اجرا از همان ابتدا قطعي بود.اما مي خواستم كار در انتها با اشعار سپيد ختم شود كه به دليل زمان اندك قادر به انجام اين كار نشدم.
در ادامه احمد زاده، در مورد هماهنگي متن و نوع اجرا گفت: هم چنان كه تعزيه از آدم هاي سياه و سفيد تشكيل شده و شخصيت پردازي درستي ندارد، داستان شازده كوچولو نيز فاقد شخصيت پردازي است و فقط بار معنايي دارد. از اين جهت انتخاب اين متن براي اجرايي با شيوه تعزيه مناسب به نظر مي رسد.
سپس دشتي درباره طراحي صحنه خود گفت: منبع الهام من براي دكور نمايش نيز تعزيه بود. اين سكو درست شبيه سكوي تعزيه اي بود كه من در شهرستان برازجان ديده بودم. البته من تصميم داشتم دكور را بچينم كه تماشاگران دورتادور آن بنشينند و در هر زاويه اي بر كار تسلط داشته باشند كه متاسفانه بر خلاف وعده هاي " اردشير صالح پور " اين كار عملي نشد.
" محمود رضا رحيمي " نيز در پايان جلسه گفت: اين تجربه گرانبهايي بود. پس بياييد اين قدر قراردادي فكر نكنيم. ما متاسفانه در چهرچوب افكار قراردادي مان گير افتاديم و براي اجراهاي جسورانه بايد سالها سپري شود.
نظر شما