به گزارش خبرگزاري مهر عموم مردم جامعه از رواج پوشش نامناسب ، هم ميان مردان و هم زنان و نيز ميان پسران و دختران نا راضي اند. از آن سو ، بي ترديد قشر عظيمي از جوانان و افرادي كه از پوشش نامناسب استفاده مي كنند بر اثر عدم الگوي پوشش مناسب و يا مدلهاي شاداب و زيبنده و غفلت متوليان از نگاه تربيتي و حمايتي به پوشش اجتماعي ، ناخواسته چنين مي كنند و واقعا قصد ضربه به حقوق ديگران يا هنجارهاي اجتماعي را ندارند.
اكنون سوال اينجاست كه راه برخورد با يك آسيب ديده فرهنگي و اجتماعي چيست؟ به راستي راه اصلاح اين وضعيت به سمت مطلوب و ترميم آسيب هاي تحميل شده به پوشش اجتماع چيست؟ آيا ارگانهاي متولي ، الگوهاي زيبنده و برتر را به ميان آورده اند تا جوانان از رهگذر "انتخاب" ، پوشش مناسب را برگزينند؟!
در خصوص اجراي طرح برخورد با برهم زنندگان امنيت اجتماعي ، گرچه بايد اذعان داشت كه هيچگونه برخورد فيزيكي از سوي كارمندان شريف و زحمتكش نيروي انتظامي گزارش نشده و در حقيقت رويكرد ناجا رويكردي ارشادي و تربيتي از زاويه امربه معروف بوده است ، اما زمان آن رسيده است تا به جاي انداختن تقصير و بار مسئوليت بر عهده اين و آن نگاهي به كارنامه دستگاههاي متولي يا درگير بحث حجاب بيندازيم.
خبرگزاري مهر ابتدا با انتشار متن مصوبه بسيار مهم و كارشناسانه شوراي عالي انقلاب فرهنگي در سال 76 و سپس با گفتگوي با ارگانهاي مسئول دراين مصوبه (كه موظف به ارائه گزارشهاي 6 ماهه بوده اند) كارنامه هريك از آنان را در اين زمينه مرور خواهد كرد و عدم پاسخگويي و يا پاسخ آنها را به هرشكل براي اطلاع عموم منتشر خواهد نمود.
اصول و مباني و روشهاي اجرايي گسترش فرهنگ عفاف
(مصوب چهارصد و سيزدهمين جلسه مورخ 14/11/1376 شوراي عالي انقلاب فرهنگي )
شرح:
اصول و مبانى روشهاى اجرايى در مسأله گسترش فرهنگ عفاف و حجاب
براى آنكه روشهاى اجرايى دستگاههاى مختلف در اهتمام به تقويت عفاف و حجاب، منطقى و جامع و هماهنگ و تابع يك سلسله اصول و مبانى باشد. به اين اصول و مبانى فهرستوار اشاره مىشود:
1-عفاف و حجاب از نتايج و مظاهر ايمان و تقوى است. بنابراين براى تقويت آن بايد در درجه اول به تحكيم ايمان و تقويت باورهاى دينى افراد جامعه كه در حكم روح و ريشه اخلاق و رفتار آنان است، توجه شود.
2-در توسعه فرهنگ عفاف و حجاب، لازم است به تحكيم ارزشها و مفاهيم اخلاقى خاصى از قبيل شرم و حيا و آزرم و غيرت كه با عفاف و حجاب رابطه نزديك و بىواسطه دارند و خود از ثمرات ايمان و تقوى محسوب مىشوند و نيز به آموزش احكام شرعى مربوط به عفاف و حجاب و آموزش صحيح رفتار زن و مرد با يكديگر در جامعه و خانواده توجه كافى مبذول شود.
3-توضيح و تبيين دائمى فلسفه و فوائد عفاف و حجاب در زندگى فردى و اجتماعى و بيان آثار و نتايج سوءعدم رعايت عفاف و بىحجابى براى درك حقيقت عقلانى و منطقى عفاف و حجاب امرى ضرورى است.
4-عفاف و حجاب يك امر تربيتى خانواده است و تربيت خانوادگى در تثبيت فرهنگ عفاف و حجاب در انديشه و روح افراد، نقش اصلى و عمده را ايفا مىكند.
5-لازم است توجه عموم افراد، خصوصاً جوانان به نقش عفاف و حجاب در ايجاد هويت فرهنگى و ملى مستقل براى كشور و ملت و همچنين به آثار مثبت سياسى اين استقلال جلب و مقاصد دشمنان در ترويج فرهنگ برهنگى كه خود يكى از راههاى تهاجم فرهنگى است با ذكر شواهد و نمونههاى تاريخى تشريح شود.
6-ضرورى است به ريشهها و زمينههاى اجتماعى و اقتصادى ضعف عفاف و حجاب از قبيل روحيه اشرافىگرى و تجملپرستى از يك سو و فقر و استيصال مادى از سوى ديگر و نيز دشواريهاى موجود بر سر راه ازدواج شرعى و قانونى و تشكيل خانواده توجه شود و با مبارزه و مقابله با اين ريشهها و انگيزهها موجبات ترويج و توسعه عفاف و حجاب فراهم شود.
7-در توسعه و ترويج عفاف و حجاب بايد بر فعاليتهاى فرهنگى، آموزشى و تبليغى تأكيد شده سعى شود فضاى اجتماعى و فرهنگى جامعه و محيط به نحوى ساخته شود كه افراد به صورتى طبيعى در آن فضا به رعايت عفاف و حجاب رغبت نمايند و بدان عادت كنند و از كارهايى كه موجب بدبينى نسبت به اسلام و نظام اسلامى گردد پرهيز شود.
8-در توسعه و ترويج فرهنگ عفاف و حجاب نبايد تنها زنان، مخاطب قرار گيرند و نقش و مسؤوليت مردان فراموش شود بلكه بايد عفاف و حجاب به عنوان امرى كه به هر دو جنس زن و مرد مربوط مىشود، تلقى شود.
9 -لازم است در معرفى اسوهها و الگوها در جامعه، به عفاف و حجاب به عنوان يك ارزش، عنايت كافى شود و در تبليغات و نيز در آثار ادبى و هنرى شأن و منزلت انسانى زنان و ارزش حجاب مورد توجه قرار گيرد.
10-تبليغ عفاف و حجاب بايد چنان باشد كه خود موجب بدآموزى و اشاعه فحشا نشود و دراين امر، مىبايد مقتضيات سنى، روحى و فرهنگى مخاطبان موردتوجه قرار گيرد.
11-در توسعه فرهنگ عفاف و حجاب لازم است ميان فعاليتهاى فرهنگى، ارشادى و اجرايى، همسويى و هماهنگى وجود داشته باشد و برنامهها و اقدامات انجامشده به صورتى مستمر موردنظارت و ارزيابى قرار گيرد.
12-در تبليغ و ترويج عفاف و حجاب بايد بيشتر به جنبههاى مثبت تكيه شود و شيوهها و طرز بيان دوستانه و مؤدبانه به كار گرفته شود و واكنش نسبت به عدم رعايت عفاف و بىحجابى بايد تابع مقررات و محدود به حدود قانون باشد و از برخوردهاى خشن و اهانتآميز خوددارى شود.
13-مديران و مسؤولان بايد از آگاهى و حساسيت لازم نسبت به مسأله عفاف و حجاب برخوردار باشند و مخصوصاً بايد به آموزش صحيح مجريان تبليغ و پاسدارى از عفاف و حجاب اولويت داده شود.
14-در شهرسازى و معمارى بايد فرهنگ عفاف و حجاب مدنظر قرار گيرد و محيط كار و نوع برنامهها و استفاده از وسايل و امكانات به نحوى نباشد كه خود موجب اختلاط نامناسب زن و مرد شود.
15-در ترويج فرهنگ عفاف و حجاب بايد به نوع كار و شرايط مقتضيات محيط زندگى و خصوصيات اقليمى و سنتها و آداب محلى و منطقهاى مربوط به لباس و پوشش، با رعايت اصل حكم فقهى حجاب توجه شود و ضمن قائل شدن حرمت و احترام براى چادر به عنوان كاملترين و رايجترين نوع حجاب و تشويق آن به دور از افراط و تفريط، از الزام همگان به استفاده از يك نوع، رنگ و شكل خاص خوددارى شود. (مراكز ادارى، آموزشى و درمانى تابع ضوابط خاص خود مىباشند).
16-به موازات اهتمام نسبت به عفاف و حجاب و تبليغ و ترويج آن بايد تدابيرى اتخاذ شود تا چادر و انواع لباسهايى كه استفاده از آنها لازمه رعايت عفاف و حجاب است به آسانى و با هزينهاى معقول و منطقى قابل تأمين باشد.
اين اصول در 16بند در جلسه 413 مورخ 14/11/76 شورايعالى انقلاب فرهنگى به تصويب نهايى رسيد.
به گزارش خبرگزاري مهر از سوي ديگر شورايعالي انقلاب فرهنگي در تابستان سال 84 راهبردهاي گسترش فرهنگ عفاف را به شرح زير مصوب نموده است:
راهبردهاي گسترش فرهنگ عفاف
(مصوب پانصد و شصت و ششمين جلسه مورخ 04/05/1384 شوراي عالي انقلاب فرهنگي )
شرح:
شوراي عالي انقلاب فرهنگي در جلسه 566 مورخ 4/5/84 در چارچوب اصول و مباني روشهاي اجرايي گسترش فرهنگ عفاف (مصوب جلسه 413 مورخ 14/11/76) راهبردهاي گسترش فرهنگ عفاف را به شرح ذيل تصويب نمود:
1ـ توسعة فرهنگ كنكاش و تفكر در مفاهيم ديني توسط جوانان به منظور پذيرش دروني و قلبي و عمل به آنها ؛
2ـ تبيين دائمي جايگاه والا و پر اعتبار زن در اسلام و مقايسه آن با ساير مكاتب به منظور احساس برتري شخصيت زن مسلمان نسبت به زنان ساير مكاتب و پرهيز از روي آوردن به جاذبه‌ها و شخصيت‌هاي كاذب؛
3ـ تقويت بنية اعتقادي، اخلاقي و اصول و مباني تربيت براي والدين، خصوصاً مادران نسبت به امر عفاف و حجاب و ايجاد حساسيت در آنها نسبت به آسيب هاي ناشي از عدم رعايت آن براي خود، خانواده و فرزندان؛
4ـ اتخاذ تدابير مناسب جهت جذب، تربيت و به كارگيري نيروي انساني شايسته نظير مديران، معلمين و اساتيد معتقد و عامل به رعايت حجاب و عفاف در كلية مراكز اداري و آموزشي؛
5ـ تبيين آموزه‌هاي ديني در خصوص ضرورت رعايت اصول حيا و عفت متناسب با قابليت‌ها و ويژگي‌هاي زنان و مردان و ايجاد تعادل در روابط اجتماعي آنها؛
6ـ احياء و ترويج سنت حسنه امر به معروف و نهي از منكر؛
7ـ ارتقاء سطح آگاهي جوانان در خصوص ارتباطات صحيح انساني و اخلاقي بين آنها و حفظ حدود عفاف و حجاب در جامعه و خانواده؛
8ـ تبيين فلسفه و پيامدهاي مثبت فرهنگي اجتماعي، رواني و اخلاقي عفاف و حجاب درعرصه‌هاي مختلف زندگي و اثرات منفي عدم رعايت آن در سست كردن بنيانهاي اخلاقي خانواده و جامعه؛
9ـ تبيين ديدگاه اسلام در خصوص عفاف، پوشش، حجاب و ضرورت بيان ، فلسفه، احكام و دستاوردهاي مثبت رعايت آن در جامعه متناسب با شرايط سني جوانان و نوجوانان با شيوه‌هاي جذاب؛
10ـ توجه دادن به رعايت و نيز باور پوشش نه به عنوان يك اجبار اجتماعي بلكه به عنوان يك ارزش انساني، ديني و معنوي و يك باور قلبي جهت مصونيت از زشتي ها و آسيب‌هاي اجتماعي؛
11ـ افزايش آگاهي والدين نسبت به رعايت حجاب و عفاف خصوصاً در خانواده و نقش الگويي آنان در اين امر؛
12ـ اهتمام جدي نهاد خانواده نسبت به تأمين نيازهاي عاطفي و شخصيتي فرزندان به ويژه دختران و تأثير آن در شكل گيري هويت ديني و اجتماعي آنها؛
13ـ تبيين نقش عفاف و حجاب در تقويت هويت ملي و فرهنگي جوانان و تأثير آن بر استقلال فرهنگي و سياسي كشور؛
14ـ تقويت روحيه تعادل در جوانان در رويكرد آنان به مدگرايي و بيان مستدل و منطقي اثرات و پيامدهاي مدگرايي افراطي و پرهيز از تقليد كوركورانه از مد‌هاي غربي و تقويت مدگرايي ملي؛
15ـ تبيين ريشه‌هاي تاريخي و فرهنگي و نشانه هاي روشن از وجود حجاب و پوشش در اديان الهي و جوامع داراي سابقه تاريخي و تمدن فرهنگي؛
16ـ زمينه سازي اجتماعي مناسب براي دختران و پسران جهت كشف، هدايت و بروز قابليت‌ها و توانمنديها و تأمين مطالبات خود به منظور جلوگيري از بروز جلوه‌گري‌هاي نامناسب در حيطة فرهنگ عفاف و حجاب؛
17ـ اختصاص بخشي از موضوعات تحقيقاتي به بررسي «زمينه، علل و موانع گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه» و بررسي تأثيرات محصولات فرهنگي كشور بر اين موضوع؛
18ـ تشويق و ترغيب خانواده‌ها و جوانان به ازدواج آسان و آشنا نمودن آنان با معيارهاي شرعي انتخاب همسر، حقوق و وظايف يكديگر، تقويت روحية ساده زيستي و قناعت پيشگي در زندگي؛
19ـ تقويت هماهنگي بين دستگاههاي ذيربط در برنامه‌ريزي و تأمين امكانات لازم جهت رفع مشكلات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي موجود بر سر راه ازدواج جوانان؛
20ـ توسعة فعاليت‌هاي بنيادهاي ازدواج به منظور جلب مساعدت دولت و خيرين در امر ازدواج جوانان؛
21ـ ارتقاي مهارتهاي فني و حرفه‌اي و توانمنديهاي جوانان جهت توسعة طرح‌هاي خود اشتغالي و آشنايي با بازار كار و زمينه‌هاي مختلف فعاليت به عنوان زمينه ساز ازدواج، تشكيل خانواده و نهايتاً توسعة فرهنگ عفاف؛
22ـ اهتمام جدي مراكز فرهنگي و كلية رسانه‌هاي كشور نسبت به ارائه الگوي مطلوب از عفاف و حجاب در محصولات فرهنگي خود (فيلم، سريال، تئاتر و…) و پرهيز از ايجاد تضاد و تناقض براي جوانان در اين امر؛
23ـ جذب، تربيت و بكارگيري نيروي انساني آگاه و عامل به مباني ديني عفاف و حجاب در برنامه‌هاي فرهنگي و تبليغي؛
24ـ جهت دهي و تقويت امر عفاف و حجاب با استفاده از قابليت‌ها و ظرفيت سازمان ها، احزاب، تشكل‌هاي غيردولتي و هيئت هاي مذهبي در كشور؛
25ـ هدايت تبليغات تجاري به سوي استقلال فرهنگي و اقتصادي؛
26ـ سازماندهي مبلغان آشنا به اصول و مباني فرهنگ عفاف و حجاب به روشهاي صحيح تبليغ و استفاده بهينه از آنها در مجامع ديني و خودجوش مردمي؛
27ـ نظارت دقيق و همه جانبه در امر توليد و نشر كتاب، مطبوعات و مجلات سينمايي در خصوص رعايت حريم عفاف و حجاب از نظر محتوايي و شكلي؛
28ـ تبيين ضرورت رعايت حجاب و عفاف توسط زنان و مردان در برنامه هاي فرهنگي، تبليغي و هنري و پرهيز از يك سونگري؛
29ـ الگوسازي و ايجاد گرايشات عميق و پايدار نسبت به امر حجاب و عفاف از طريق معرفي سيره عملي معصومين (ع)، بزرگان علمي و ادبي و فرهنگي، منطبق با مقتضيات زمان و مكان و شرايط سني جوانان.
30ـ تبيين عدم مغايرت پوشيدگي، حجاب و عفاف با حضور و فعاليت‌هاي اجتماعي زنان و رفع شبهه تعارض بين آن دو؛
31ـ توسعة ارتباطات و تبادل اطلاعات بين دستگاههاي مختلف آموزشي، فرهنگي و تبليغي در جهت تبيين و تعيين حدود و ضوابط هماهنگ در رعايت عفاف و حجاب در ارائه برنامه ها و كالاهاي فرهنگي؛
32ـ تربيت و توسعة نيروي انساني مؤمن، كارآمد و آشنا به مسائل فرهنگي ـ تبليغي در امر عفاف و حجاب و پرهيز ازبرخورد‌هاي خشن، فيزيكي و تحقير آميز با متخلفين؛
33ـ هماهنگي و وحدت رويه مستمر و پايدار در برخورد با ناهنجار‌ي‌هاي فرهنگي توسط دستگاههاي مختلف در چارچوب قانون؛
34ـ ارتقاي سطح آگاهي وايجاد حساسيت در مديران نسبت به توسعة فرهنگ عفاف و حاكميت ارزش‌هاي اخلاقي در مجموعه‌هاي تحت مسئوليت آنها؛
35ـ طراحي و اجراي فعاليت‌هاي فرهنگي در مراكز تبليغي، آموزشي و فرهنگي در راستاي توسعة امر عفاف و حجاب؛
36ـ ترغيب مسئولين و مديران نسبت به مناسب‌سازي فيزيكي و فرهنگي محيط كار در ادرات، بانك‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، شركت‌هاي خصوصي براي شاغلين و مراجعين؛
37ـ توسعه و تنوع بخشي به الگوهاي مناسب حجاب و تبليغ آن توسط رسانه‌ها به منظور اقناع روحيه تنوع طلبي و حس زيبا شناختي جوانان ضمن ترويج و تشويق چادر به عنوان حجاب برتر و پرهيز از تحميل و اجباري كردن يك الگوي ثابت از حجاب؛
38ـ توجه دستگاه‌ها و نهاد‌هاي فرهنگساز به مد به عنوان مؤلفه‌اي نوين و تأثير گذار در جهت‌دهي به نوع پوشش و آراستگي جوانان؛
39ـ تشويق وترغيب و تبليغ نماد‌ها و الگوهاي لباس ايراني و بومي مناطق مختلف كشور و ممانعت از تبليغ الگوهاي مغاير با فرهنگ ايراني ـ اسلامي؛
40ـ اتخاذ تدابير لازم جهت توليد و توزيع اقلام مورد نياز جامعه در رعايت حجاب؛
41ـ ايجاد زمينه‌هاي دسترسي عمومي به پارچه و لباس منطبق با الگوهاي ايراني ـ اسلامي و حمايت از طراحان و توليد كنندگان آن؛
42ـ ايجاد زمينة تبادل فرهنگي ملل اسلامي از طريق ارائه الگوها ونماد‌هاي پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي؛
43ـ فراهم ساختن زمينه‌هاي امكان رقابلت براي توليد كنندگان داخلي و حمايت مالي از آنها؛
44ـ تقويت فرهنگ استفاده از پارچه و لباس‌هاي منطبق با الگوهاي ايراني ـ اسلامي؛
45ـ تهية مقررات لازم براي جلوگيري از واردات پارچه و لباس غير متناسب با فرهنگ عفاف و حجاب؛
46ـ به منظور ايجاد هماهنگي بين دستگاههاي اجرايي و ساير اشخاص حقيقي و حقوقي فعال در امر ترويج و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه كميته ترويج و گسترش فرهنگ عفاف با تركيب ذيل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي تشكيل خواهد شد و گزارش عملكرد آن هر شش ماه يكبار به شوراي عالي انقلاب فرهنگي ارائه خواهد گرديد.
1ـ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي ( رئيس كميته)
2ـ رئيس سازمان تبليغات اسلامي ( نائب رئيس كميته)
3ـ دبير شوراي فرهنگ عمومي (دبير كميته)
4ـ نماينده سازمان ملي جوانان
5ـ نماينده وزارت اطلاعات
6ـ نماينده نيروي انتظامي
7ـ نماينده وزارت كشور
8ـ نماينده كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي
9ـ نماينده وزارت آموزش وپرورش
10ـ نماينده وزارت علوم، تحقيقات و فن‌آوري
11ـ نماينده وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشكي
12ـ نماينده سازمان صدا و سيما
13ـ نماينده وزارت بازرگاني
14ـ نماينده ستاد امر به معروف و نهي از منكر
15ـ نماينده شوراي فرهنگي اجتماعي زنان
16ـ نماينده سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران
17ـ نماينده وزارت مسكن وشهرسازي
18ـ نماينده وزارت اقتصاد و دارايي
19ـ نماينده وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات
20ـ نماينده گمرگ جمهوري اسلامي ايران
21ـ نماينده سازمان تربيت بدني
22ـ نماينده مركز امور مشاركت زنان
47ـ كميتة ترويج و گسترش فرهنگ عفاف موظف است حداكثر ظرف مدت دو ماه راهكار‌ها، آيين‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هاي اجرايي و نقش دستگاههاي ذيربط در اين خصوص را تهيه و تصويب نموده و به اطلاع شوراي عالي انقلاب فرهنگي برساند.
نظر شما