به گزارش خبرگزاري مهر مهمترين محورها و ديدگاههاي مطرح شده اين نشست كه موضوعاتي چون روابط ايران و اروپا ، تروريسم بين المللي ، تسليحات كشتار جمعي ، فرآيند صلح خاورميانه ، امنيت انرژي ، بحران عراق و نهايتا مسئله فعاليتهاي هسته اي ايران را در بر مي گرفت ، چنين است:
در خصوص همكاريهاي ايران و اتحاديه اروپا طرفين ايراني با تاكيد بر اينكه ، پيشنهادات اروپا براي همكاريها و مشاركت ايران و اروپا در زمينه هاي اتقاي سياسي، امنيتي و هسته اي ضعيف است و براي روابطي كليدي و استراتژيك نيست ، ياد آور شدند: مذاكرات ايران و اروپا همچنان به بن بست نرسيده است و هر چه اروپا براي حقوق مشروع ايران بي توجهي بيشتري نشان داده و به سياست فشار دست زند، پروسه مذاكرات هم ناموفق تر و به بن بست نزديكتر خواهد شد.
كارشناسان ارشد ايران با اشاره به اينكه " بازگشت پرونده هسته اي ايران از شوراي امنيت به شوراي حكام نشان بلوغ و توانمندي اروپا براي حل مسئله با ايران از طريق مذاكره خواهد بود" تاكيد كردند: حل سياسي مسئله و تامين حقوق ايران در چارچوب NPT موجب موافقت ايران با پروتكل الحاقي و استمرار همكاريها در چارچوب NPT خواهد شد.
از سوي ديگر طرف اروپايي نيز معتقد بود كه " تجديد نظر در كم و كيف روابط ايران و اروپا لازم است" اما بايد بدرستي ديد كه ايران و اروپا چه توقعي از يكديگر دارند.
كارشناسان موسسه علم و سياست آلمان اظهار داشتند: منافع مشترك و احترام متقابل بايد ملاك اصلي رابطه ايران و اروپا باشد. انعطاف از سوي هر دو طرف براي اختلافات لازمه موفقيت در پي ريزي روابط موفق است و اين اصول نيازمند يك اراده سياسي در سطح سران ايران و اروپاست.
طرفين همچنين در مورد تروريسم بين الملل بر محورهاي زير تاكيد كردند:
1- عدم اجماع جهان در مورد تعريف تروريسم و نيز در مورد نحوه مبارزه با تروريسم 2 مشكل اساسي براي حل مشكل تروريسم است.
2- سياست تهاجمي آمريكا تحت عنوان اقدام پيشدستانه مورد قبول و اجماع جهاني نيست.
3- تصورات هر كشور در هر منطقه از "تهديد" از مشكلات مبارزه مشترك با تروريسم است.
4- ايران در سالهاي گذشته اقدامات سازنده و مهمي در راستاي ايجاد همكاري منطقه اي و جهاني عليه تروريسم انجام داده است كه مبارزات ايران عليه القاعده تنها نمونه آن نيست.
5- پتانسيلهاي موجود براي نقض حقوق بشر خطري براي گسترش تروريسم است.
در اين زمينه طرف اروپايي تاكيد كرد: سياسي كردن مسئله مبارزه با تروريسم از عوامل تضعيف اين مهم است. حضور منافقين در عراق (MKO) كه يك گروه تروريستي است، نشانه اي از برخورد سياسي با مسئله تروريسم است.
كارشناسان موسسه علم و سياست آلمان و مركز تحقيقات استراتژيك كشورمان در خصوص خلع سلاح و سلاحهاي كشتار جمعي يادآور شدند : معاهده عدم اشاعه NPT تا كنون بجز كشور كره شمالي كه خارج با ساير كشورها با NPT هكاري كرده موفق بوده است. تهديدات موجود عليه معاهده عدم اشاعه (NPT) نيز شبكه قاچاق تجهيزات و تكنولوژي جهاني ، خلاء هاي موجود در سيستم موجود عدم اشاعه و نگراني از تروريسم هسته اي مي باشد.
طرفين مشلات موجود معاهده هاي خلع سلاح جهاني را نيز چنين برشمردند:
1- اجراي تبعيض آن و رفتار دو گانه در اجراي معاهدات توسط قدرتهاي بزرگ
2- عدم پاي بندي قدرتهاي بزرگ به معاهدات مذكور
3- شكل تكميلي پروسه خلع سلاح كه عمدتاٌ توسط قدرتهاي بزرگ بوجود آمده است.
4- تهديد كشورهاي هسته اي عليه كشورهاي غير هسته اي
5- عدم وجود تضمينهاي مثبت و منفي امنيتي براي كشورهاي غير هسته اي
6- آزاد گذاشتن اسرائيل براي گسترش ذخاير سلاحهاي كشتار جمعي خود
7- توليد نسل جديد سلاحهاي هسته اي توسط قدرتهاي بزرگ
8- جايزه دادن به كشورهايي كه عضويت NPT را نپذيرفته و سلاحهاي هسته اي توليد كرده اند. مثل قرارداد همكاريهاي هند و آمريكا
9- سياستهاي تخريب هاي آمريكا عليه و يك پروتكل الحاقي براي كنوانسيون بيولوژيك با وجود 7 سال مذاكره توسط كشورهاي عضو.
به گزارش خبرگزاري مهر كارشناسان اروپايي اظهار داشتند: توافق در مورد UCF اصفهان در زمان ارائه طرح اروپا به ايران (5 اوت 2005)، كاملاٌ زمينه سازي شده بود و اروپا آمادگي پذيرش آن را داشت. منتهي شروع يكجانبه توسط ايران و بعد شروع R&D زمينه ادامه اين فرآيند را از بين برد. در تابستان 84 ايران و اروپا در شرايطي بودند كه پروژه اصفهان را با توافق شروع كنند.
آنها با اعلام اينكه " مذاكرات ايران و اروپا دستاوردهاي مهمي داشت كه مي تواند اساس مهمي براي آينده روابطي موفق بين ايران و EU باشد" افزودند: ايران مهمترين قدرت خاورميانه در مسائل امنيتي است و روابط ايران و اروپا در اين زمينه بسيار مهم است. موضوعي كه در مذاكرات هسته اي ايران و اروپا نيز مورد توافق قرار گرفت.
كارشناسان اروپايي اظهار داشتند كه اروپا از ابتدا ميدانست كه در يك مقطع بايد آمريكا وارد مذاكرات ايران و اروپا شود و اكنون مهم اين است كه بعد از تنش هاي اخير در 6 ماه گذشته ؛ شانسي براي مذاكره سياسي و تعامل و توافق ايجاد كنيم.
آنها ابراز عقيده كردند: نامه غير منتظره احمدي نژاد به رئيس جمهور آمريكا و اعلام آمادگي ايران براي مذاكره در مورد عراق، اين تصور را به تندروهاي آمريكا القا مي كند كه فشار روي ايران موثر است. چراكه وقتي ايران به شوراي امنيت برده شد، در مورد آمريكا انعطاف نشان داد. لذا به اعتقاد تندروهاي آمريكا بايد پروسه فشار را تشديد كرد.
از سوي ديگر طرف ايراني هم با اشاره به اينكه زمينه هاي مهمي براي روابط استراتژيك ايران و اروپا وجود دارد و مذاكرات ايران و اروپا ورودي خوبي براي پرداختن به اين مهم بود ، يادآور شد: زمينه ها و منافع مشترك مهمي بر اثر مذاكرات دو سه سال اخير ايران و EU بوجود آمده كه بايد در راستاي تقويت و تحقيق آن برنامه ريزي كرد. لذا ايران و EU بايد مستقلا به فكر منافع و روابط دراز مدت باشند.
طرف ايراني ضرورت پرهيز ايران و اروپا از "محاسبات شتابزده و اشتباه" را يادآوري كرده و افزودند: مسير فعلي هدايت مسئله هسته اي ايراني توسط 1+5، مسير باخت – باخت است و بايد طراحي مجدد براي بازگشت به مسير برد – برد بوجود آيد.
" اگر چه مدير كل آژانس اعلام كرده كه هنوز در موضعي نيست كه تاييد كند مواد هسته اي اعلام نشده در ايران وجود ندارد. اما اين طبيعي است. چرا كه آژانس بعد از 27 سال كار در ژاپن توانست اعلام كند كه مواد هسته اي اعلام نشده در ژاپن وجود ندارد. ساير كشورها مثل كانادا و برزيل هم هنوز بعد از سالها بازرسي، نتوانسته اند چنين تاييديه اي از آژانس بگيرند."
به گزارش "مهر" كارشناسان مركز تحقيقات استراتژيك كشورمان افزودند: ايران در دويست سال گذشته به هيچ كشوري تجاوز نداشته است. ايجاد وحشت از ايران بين كشورهاي منطقه و جهان يك برنامه هدفمند مغرضانه سياسي است كه به نفع صلح و ثبات بين المللي نيست.
آنها در پايان تاكيد كردند: مديريت استراتژيك مسئله هسته اي ايران از طريق به رسميت شناختن حق ايران در چارچوب NPT براي غني سازي و كنار گذاشتن درخواستهاي فراتر از NPT از ايران ممكن است و مي تواند زمينه ساز انعطاف ايران در مورد اقدامات اعتماد ساز باشد.
طرف اروپايي نيز بر موارد زير در ارتباز با مسئله فعاليتهاي هسته اي ايران تاكيد كرد:
1- هنوز نشانه اي از انحراف در فعاليتهاي هسته اي ايران مشاهده نشده است. لذا تندروي در شوراي امنيت معقول نيست.
2- اعضاء دائم شوراي امنيت در مورد فعاليتهاي هسته اي ايران نگران هستند اما در ضرورت تعليق، اجماع وجود دارد.
3- اروپا در مورد سرنوشت و آينده مسئله NPT نگران است.
4- اگر توافق سياسي در مورد مسئله هسته اي ايران حاصل نشود به اروپا هم چاره اي جز حمايت از تحريم اقتصادي نخواهد داشت.
كارشناسان موسسه علم و سياست آلمان همچنين در مورد روابط با حماس و فلسطين معتقد بودند: انتخاب حماس از سوي مردم فلسطين در بستري كاملا دمكراتيك صورت گرفته و رفتارهاي منتخبين حماس نشان مي دهد كه انعطاف لازم براي همكاري با آنها وجود دارد. بنابر اين به نفع صلح در منطقه است كه اروپا بايد با حماس كار كند.
نظر شما