به گزارش خبرگزاري مهر روزنامه واشنگتن پست در تحليلي نوشت: آمريكا و اسرائيل فقط روي سلطه نظامي بر خاور ميانه تمرين مي كنند ، اما جنگ نامتقارن هزينه بر، آنها را تهديد مي كند. آنها هم اكنون بايد بدانند كه بايد جنگ را از طريق ابزار ديگري دنبال كنند از طريق ديپلماسي نامتقارن و سياستي كه بر اساس انعطاف و تاكتيكهاي بي انتها ساخته شده باشد.
" جيم هوگلند" Jim Hoagland در تحليل خود مي گويد كه براي دولت بوش اين به معناي دنبال كردن استراتژي " به گونه اي كه" براي جلوگيري از ايران براي رسيدن به سلاحهاي هسته اي و جلوگيري از آن براي مداخله در عراق است. واشنگتن بايد "به گونه اي" عمل كند كه حمايت چين و روسيه را براي اعمال تحريم عليه ايران به دست آورد "به گونه اي كه " ايران در نهايت پيشنهادي را مطرح كند.
نويسنده ، حركت به سوي ديپلماسي نامتقارن را اينگونه توضيح مي دهد كه جرج بوش رئيس جمهوري آمريكا در اين سياست در محور راست قرار مي گيرد و تمايل خود را براي گفتگوي مستقيم با ايران در مورد همه موضوعات از جمله امنيت در عراق و خليج فارس اعلام مي كند.
هوگلند براي اسرائيل ، سياستمداري نامتقارن را گامهاي فعال براي جلوگيري از ويراني سياسي در سرزمينهاي فلسطينيان مي داند نه افزايش حرارت تحت يك ظرف در حال جوش.
واشنگتن پست در ادامه ، ( به زعم خود ) راهكار بعدي را در صورتي كه سازمان ملل حكم اقدامي را عليه ايران صادر نكند، وزارت دارايي مي داند ، نه پنتاگون، تا گامهاي بعدي را بردارد و آنهم همان محروميت دسترسي بانكها و شركتهاي خارجي از دسترسي به بازار آمريكا ، در صورت همكاري با ايران است.
به عقيده نويسنده ، اما واشنگتن بايد پيش از هر گونه اقدامي با شركاي خود مشاوره و مصالحه و به گونه اي عمل كند كه گويي معامله با ايران تنها راهي است كه براي جلب حمايت چين و روسيه ممكن است.
بنابر اين بوش نبايد همه گزينه ها را از روي ميز مذاكره بردارد - مثل گفتگو با احمدي نژاد يا حماس در موراد خاص يا با ولاديمير پوتين در اجلاس گروه هشت در ماه جولاي. اين آخرين شانس براي يك معامله درباره برنامه هسته اي ايران است كه به مذاق سازمان ملل هم خوش مي آيد.
نظر شما