هم پيمانان آمريكا از تحريمهاي سخت تجاري عليه ايران حمايت نمي كنند/ ائتلاف غرب عليه ايران با شكست روبرو شده است

به گزارش خبرگزاري مهر موسسه مطالعاتي هريتج آمريكا Heritage Foundation در تحليلي نوشت: تلاشهاي دولت آمريكا براي ايجاد يك ائتلاف بين المللي در متوقف كردن برنامه هسته اي ايران با مخالفتهاي دو كشور چين و روسيه با شكست روبرو شده است.

"جيمز فيليپ" و "پيتر بروكس" James Phillips  و Peter Brookes نويسندگان اين تحليل ابرازعقيده مي كنند كه ايران روابط نزديك خود را با مسكو و پكن تقويت كرده است تا ازاين طريق بتواند روابط تنش دار خود با آمريكا را به حالت تعادل درآورد.

به عقيده نويسنده، براي روسيه و چين ايران يك شريك جذاب از نظر اقتصادي، استراتژيك و ژئوپليتيكي است و اين به معناي ايجاد يك ائتلاف بالقوه عليه آمريكا است.

از نظر استراتژيكي پكن و مسكو از ايران خواسته اند تا به سازمان همكاريهاي اقتصادي بپيوندد كه درآن قدرتهاي منطقه اي    مثل چين ، روسيه ، قزاقستان ، قرقيزستان، تاجيكستان و ازبكستان حضور دارند.

نويسندگان در مورد چين مي نويسند كه ايران سومين كشور بزرگ تهيه كننده نفت براي صنعت نفت چين است. از سوي ديگر چين حدود 100 ميليارد دلار را براي توسعه ميدانهاي نفت و گاز ايران اختصاص داده است و ايران نيز طي 30 سال آينده بيش از 250 ميليون تن گاز طبيعي و 150 هزار بشكه نفت خام را روزانه براي چين تهيه خواهد كرد.

فيليپ و بروكس مي افزايند : ايران سلاحهاي متعارف چين را خريداري مي كند و از نظر تجاري نيز دو كشور داراي روابط خوبي هستند مثل همكاري در احداث متروي ايران.

به گزارش مهر، هريتج در ادامه به بررسي ارتباط روسيه با ايران پرداخته و نوشت: روسيه كه روابط نزديكي با ايران در طول دوره اتحاد جماهير شوروي سابق داشت، به ايجاد ارتباط نزديك نظامي، تجاري و ديپلماتيك خود با روسيه، از زمان فروپاشي امپراطوري كمونيستي، ادامه داده است.

در ادامه اين تحليل آمده است: روسيه انواع موشكها،تانكها، زيردرياييها و ديگر تجهزات نظامي را فروخته است.

نويسندگان اين تحليل در بخش ديگري همچنين به مهمترين شركاي ايران اشاره كرده و خاطر نشان مي كنند كه با اين وجود احتمالا همپيمانان آمريكا از چنين تحريم هايي به گرمي استقبال نخواهند كرد.

به نوشته هريتج، مهمترين شركاي صادراتي ايران در سال 2004 عبارتند از: ژاپن،چين، ايتاليا، آفريقاي جنوبي، كره جنوبي، تايوان، تركيه و هلند. مهمترين شركاي وارداتي ايران نيز آلمان، فرانسه، ايتاليا، چين، امارات متحده عربي، كره جنوبي و روسيه هستند.

هريتج در پايان خاطر نشان مي كند كه با توجه به اين حقايق، به نظر مي رسد كه همپيمانان و دوستان آمريكا ازاعمال تحريمهاي تجاري عليه برنامه هسته اي ايران حمايت قابل ملاحظه اي نخواهند داشت، بنابر اين جلب حمايت بين المللي عليه ايران يك مسئله دشوار حتي خارج از چارچوب سازمان ملل متحد است و آمريكا در نهايت ممكن است كه به روشهاي ديگري متوسل شود.