به گزارش خبرگزاري مهر، محمد السلواني نويسنده مغربي "گفتگو" را از منظر قرآن كريم و سنت نبوي در مقاله اي بررسي كرده كه اين مقاله در پايگاه اينترنتي جوريسبيديا منشتر شده است.
بر اساس اين گزارش، براي اينكه گفتگو تأثير مثبت و مناسبي در زندگي فرد و جامعه داشته باشد، بايد اسلوب و شيوه هاي آن رعايت تا كيان فرد و جامعه تضمين شود، از اين رو بايد آداب، ضوابط و شرايط گفتگو مطرح شده تا در خلال آن از گفتگوهاي منفي كه به نابودي و اختلاف كشيده مي شود، جلوگيري به عمل آيد. گفتگوي سازنده و تأثيرگذار نيازمند رعايت و توجه به اصول و قواعدي است .
اخلاص در نيت: نيت اصل اساسي در عبادات و معاملات مختلف است كه عبادت را از شرايط عادت وعادي شدن آن خارج مي كند، از اين رو بر همه واجب است كه در گفتگو، نيتها را خالص كرده و در جدل و گفتگو قصد تقرب و جلب رضايت خداوند بلند مرتبه را داشته باشند. به اين مناسبت امر به معروف و نهي از منكر را انجام تا ديگري به سوي حق دعوت شود و باطل از بين برود.
تقوا: فضيلتي كه قرآن براي ارتباط بين يك انسان با ديگر انسانها و ميان انسان و خالقش قرار داده، تقوا است. اين كلمه و مشتقات آن در بيشتر آيات قرآن از نظر اخلاقي و اجتماعي مورد بررسي قرار گرفته و مراد اين است .
صبر: صبر بر تفكر و تأمل دلالت مي كند، اگر انسان در گفتگوهايي كه انجام مي دهد، صبر نداشته باشد نمي تواند گفتگوها را به خوبي انجام دهد . نداشتن صبر در همه مراحل زندگي بسيار تأثير خواهد گذاشت، انساني كه صبور نيست، نمي تواند در مقابل بلا و آسيبي كه به او مي رسد، مقاومت كند و در سير زندگي عاجز مي شود و در حالتي به سر مي برد كه به ارزشهاي اخلاقي كفر مي ورزد، شر سايه مي افكند و در ادامه نمي تواند با ديگران به درستي گفتگو كند.
دوري از تعصب: دو گروهي كه با يكديگر محاوره و گفتگو مي كنند، بايد آمادگي لازم براي بحث درباره حقيقت و واقعيتها را داشته و ديدگاههاي طرف مقابل را با دوري از تعصب دنبال كنند. از اين رو قرآن كريم بر اين شيوه تأكيد بسياري دارد و از ديگران مي خواهد كه از تعصب دوري كنند. زيرا اگر شخصي از روي غرض ورزي و تعصب با ديگران گفتگو كند، مطمئنا نتيجه مثبت و مفيدي نخواهد يافت. از اين رو دوري از تعصب در بيان حقيقت، در واقع نشاندهنده اوج توان فكري و تربيت روحي شخص است.
حسن ظن: در اصل گفتگو بايد از ظن و تهمت ديگري برحذر بود، نه اينكه به او شك كرد و نه اينكه به خالص بودن او بسيار اطمينان داشت. همه اين ويژگيهاي اخلاقي در تحقق مسئله مصلحت و بيان حقيقت برخلاف معمول است. از تأمل در آيات كريمه قرآن مي توان دريافت كه در گفتگو به بهترين موارد دعوت مي كند.
آرامش: گفتگويي كه در نهايت آرامش و عدم بالارفتن صدا انجام مي گيرد بسيار نيكو است و قرآن در هر شرايطي از انسانها مي خواهد كه در مقابل ديگري صدا را بالا نبرند، به ويژه در گفتگوهايي كه انجام مي شود، زيرا در گفتگوي آرام نيكيها با بديها مقابله و غضب به آرامش تبديل مي شود .
نظر شما