اين شاعر معاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : به اعتقاد من ، ادبيات ملي مي تواند بخشي از ادبيات هر ملتي باشد. مثلا پاره اي از ادبيات فلسطين كه به خاك فلسطين و فرهنگ آن و نيز عشق ها و مرارت ها و مبارزات اجتماعي مردمش تعلق دارد ، ادبيات ملي فلسطين محسوب مي شود كه مي توان آن را جزئي از كل ادبيات آن سرزمين دانست.
فهيمه غني نژاد ادامه داد : براين اساس ، اگر به عنوان مثال مجموعه شعر عاشقانه اي توسط شاعري فلسطين در بي وفايي معشوق سروده شود (حتي در صورتي كه از ويژگي هاي ارزشي بسياري برخوردارو موجب غناي بيشتر ادبيات فلسطيني باشد ) جزء ادبيات ملي به حساب نمي آيد ؛ چرا كه بر پايه انگيزه هاي شخصي خلق شده و فرديت شاعر در آن قابل توجه و تامل است.
وي ياد آورشد : البته اين نكته بسيار مهم را نبايد از نظر دور داشت كه پس ازگذشت سالها و در نماي دور، همه انواع ادبي يك ملت (حتي آنهايي كه بسيار فردي مي نمايند) از آنجايي كه داراي ريشه هاي فرهنگي واحدي هستند، خواه ناخواه و در كليت خويش، رنگ و بويي ملي مي گيرند .
اين شاعر تصريح كرد : با بررسي تخصصي و ژرف انديشي در ادبيات هر ملت ، تشخيص ادبيات ملي آنها دشوار نيست ؛ مشروط برآنكه در اين مقوله نيز مانند بسياري مقولات ديگر، قائل به خط كشي ها و مرز بندي هاي قاطع و قطعي نباشيم و بپذيريم كه در زمينه هايي كه به علوم انساني مربوط مي شوند، آنچه واقعيت دارد و هم واجد ارزش است، سيلان داشتن و نسبي بودن است.
فهيمه غني نژاد خاطر نشان كرد : شخصيت هاي تاريخي يك سرزمين، اسطوره هاي يك قوم، آداب و رسوم يك ملت و نظاير آن، در بستر ادبيات ملي آنهاست كه به حيات خود ادامه مي دهند و امكان انتقال به نسلها و سرزمينهاي ديگر در موردشان وجود دارد . اما براي به ظهور رسيدن اين امكان مي بايست به گونه اي با آنها رفتار شود كه عتيقه و تاريخ مصرف گذشته ننمايند و روح و طراوتشان با تعريف هاي منجمد و زنگار زمان ، آنچنان زوال نپذيرد كه وقتي به نسلهاي بعدي يا سرزمين هاي ديگران مي رسد ، فرتوت و از كار افتاده و بيگانه با زمان و مكان باشد.
اين شاعر يادآور شد : شاهنامه فردوسي، نمونه خوبي از ادبيات ملي ماست كه پس از گذشت قرنها هنوزكاركرد خود را درپهنه هاي ادبي ، تاريخي ، اساطيري ، حماسي ، فرهنگ و نظاير آن حفظ كرده و در بسياري عرصه هاي زيبايي شناسي، روان شناسي، جامعه شناسي، اخلاقي و هنري (همچون سينما و تئاتر و نقاشي و موسيقي) نيز به گسترده ترين اشكال ممكن، جاي كنكاش و كار و آفرينش باقي گذاشته است.
فهيمه غني نژاد در پايان گفتگو با مهر، گفت : در تبيين ادبيات ملي و شاخص هاي آن در كشورما ، نهادهايي چون وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي ، وزارت آموزش و پرورش ، سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، دانشگاه ها، فرهنگستانها ، مطبوعات و بسياري نهادهاي دولتي و خصوصي ديگر، مسئوليت مستقيم دارند . آنچه اين مسئوليت مستقيم را جهت مي بخشد، در گام نخست ، دوري گزيدن از انحصار طلبي ها و چارچوب هاي كليشه اي است به طوري كه استفاده از تمامي نيروهاي توانمند و دلسوز را دراين راه ميسر سازد.
نظر شما