به گزارش خبرنگار پارلماني "مهر"، در متن پيشنهاد نماينده زرتشتيان در مجلس هفتم چنين آمده است:
در اصل پانزدهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آمده زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسي است، اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان و خط باشد و در بخشي از اصل هفدهم قانون اساسي در مورد تقويم ايران، مبناي كار ادارات دولتيع هجري شمسي تعيين شده است.
بسياري از واژگاني كه در گويش و گفتار ايرانيان به عنوان زبان پارسي به كار مي رود ريشه در زبان باستاني ايران يعني اوستايي و پهلوي دارد، از جمله نام هر يك از ماه هاي ايراني كه فروردين، ارديبهشت، خورداد، امرداد، شهريور تا اسفند بوده و همه از نام هاي كهن ايراني و هر يك داراي معناي ارزشمندي مي باشند تا در هر فصلي اميد به بيداري، زنده بودن، تلاش و سازندگي را به ملت سرافراز ايران از هر دين و قوم و نژادي يادآوري كرده باشند.
نخستين روز از ماه دوم تابستان يعني آمرداد را آغاز كرده ايم، در حاليكه بسياري از مردم ايران كه به معناي درست نام اين ماه پي نبرده اند، اين كلمه را به اشتباه مرداد ادا مي كنند.
مرداد در فرهنگ و زبان ايران باستان به معناي مرگ و نيستي است كه به نادرست در ميان 11 ماه سال قرار گرفته و هم خواني با فلسفه اتسامي ماه هاي ديگر ندارد. از آنجا كه ايرانيان پيوسته به زندگي، سرسبزي كار و كوشش و پيشرفت، انديشه داشته اند، در اوج گرماي تابستان نام اين ماه را نيز امرداد به معناي پايداري و جاودانگي گذاشته اند.
از زماني كه تقويم خورشيدي براي گاه شماري ايرانيان برگزيده شد، نام اين ماه در تقويم امرداد ناميده شد ولي سال ها بعد و به دليل نامعلوم و نادرستي در گويش مردم تغيير كرده و به مرداد تبديل شد، يعني زنده بودن و تلاش كردن و پيوستن به جاودانگي در تقويم جاي خود را به مرگ و مردن و نابودي داد.
سال گذشته در تذكري به دولت پيشنهاد دادم تا اين واژه را در تقويم ايراني اصلاح نمايند و مرداد را به امرداد تغيير دهند ولي تاكنون راهكار مناسبي برگزيده نشده است. در حاليكه شايسته نيست تا ايرانيان زنده و هوشيار در اين ماه با گفتن مرداد از مرگ و نيستي ياد كنند.
نظر شما