ابوالفضل درخشنده داستاننویس در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تجربه نویسندگی در سفر گفت: همه ما ضرب المثل مشهوری را که از شعر گرفته شده شنیدهایم؛ بسیار سفر باید تا پخته شود خامی. بین اهالی داستاننویسی هم باوری وجود دارد که جزو تکنیکها و اصول قصه نویسی است و آن، فکر اولیه است که از نشانه بیرونی ناشی میشود.
وی افزود: هرچه هنرمند یا نویسنده با نشانههای بیرونی، بیشتر آشنا شود، اطلاعات بیشتری دریافت میکند و همین باعث میشود که نوع اثری که خلق میکند، متفاوت تر و بدیع تر باشد. فراموش نکنیم که هنرمندان یا نویسندگان هم مانند مردم عادی هستند و فرقی با آنها ندارند. پس برای فکر اولیه اثرشان، نیازمند نشانه بیرونی هستند. مطمئنا سفر هم رویدادی است که منجر به شکل گیری بسیاری از فکرهای اولیه در درون نویسنده میشود. بنابراین به نظر من، اگر نویسندهای پول یا امکانات مادی خوبی داشته باشد، باید مرتب به سفر برود.
این مدرس داستاننویسی در ادامه گفت: سفر ضرورت مهمی است و برای نویسنده، مانند کسب تحصیل است. به هر میزانی که نویسنده، نشانههای بیرونی بیشتری دریافت میکند، قلمش تغییر ماهوی بیشتری پیدا میکند. منظورم از تغییر ماهوی، پیشرفت و تحول رو به جلوی یک نویسنده است.
درخشنده گفت: هنر، به معنی انتقال ارزش هاست. ما در هنر جنبه منفی نداریم و هرچه که هست، تعالی و رشد است. به نظرم اگر هنرمند یا نویسنده را به قعر جهنم هم بفرستیم، باز زیبایی و نکات مثبت را می بیند. سفر هم به همین گونه است و موجب می شود، دید هنرمند نسبت به زیبایی ها گستردهتر شود.
نظر شما