موسيقي ايراني در همراهي با درام قابليت بالايي دارد

"رامين آزاد آور" ضمن بيان اين مطلب به خبرنگار موسيقي مهر گفت : موسيقي نمايش ليلي ومجنون (به كارگرداني پري صابري) بر گرفته از ملوديهاي دستگاهي و مقامي ايران است كه برپايه بداهه نوازي و بداهه خواني و نيز اجراي قطعات از پيش نوشته شده است.

آزاد آور درمورد چگونگي شكل گيري موسيقي اين نمايش گفت : معمولا موسيقي نمايش به شدت تابع متن و شيوه اجراي نمايش است. به همين دليل تا زماني كه شيوه اجراي يك نمايش مشخص نباشد، نوع موسيقي آن هم نمي تواند مشخص شود.

با توجه به اينكه من درمورد شيوه اجرايي اين كار با خانم صابري صحبت كرده بودم و اين نكته كه نوع كار به گونه اي است كه در آن ازاله مانهاي نمايش ايراني بهره گرفته مي شود، ما نيز تلاش كرده ايم تا موسيقي آن، ايراني باشد واز عناصر موسيقي مناطق مختلف ايران استفاده شود.

اما چون در شيوه اجرايي خود نمايش، نگاهي پست مدرن هم وجود دارد، در نتيجه ما هم در موسيقي از بخش هاي موسيقي كلاسيك، بهره جسته ايم، كه اين مطلب تابع شيوه اجرايي نمايش بوده و براساس ذهنيت و خواسته كارگردان صورت گرفته است.

وي خاطر نشان كرد: در هر صورت به علت وجود محدوديتهاي اجرايي مجبور شده ايم بخش هايي از موسيقي را تعديل كنيم. خصوصا در بخشهايي از كار كه در آنها از آواهاي مختلف ايراني و يا مناطق اطراف استفاده شده بود، به علت محدوديتهاي ذكر شده، نتوانستيم از آن بخشهاي استفاده كنيم.

آزاد آور تصريح كرد: در نهايت موسيقي ليلي و مجنون اساسا يك موسيقي ايراني است كه از ملوديهاي دستگاهي و مقامي ايران برگرفته شده است و اصول نوازندگي و خوانندگي آن داراي دو بخش است: بخشي از كار به صورت نواختن و خواندن آهنگهايي است كه از قبل ساخته شده اند و گروه آن را اجرا مي كنند. اما به دليل اينكه اساس اين نمايش برپايه اجراي بداهه است، سعي كرده ايم از نوازندگان و خوانندگاني استفاده كنيم كه توانايي بداهه نوازي و بداهه خواني را داشته باشند وبتوانند براساس تغييرات ريتم اجراي نمايش، حسن بازيگر وعوامل موثر ديگر اجرايي، در اجراي خود به صورت بداهه تغيراتي را حاصل كنند. بديهي است نوازندگان وخوانندگان اين كار، علاوه بر توانايي اجراي موسيقي محض، ازتوانايي اجراي موسيقي دراماتيك نيز برخوردارند.

رامين آزاد آور در پاسخ به اين سئوال كه موسيقي اين نمايش داراي چه ويژگي هايي است، گفت: تمام تلاش ما اين بوده است تا از ظرفيتهاي موسيقي ملي ايران، شامل موسيقي دستگاهي و برخي نواحي مرتبط با داستان استفاده شود و توانايي موسيقي ايراني درهمراهي با نمايش، اثبات گردد.

وي در ادامه پيرامون اركستراسيون (سازبندي) اين موسيقي گفت: از آنجائيكه كليت اجراي ما، اجراي نمايش موسيقي است، و اصولا قصد ما اجراي موسيقي سنتي و يا موسيقي محلي ايران به طور صرف نيست، بنابر اين سعي شده است تا محدوديتي در نوع تنظيم و يا استفاده از جمله هاي موسيقي و يا اتخاذ تربيتي خاص در رديف دستگاهي، وجود نداشته باشد.

در نتيجه تنظيم كارخود به خود و به نسبت نياز صحنه، از اجراي صرف موسيقي دستگاهي تا موسيقي تلفيقي پيشرفته است و از ايجاد فضاهاي جديد و تلفيق سازهاي مختلف به هيچ عنوان پرهيز نشده است. چرا كه ما صرفا به دنبال اجراي كنسرت موسيقي ايراني نبوده ايم و تمام تلاش ما اين بوده است كه به وسيله موسيقي ايران بتوانيم خواسته هاي دراماتيك كارگردان را به اجرا درآوريم.

آهنگساز موسيقي نمايش، بايد از دانش نظري و عملي هنرهاي نمايشي برخوردار باشد تا بتواند در اين راستا با موفقيت نائل آيد. اين توصيه اي است براي كساني كه قصد نوشتن موسيقي نمايش را دارند.

وي افزود: بعد از نمايش هاي رستم وسهراب، رند خلوت نشين و يوسف و زليخا ، اين چهارمين نمايش به كارگرداني خانم صابري است كه مسئوليت آهنگسازي آن به عهده من بوده است.

اما در مجموع تا كنون براي بيش از پنجاه و پنج تئاتر موسيقي نوشته ام، كه دو تا از آنها در جشنواره دوازدهم و سيزدهم تئاتر فجر، جايزه اول آهنگسازي را به خوداختصاص داده اند و يك بار هم لوح تقدير هيات داوران را در جشنواره دانشجويي در سال 74، كسب كرده ام.

رامين آزادآور در پايان خاطر نشان كرد: همانگونه كه تئاتر يا سينما هر يك براي خود تخصصي خاص هستند، موسيقي نمايش هم به خودي خود تخصصي خاص است.در نتيجه، صرف آهنگساز بودن شرط كافي براي نوشتن موسيقي نمايش نيست هر چند كه شرط لازم آن محسوب مي شود.

اعضاي گروه موسيقي اين نمايش عبارتند از:  كيومرث مسيبي، سيد مرتضي الهي نيا، رامين ملكي، مهرداد نوبخت، بسام قيدي و ميلاد محمد پور(نوازندگان) و فرزين رستم پور و افسانه رحماني( خوانندگان )