آرش شفاعی شاعر و روزنامه‌نگار همزمان با هفته هنر انقلاب در گفتگو با خبرنگار مهر درباره مهمترین چالش حال حاضر جریان شعر انقلاب اسلامی گفت: به نظر من مهمترین چالش‌هایی که شعر انقلاب‌اسلامی با آن روبروست در دو حوزه محتوایی فرمی وجود دارد. در حوزه محتوایی چالش عمده در این است که به تعریفی قابل قبول از شعر انقلاب برسیم. این سوال که آیا گفتمان انقلاب اسلامی تنها در حوزه سیاسی یا اجتماعی کاربرد دارد یا می توان آن را به حوزه‌های دیگر نیز تسری داد سوال مهمی است که شعر انقلاب اسلامی باید به آن پاسخ دهد.
وی ادامه داد: تلقی بسیاری این است که شعر انقلاب یعنی شعری که در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی بازتاب دهنده دیدگاه‌های انقلاب و انقلابیون است، یعنی اگر شعری درباره رویدادهای سیاسی و مضمون‌های اجتماعی سروده شد و در خط انقلاب بود، این شعر انقلابی است. به نظر من این نگاه به شعر انقلاب، آسیب‌زا و تهدیدکننده است. شعر انقلاب با این نگاه در محدوده‌ای مشخص تعریف می‌شود و گفتمان انقلاب اسلامی نیز تنها به گفتمانی سیاسی تنزل خواهد کرد. ضمن اینکه مباحث سیاسی چنان به درگیری‌های حیدری و نعمتی جناحی آلوده شده که این خط کشی ها ناگزیر شعر انقلاب را شقه شقه خواهدکرد. همین امروز می‌بینیم گروهی تنها شعر انقلاب را در محدوده نگاه سیاسی یک طیف فکری خاص تعریف می‌کنند و دیگران را از این دایره بیرون می کنند و این مسأله در آینده به نحیف شدن شعر انقلاب منجر خواهد شد.
شفاعی افزود: گفتمان انقلاب اسلامی یقیناً در حوزه‌های فکری، سلوک شخصی، سبک زندگی و اعتقادات حرف‌های قابل توجه و مهمی دارد که باید شعر انقلاب را نیز در این حوزه‌ها وارد کرد به همین دلیل من معتقدم شعری که درباره ارتباط خدا و بندگانش سروده شده یا شعری که بیان کننده عشقی عفیفانه و انسانی است، نیز باید وارد دایره شعر انقلاب شود.
این شاعر تصریح کرد: از طرف دیگر برخی معتقدند برای سرودن شعر انقلابی تنها داشتن دیدگاه‌های انقلابی کافی است و در نتیجه هرچه از شاعران انقلاب اسلامی صادر شود، لاجرم شعر انقلاب اسلامی است. این دیدگاه ظلم به شعر است و هرگز نمی توان شاعری کم مایه را به صرف اعتقادات درستش با ارفاق وارد جرگه شعر انقلاب کرد یا شعری سست و فاقد ارزش‌های هنری را تنها به این دلیل که مضمون های انقلابی را بیان کرده است، شعر محسوب و آن را تبلیغ کرد.
شفاعی افزود: شعر انقلاب اسلامی باید بیش از هر ژانر دیگر ادبی دارای ویژگی‌های هنری و ادبی قابل دفاع باشد چرا که گروهی از طعنه‌زنندگان به شعر انقلاب، همین شعرهای بی‌مایه و کم ارزش را به عنوان نمونه‌های شعر انقلاب اسلامی درشت نمایی می‌کنند و در برابر شاعران و منتقدان انقلابی به جای نقد بی‌رحمانه، علمی و بی‌طرفانه این گونه شعرها، آن‌ها را توجیه می‌کنند. اولین شرط برای شاعر انقلابی بودن، شاعر بودن است و اگر کسی شاعر خوبی نیست نباید رانت ویژه‌ای بخاطر اعتقاداتش دریافت کند چرا که تاریخ ادبیات در این زمینه با کسی تعارف ندارد.
نظر شما