به گزارش خبرنگار مهر، بعد از برگزاری رقابتهای فرمایشی و نمایشی انتخابی وزن ۸۵ کیلوگرم کشتی فرنگی و مصدومیت‌های سریالی و انصراف برخی مدعیان در میانه راه، شورای فنی وارد گود شد تا با برگزاری نشست ویژه و تخصصی، تکلیف این وزن و دو وزن دیگر را برای المپیک مشخص کند.
این نشست روز گذشته با حضور کیومرث هاشمی رئیس کمیته ملی المپیک در خانه کشتی تهران برگزار شد و سه مصوبه در سه وزن داشت. مصوباتی که نتایج آن از هم اکنون برای هر فرد عادی و حتی دور از کشتی کاملا عیان و آشکار است و در صورت عدم برگزاری هم مشکلی در روند انتخاب المپین ها ایجاد نمی کرد.
اعضای شورای فنی کشتی فرنگی در نخستین گام به وضعیت وزن ۹۸ کیلوگرم و مصدومیت و معافیت قاسم رضایی در انتخابی پرداخته و در ادامه صلاح دیدند رضایی و مهدی علیاری فعلا راهی رقابتهای جام جهانی شوند. البته گفته شد بنا بر تشخیص این شورا، پس از اتمام مسابقات جام جهانی، بلافاصله این دو کشتی گیر باید در مصافی انتخابی رودرروی یکدیگر قرار گیرند.
اما به واقع با این مقدمه چینی شورای فنی می‌توان به راحتی حدس زد شانس قاسم رضایی با پشتوانه طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن بسیار بیشتر از مهدی علیاری باانگیزه و توانمند است و مطمئنا کمتر کسی شانسی برای المپیکی شدن علیاری نسبت به همتای عنوان دار و مورد حمایت محمد بنا قائل خواهد شد.
این داستان همچنان ادامه دارد؛ چون مصوبه شورای فنی مبنی بر انتخاب ملی پوش وزن ۶۶ کیلوگرم نیز دست کمی از مورد قبلی ندارد. شورای فنی در این وزن هم تصمیم گرفت امید نوروزی و مهدی زیدوند به اتفاق در جام جهانی حضور یابند و در ادامه در صورت عدم جمع بندی و انتخاب نهایی، یک بار دیگر این دو فرنگی کار در جام پیتلاسینسکی لهستان محک بخورند.
در این وزن نیز وضعیت کاملا مشخص است و اعضای شورای فنی و کادر فنی تیم ملی هیچگاه با خط زدن امید نوروزی با برخورداری از سایه سنگین طلای المپیک قبلی، فرصت حضور در المپیک ریو را به مهدی زیدوند جوان و کم‌تجربه نخواهند داد. بدین ترتیب می توان حدس زد که تنها شانس اعزام زیدوند به برزیل، مصدومیت احتمالی امید و یا جاماندن نوروزی از هواپیماست که این احتمالات نیز بسیار ضعیف است!
حدس زدن نام فرنگی‌کار المپیکی وزن ۸۵ کیلوگرم نیز چندان دشوار نیست. به خصوص اینکه اهالی کشتی در روز برگزاری رقابتهای انتخابی، بیش از یک مصاف حساس و غیرقابل پیش‌بینی، شاهد اجرای یک سناریوی از پیش تدوین شده در این وزن بودند که انگار همه چیز دست به دست هم داده بود تا گزینه اصلی کادر فنی به فینال برسد.
مصدومیت مشکوک داود اخباری و مجتبی کریم فر در اواسط پیکارهای انتخابی و مسیری هموار برای فینالیست شدن حبیب اله اخلاقی از جمله اتفاقاتی بود که رسمیت انتخابی این وزن را زیر سوال برد. مطمئنا قهرمانی و خلق شگفتی حسین نوری در فینال نیز باعث از بین رفتن این ذهنیت نشد و از هم اکنون مشخص است دوبنده تیم ملی در المپیک به‌رغم قهرمانی نوری جوان و گمنام بر تن حبیب اله اخلاقی باتجربه و عنوان دار خواهد نشست.
البته شورای فنی با مصوبه اخیر خود مهر تاییدی بر این واقعیت زد و به قول معروف ریش و قیچی را به دست کادر فنی سپرده تا با ارزیابی شخصی و شاید بدون توجه به نتایج رقابتهای انتخابی در خصوص فرنگی‌کار اعزامی به المپیک تصمیم گیرند.
به واقع سوال اینجاست در حالی که وضعیت ملی پوشان این سه وزن و حتی اوزان دیگر مثل ۵۹ کیلوگرم در صورت کسب سهمیه تا این حد شفاف و پیداست، چرا شورای فنی وقت خود را صرف چنین جلسات و مصوباتی می کند که نتیجه اش بر هیچکس پوشیده نیست؟ آیا بهتر نیست به جای این هیاهو و ایجاد ذهنیت انتخاب به جای انتصاب، از هم اکنون نفرات المپیکی را معرفی کرد و زمان را بیش از این برای تمرینات جدی و اصلی مسافران برزیل هدر نداد؟
نظر شما