حسين خسروجردي در گفت و گو با خبرنگار هنري "مهر" با اشاره به اهميت دو سالانه ونيز به عنوان مهمترين دو سالانه هنرهاي تجسمي در عرصه جهاني غرفه كشورها را در اين دو سالانه به عنوان ويترين هنري اين كشورها دانست و افزود : " اكثر كشور ها سعي كرده اند در محوطه اي كه خاص نمايش آثار دو سالانه ونيز است ، غرفه اي دائمي و خاص خود داشته باشند . به اين ترتيب هنرمندان آنها براي ارائه يك پروژه در ونيز دو سال كار مي كنند ، و همچنين آثار خود را در فضايي مناسب به نمايش مي گذارند . "
اين هنرمند اعزامي به دوسالانه ونيز ادامه داد : " به هر تقدير حضور ما با كمبود هايي همراه بود كه ناشي از عدم در اختيار داشتن بودجه اي مناسب براي حضور در دو سالانه ونيز بود . براي مثال از آنجا كه هنگام برپايي غرفه ايران وقت كمي به شروع دو سالانه باقي مانده بود ، زماني براي غرفه آرائي باقي نمانده بود . در واقع مشكلات فني مكاني كه براي برپايي غرفه ايران داشتيم از قبيل مشكل تهويه ، برق ، برودت و رنگ را در كمتر از يك هفته مرتفع كرديم . "
خسروجردي توضيح داد :" برپايي غرفه ايران در فضايي با سقف كوتاه و فضايي كوچك با عث شد تا كيفيت آثار ارئه شده با كاستي مواجه شود . "
وي افزود : " براي آنكه بتوانيم ايران را در چنين فضايي مطرح كنيم بايد از نگاهي خردمندانه برخوردار باشيم . معماري فضايي كه آثار هنرمندان در آن ارائه مي شوند در اين نمايشگاهها داراي اهميت فراواني است . هرچند مركز هنرهاي تجسمي و دفاتر امور فرهنگي ايران از اين امر به نحوي اطلاع دارند اما نكته در اينجاست كه وزارت ارشاد توانايي تامين هزينه هاي چنين رويدادي را ندارد . "
وي گفت : " اگر رويداد هاي مهم هنري را در سطح جهاني از نظر بگذرانيم متوجه مي شويم كه اين رويداد ها بيشتر از 5 يا 6 رويداد نيست و در حوزه هنرهاي تجسمي مهمترين رويداد ها همين دو سالانه ونيز است . بنابراين اگر وزارت ارشاد بتواند بودجه بيشتر و مناسبتري براي شركت در اينگونه رويداد ها تدارك ببيند مي توانيم با دست بازتري هنر ايران را در سطح جهاني مطرح كنيم . "
خسروجردي با اشاره به اجراي تئاتري از پري صابري در كلسئوي رم ادامه داد : " هنگامي كه براي برپايي غرفه ايران در ونيز وارد رم شدم مطلع شدم تئاتري از عباس كيارستمي دراين شهر اجرا مي شود. اما متاسفانه محلي كه در اختيار وي بود براي اجراي اين تئاتر نامناسب بود ، در حالي كه اجراي صابري در كلسئو بازتاب بسيار وسيعي داشت و سطح تئاتر ايران را در آنجا به خوبي به همه معرفي كرد . "
وي سپس با انتقاد از برخورد هاي كليشه اي در عرصه هاي فرهنگي افزود : " فرصت حضور در دو سالانه ونيز در سالهاي آينده بايد در اختيار ديگر هنرمندان كشورمان باشد . بنابر اين از اين دوره بايد درس گرفت و كمبود ها را جبران كرد تا ديگر هنرمندان كشور دچار آنها نشوند . به نظر مي رسد يكي از مهمترين مشكل هاي ما در اين دوره دو سالانه ونيز مشكل فضاي نمايشگاهي بود و آثار ما در واقع قرباني اين مسئله شدند . من اميدوارم مسئولان به حل اين مسئله اقدام كنند تا ديگر هنرمندان ايراني كه سالهاي آينده به اين دو سالانه اعزام مي شوند دچار اين مشكل نباشند . در واقع داشتن يك فضاي دائمي در دو سالانه ونيز در درازمدت هزينه اي به مراتب كمتر از اجاره ساختماني به منظور برپايي غرفه ايران در خارج از محوطه دائمي به همراه دارد و از نظر هنري نيز بهتر است، زيرا فضاي دائمي به منظور برپايي نمايشگاه ساخته شده است و از معماري مناسب اين كار برخوردار است . "
نظر شما