به گزارش خبرگزاري "مهر" به نقل از هيئت حمايت از كرسي هاي نظريه پردازي، نقد و مناظره، خانم دكتر شهين اعواني، عضو هيئت علمي و معاون پژوهشي موسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران، ضمن اشاره به وضعيت تحقيق و پژوهش در عرصه علوم انساني كه در شرايط فعلي چندان مناسب نيست، اظهار داشت : در پيش مقدمه اغلب كتابهاي خارجي، مولف اشاره ميكند كه تحقيق ارائه شده حاصل مثلاً ده سال از تلاش تحقيقاتي وي مي باشد اما در ايران گاه مشاهده ميكنيم مولف كتاب آشكارا اذعان ميكند اثر يا تحقيق وي حاصل ده سال تجربه تدريس او است.
وي افزود: اين مسأله نشان ميدهد كه يك روند كاملاً معكوس در اينجا جريان دارد و به جاي آنكه تدريس از تحقيق تغذيه كند و بر پايه تحقيق و پژوهش استوار باشد، اساساً تحقيق و پژوهش به قدري ضعيف شده است كه براي ادامه حيات خود به آموزش متوسل و وابسته شده است.
خانم دكتر اعواني به انجام طرحي در موسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران درخصوص بررسي پايان نامههاي مربوط به حوزه فلسفه كه از ابتدا تاكنون در كشور انجام شده اند، اشاره كرد و افزود: در اين راستا مشكلات متعددي تا به حال آشكار شده اند. پايان نامههاي بسياري وجود دارند كه كاملاً تكرارياند؛ حال آنكه به نظر ميرسد بايد مركزي در كشور باشد كه علاوه بر نگهداري و تجميع پاياننامههاي سراسر كشور، موضوعات پاياننامهها را به محض تصويب، ثبت كند و دانشجويان جديد موظف باشند ابتدا از سوي آن موسسه گواهي عدم تكرار در موضوع ارائه دهند.
معاون پژوهشي موسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران افزود: اغلب پايان نامهها با زندگينامه شخصيتهاي مورد بررسي شروع ميشوند؛ حال آنكه اساساً يك پاياننامه جاي طرح زندگينامه نيست. همچنين حجم پاياننامهها اغلب فراتر از دويست صفحه است؛ حال آنكه محتوا بايد در اولويت قرار گيرد. ارجاع به منابعي چون آثار ملاصدرا، اساساً بايد با كد ارائه شود، نه اين كه نقل قولهاي طولاني صورت گيرد و حجم پاياننامه را بدون نياز افزايش دهد. دانشجو از ابتداي رساله عبارت «به نظر من» را با فارغ بال به كار مي برد؛ حال آنكه جاي چنين عبارتي عملاً بيست صفحه آخر مقاله و در قسمت نتيجهگيري است و قبل از آن دانشجو صرفاً بايد به استدلال و مستندسازي مطالب بپردازد. بعضا نقل قولهاي دانشجويان معلوم ميگردد كه از چاپهاي مختلف يك منبع بوده و تفاوت ميكند؛ زيرا آنها گاه بيآنكه مستقيماً به منبع اصلي مراجعه كنند، به طور غيرمستقيم متن را نقلميكنند اما به منبع اصلي ارجاع ميدهند.
خانم دكتر اعواني اظهار داشت: بسيار مشاهده ميشود كه موضوع خاصي بارها به يك استاد راهنما ارجاع داده شده است؛ حال آنكه براي طرح ديدگاهها و روزنههاي متفاوت در آن زمينه واحد، بهتر است به هنگام تكرار يك موضوع براي تحقيق، جهت پرهيز از تكرار در نتيجه، آن موضوع به استاد ديگري ارجاع داده شود. در برخي كشورها تا يك پاياننامه به چاپ نرسد، اجازه دفاع صادر نميشود و لذا دانشجو تلاش ميكند كار خود را بارها مورد بازبيني قرار دهد تا ارزش چاپ بيابد؛ اما در ايران پاياننامهها نهتنها قبل از دفاع بلكه بعد از دفاع هم چاپ نميشوند.
نظر شما