«اردوغان» ماکیاولیست است/کنار زدن نزدیکترین دوستان برای قدرت

به گزارش خبرگزاری مهر، تحلیلگر «فرانت پیج ژورنال» در مطلبی با اشاره به کناره گیری «احمد داود اوغلو» نخست وزیر ترکیه از قدرت بر اثر فشارهای سیاسی «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ااین کشور نوشت: اردوغان بار دیگر تمایلات ماکیاویلیستی خود را با کنار گذاشتن داود اوغلو از قدرت به نمایش گذاشت.

نویسنده با اشاره به تصمیم حزب حاکم عدالت و توسعه که ریاست آن با داود اوغلو می باشد ولی نفوذ اردوغان است مبنی بر کاهش اختیارات داود اوغلو در خصوص انتصاب مسئولان استانی حزب ، می نویسد: همزمان با این اقدام حزب سایتی بنام «پلیکان فایلز» که منصوب به نزدیکان اردوغان است به داود اوغلو شدیدا حمله می کند و وی را به خیانت به رئیس جمهور متهم می کند و توضیح می دهد که داود اوغلو فراتر از اختیارات خود عمل می کند.

نویسنده همچنین ادامه می دهد که روز ۴ می اردوغان با اارسال تذکری به داود اوغلو به او هشدار می دهد که وی او را به سمت نخست وزیری رسانده است.

به اعتقاد نویسنده وقتی که در آگوست ۲۰۱۴ داود اوغلو از سوی اردوغان به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد توقع می رفت که گوش به فرمان باشد اما گذشت زمان نشان داد که داود اوغلو روزهایش را می شمرد و کناره گیری وی از قدرت به خاطر اختلافات دو طرف بر سر بسیاری از مسایل مثل شروط داود اوغلو برای تبدیل نظام پارلمانی به ریاستی مسئله غیره منتظره ای نبوده است.

به اعتقاد نویسنده با کنار زدن داود اوغلو از قدرت بار دیگر مهارت اردوغان در آموزه های ماکیاولی در زمینه سیاست و استفاده از قدرت به نفع خود به نمایش گذاشته شد. به اعتقاد نویسنده رهبران ماکیویالیستی مثل اردوغان خوب می دانند که چه زمانی دکمه صحیح را فشار دهند و در فشار دادن آن تردید نکنند. استعفای اردوغان اولین بار نبود که اردوغان یکی از نزدیکترین دوستان خود را کنار گذاشت. داود اوغلو یکی از بسیاری از افرادی است که قربانی خواسته اردوغان برای داشتن قدرت مطلق می شوند.

در ادامه نویسنده با آوردن مثال هایی درباره اردوغان در این خصوص از قبیل کنار گذاشتن «عبدالله گل» پدر حزب حاکم از قدرت و دیگر افراد میانه روی این حزب مانند «بلنت آرنیچ» که یکی از ۳ بنیانگذاران حزب نیز می باشد، می نویسد: یک نگاه به حرکت های سیاسی اردوغان در گذشته رفتار قدرت طلبانه وی را ثابت می کند.

در این نوشته آمده است آرنیچ همواره با رئیس جمهور درباره نحوه تعامل با روند صلح کردی اختلاف داشته و همواره از اردوغان خواسته بود تا در امور دولت دخالت نکند و اجازه دهد دولت کار خویش را پیش ببرد.

به اعتقاد نویسنده اردوغان قویا معتقد است که ایده«ترکیه جدید» وی به نفع کشور است و فقط او است که می تواند آن را به سرانجام برساند. و بر همین اساس هیچ جایگاهی برای کسانی که ذره ای در برابر وی مقاومت کنند قائل نیست.

.