به گزارش خبرنگار مهر، موسسه فرهنگی شهرستان ادبی به تازگی دو دفتر شعر از مصطفی علیپور شاعر و پژوهشگر معاصر را با عنوان «در چهارراه بهار نارنج» و «در پیراهن اردیبهشت» را منتشر کرده است که شامل گزیده‌ای از اشعار این شاعر است.
مصطفی علیپور در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این دو دفتر شعر عنوان داشت: این دو دفتر شامل گزیده اشعار من از سال ۸۴ تا کنون است که در قالب نیمایی و سپید و البته به همراه تعدادی غزل و رباعی است.
وی افزود: این دفتر شعر بیشتر اشعار غنایی و اجتماعی من را در بر می‌گیرد که به دلیل در هم آمیختگی نمی‌شود به صورت مستقل هیچ‌کدام از این دو موضوع را محور اصلی آنها دانست. اگر من این اشعار گزیده را در دو دفتر منتشر کردم نیز به خاطر همین نزدیکی درونمایه و شکل اشعار است.
علیپور در ادامه درباره چرایی کنار هم قرار گرفتن و تلفیق اشعار با مضمون اجتماعی و غنایی در این دو دفتر نیز گفت: اول از همه باید این مساله را شرح دهم که شعر غنایی به معنی شعر عاشقانه نیست. اگر بخواهیم شعر غنایی را تنها بیان‌کننده احساسات شخصی شاعر بدانیم در واقع بسیاری از سروده‌های شاعران ما در حیطه شعر غنایی قرار می‌گیرد که در واقع اینطور نیست. شعر غنایی در وجهی از خود شعری اجتماعی است اما بیان حماسه و آئین نیز در آن جای می‌گیرد.
این شاعر ادامه داد: من به عنوان شاعر درک و تعبیر خودم را مفهوم شعر اجتماعی دارم. به باور من شعر اجتماعی شعری است که تاثیر شرایط روزگار ما را بر شاعر نشان داده و منعکس کننده آن باشد. ما شاهدیم که نیما شعر دارد با مطلع تو را من چشم در راهم. در این شعر مخاطبان نیما حس می‌کنند که او شعر عاشقانه سروده است اما در واقع نگاه او به سمت کشف و درک نوعی موعود است که وجه اجتماعی پررنگی به شعرش می‌دهد. من هم با این تعریف سعی کردم در این دو دفتر شعر به بیان و روایتی از انتظار دست پیدا کنم که ترکیبی از روایت غنایی اجتماعی در شعر است.
علیپور در ادامه در پاسخ به این وسال که این اشعار تاثیرپذیرفته از علاقه وی به سنت شعری شاعری است یا خیر گفت: همه شاعران از یکدیگر تاثیر می‌‌ذیرند و هیچ شاعری را نمی‌توان نخستین شاعر جهان دانست. من در سال ۷۲ و زمانی که نخستین دفتر شعرم منتشر شد تحت تاثیر شاعرانی در آن زمان بودم و بسیاری از اساتید بود که نگاهشان به یک پدیده در من تاثیر می‌گذاشت اما در اشعار این دو دفتر فکر نمی‌کنم به صورت ملموس تحت تاثیر شاعر دیگری بوده باشم.
وی در عین حال تصریح کرد: همه شاعران محصول تجربه‌های همدیگر هستند و هیچ شاعری از این پدیده منفک نیست اما تاثیر پذیرفتن به معنی استفاده مشابه از یک مضمون نباید تعبیر شود.
نظر شما