به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر به نقل از گلف نيوز، افزايش ظرفيت پالايش نفت كشورهاي عربي عمدتا طي سال‌هاي 2001 تا 2005 و توسط كشورهاي عربستان، قطر و كويت صورت گرفته است.
ظرفيت پالايش نفت عربستان سعودي به عنوان بزرگترين توليد كننده نفت جهان از 1.79 مليون بشكه در روز در سال 2001 به 1.12 ميليون بشكه در روز تا پايان سال 2005 افزايش يافته است.
ظرفيت پالايشگاهي كويت نيز از 655 هزار بشكه در روز در سال 2001 به 930 هزار بشكه در روز در سال جاري ميلادي افزايش يافته حال آنكه توان پالايش نفت قطر طي مدت مشابه از 120 هزار بشكه به 137 هزار بشكه در روز رسيده است.
بر اساس اعلام سازمان كشورهاي عرب صادركننده نفت، مجموع ظرفيت پالايش نفت جهان عرب از 6.86 ميليون بشكه در روز در سال 2001 به 7.84 ميليون بشكه در سال 2005 افزايش يافت و انتظار مي‌رود تا سال 2010 با 2 ميليون بشكه افزايش به 9.8 ميليون بشكه برسد.
هم‌اكنون عربستان سعودي دو پروژه بزرگ پالايشگاهي با مجموع ظرفيت 800 هزار بشكه در روز دارد كه با بهره‌برداي آنها ظرفيت پالايش نفت اين كشور به 3.3 ميليون بشكه افزايش خواهد يافت.
كويت نيز قصد دارد يكي از بزرگترين پالايشگاه‌هاي نفت جهان را با ظرفيت پالايش روزانه 600 هزار بشكه نفت احداث كند، و در همين حال امارات نيز قصد ساخت سومين پالايشگاه خود را با ظرفيت 500 هزار بشكه در روز در ابوظبي دارد.
بر اساس پيش‌بيني آژانس بين‌المللي انرژي، طي 25 سال آينده كشورهاي منطقه خاورميانه و شمال آفريقا با سرمايه‌گذاري 111 ميليارد دلاري ظرفيت پالايش نفت خود را دو برابر خواهند نمود.
با سرمايه‌گذاري كلان فوق، ظرفيت پالايش نفت منطقه خاورميانه و شمال آفريقا تا سال 2030 با 7.2 ميليون بشكه در روز افزايش به 16 ميليون بشكه در روز خواهد رسيد. كمبود ظرفيت پالايش نفت مهمترين عامل ساختاري افزايش مداوم بهاي نفت طي سه سال اخير محسوب مي‌شود.
در اواسط دهه 80، ظرفيت بهره‌وري پالايشگاه‌هاي جهاني تقريبا 75 درصد بود و ليكن امروزه اين ظرفيت به بيش از 95 درصد رسيده است. خصوصا پالايشگاه‌هاي ايالات متحده تحت فشار سنگيني قرار گرفته‌اند و ظرفيت بهره‌وري از آنها حتي از 98 درصد نيز فراتر رفته است.
از نقطه‌نظر تاريخي، بخش پالايشگاهي جزو بخش‌هاي مشكل‌زا براي شركت‌هاي نفتي در جهت درآمدزايي بوده است و نتيجه بلندمدت آن، سرمايه‌گذاري اندك در اين بخش بوده است كه خود سبب شده است كه پالايشگاه‌ها فرسوده و تجهيزات آنها قديمي مانده باشد.
در همين راستا، به سبب دلايل زيست محيطي، از سال 1980 به بعد هيچ پالايشگاه جديدي نيز در ايالات متحده ساخته نشده است. اين نكات نشان مي‌دهد كه پالايشگاه‌هاي فعلي تحت فشار هستند و به علت خرابي و تعميرات مي‌بايست بسته شوند.
سيستم پالايشگاهي ايالات متحده بيشتر از حد قابل تحمل آن به كار گرفته شده است و مشكلات مربوط چه در ظرفيت پالايش و چه در وضعيت توليد سبب ايجاد حادثه‌هاي متعدد و به تبع آن از خط توليد خارج گشتن پالايشگاه‌ها گرديده است. اين امر موجب روي آوردن پالايشگاه‌ها به نفت‌هاي سبك و شيرين شده است كه پالايش آنها آسان‌تر است، اما ظرفيت توليد نفت سبك دنيا كافي نيست.
نظر شما