نویسندگان و متفكران، رسولان جامعه هستند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، ابوالقاسم حسینجانی، با اشاره به این كه یك ملت با زبان و ادبیات و فرهنگ زنده است، گفت: فرهنگ و هنر زمینه‌ساز تفكرهای سیاسی و اجتماعی مردم یك جامعه است كه می‌تواند باعث توسعه صحیح شود.

این شاعر، نویسنده و مترجم اظهار كرد: متن‌ها مرده‌هایی بیش نیستند؛ هر كتابخانه یك قبرستان است و كلمات مرده‌هایی هستند كه در آن دفن شده اند مگر اینكه این جسارت و تحرك را داشته باشیم كه این مرده ها را زنده كنیم و با خواندن و به كار گرفتن‌شان به آن‌ها روح بدهیم. باید این جسدها را زنده كنیم و با زنده كردنشان، از آن‌ها شفافیت و عشق بگیریم.

 حسینجانی تاكید كرد: هرجا كه شفافیت نیست در آنجا ریا و دروغ شكل می گیرد و انسانیت از جامعه رخت برمی‌بندد. درواقع ادبیات می تواند به ما كمك كند جامعه پالایش شده ای داشته باشیم كه از ناهنجاری‌های اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی دور باشد.

این نویسنده افزود: كسانی كه اهل تفكرند، رسولان جامعه هستند و لازم داریم كه  شاعران و نویسندگان ما كمی از ترس و خودسانسوری دوری كنند. نویسندگان و اهل تفكر، جان‌های جامعه هستند و باید بدون بهانه گیری یا رد كردن خط قرمزها، به شكل‌های هنرمندانه ای حرف هایی را كه دارند و به اصالت آن ها یقین دارند مطرح كنند. اگر برای باورشان اصالت تعیین نكنند، یعنی رسالتی هم ندارند و آنچه می گویند ارزش خاصی برای گفتن و منتشر شدن نخواهد داشت.

وی در عین حال به مسائل اقتصادی نیز اشاره كرد و افزود: نباید تصور كنیم تنها ادبیات می تواند جامعه را نجات دهد. تا زمانی كه اقتصاد درستی نداشته باشیم، نمی توانیم فرهنگ درستی داشته باشیم. من اقتصاد را «بودن» تعریف می كنم و فرهنگ را «شدن»؛ یعنی ابتدا باید بودنی در كار باشد كه بعد از آن مركز دایره، شعاع آن یعنی فرهنگ و جامعه شكل بگیرد.

حسینجانی تصریح كرد: ما اگر در بودنمان كه شامل بودن اقتصادی و معیشتی می‌شود مشكل داشته باشیم و نیازهای اساسی مان برآورده نشود، نمی توانیم از بودن به شدن برسیم. این دعا را بارها شنیده‌اید كه پیغمبر اكرم (ص) در ماه رمضان تاكید كرده‌اند كه پس از نمازهای واجب بگوییم «اَللّهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ كُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْیانٍ»؛ به این معنا كه خدایا دارا كن هر نداری را، خدایا سیر كن هر گرسنه‌ای را، خدایا بپوشان هر برهنه را و می بینید كه پیغمبر هم به این گونه نیازهای انسان توجه داشته است. ادبیات كشورمان باید به این سمت حركت كند.