به گزارش خبرنگار مهر، نقش اساسی آب در حیات بشری از تمدن‌های باستانی گرفته تا تمدن‌های امروزی بر همگان آشکار است. همه تمدن‌های باستانی در نزدیکی منابع آب بنا شده‌اند. وجود آب، آبادی، نعمت و ثروت به همراه داشته؛ و نبود آن مشکلات عدیده و چالش بین دولت‌ها و ملت‌ها را. کتاب «آب در گیتی» به این موضوع می‌پردازد که آیا آب منحصر به زمین است؟ آیا می‌توان آب را در نقاط دیگر منظومه شمسی یا در کهکشان‌های دور یافت؟
در منظومه شمسی اجرامی مانند دنباله‌دارها و قمر سیارات غول‌پیکر از بخش زیادی آب تشکیل شده‌اند. آب بعد از انفجار نخستین نسل ستارگان درخشان در ۱۰۰ میلیون سال پس از تاریخ گیتی به وجود آمد. ارسال ماهواره‌ها و سفینه‌های فضایی به نقاط دوردست حکایت از وجود سفره‌های یخی در بعضی از سیارات و قمر آن دارد. هیدروژن که یکی از عناصر تشکیل‌دهنده آب است، فراوان‌ترین عنصر در گیتی است و از نظر تعداد اتم‌ها ۹۰ درصد ماده در گیتی را تشکیل می‌دهد و از نظر وزنی ۷۵ درصد ماده را.
پروفسور آرنولد هانس‌لمایر، استاد اخترفیزیک در دانشگاه گراتس، دومین دانشگاه قدیمی اتریش نویسنده کتاب «آب در گیتی» است. حوزه‌های اصلی فعالیت هانس‌لمایر، فیزیک خورشیدی شامل فعالیت، چرخه‌ها و آب و هوای خورشید و همچنین بررسی خطراتی است که فعالیت‌های خورشیدی برای ماهواره‌ها و ماموریت‌های حامل فضانوردان دارد. حوزه‌ی دیگر فعالیت او اخترفیزیک است: ستاره‌های خورشیدسان، سیارات فراخورشیدی، حیات در گیتی، ستاره‌های والد سیارات، انرژی تاریک و لنزهای گرانشی است.
کتاب ۲۲۸ صفحه‌ای «آب در گیتی» با ترجمه مشترک امیرنظام امیری و فاطمه همتیان در شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و با بهای ۱۶ هزار تومان از سوی انتشارات مازیار چاپ و منتشر شده است.
نظر شما