به گزارش خبرنگار مهر، این روزها در گالری «رج» نمایشگاهی از عکس های علی بوستان، ماه چهره خلیلی، شیوا طاهری، یغما گلرویی، نرگس محمدی و جواد مولانیا برپاست که محوریت این نمایشگاه موضوع «رنگ» است و با نمایشگاه گردانی هدیه میرزاده (مدیر گالری) برپا شده است.
میرزاده ایده «رنگ» را آنطور که در استیتمنت نمایشگاه نوشته است از یکی از خاطرات جواد مولانیا عکاس و مجری تلویزیون گرفته است که وی در تعریف گپ و گفتی از ناصر تقوایی به این نتیجه رسیده که هنرمندان کشور اغلب از گرفتن عکس هایی که رنگ در آن ملموس باشد هراس دارند و کمتر به سمت عکس های رنگی می روند.
مولانیا درباره این نقل قول از ناصر تقوایی به خبرنگار مهر گفت: من سال گذشته به دیدن ناصر تقوایی رفتم تا از او برای دیدن از نمایشگاهم دعوت کنم که اتفاقا می خواستم در آن نمایشگاه عکس های سیاه و سفیدم را به نمایش بگذارم. از او پرسیدم آیا نمایشگاه عکس جوان ها را هم پیگیری می کند. آنجا بود که ایشان این انتقاد یا پرسش را مطرح کردند که چرا شما جوان ها اینقدر به عکاسی سیاه و سفید علاقه دارید و از گرفتن عکس رنگی می ترسید. از همان جا به ذهن خودم رسید که به سمت عکاسی رنگی بروم و حتی صحنه هایی را که فکر می کردم در سیاه و سفید بهتر جواب می دهد رنگی گرفتم.
وی ادامه داد: من عکاسی درس می دهم و می دانم عکاسی سیاه و سفید بسیار آسان تر از عکاسی رنگی است. در عکاسی سیاه و سفید زمینه به تاریکی و روشنایی و خیر و شر تبدیل می شود و این با ذهن مخاطب بسیار تطبیق پذیر است و خوشایند اوست. دو کنتراست شدید در این عکس ها هست که مخاطب آن را دوست دارد. در عکس رنگی اما عکاس باید به طبیعت و واقعیت بسیار نزدیک شود و همین قضاوت را سخت می کند. در عکاسی رنگی اگر رنگ دچار تغییر شود و نزدیک به واقعیت نباشد عکاس مورد قضاوت قرار می گیرد. عکاسی رنگی شهامت و تسلط بر تکنیک می خواهد که به نظرم آن بخش شهامتش مورد نظر ناصر تقوایی بود.
وی درباره کیفیت عکسهایی که در این نمایشگاه با چنین رویکردی ارائه شده نیز گفت: در این نمایشگاه هنرمندانی عکس ارائه داده اند که هیچ کدام داعیه عکاس حرفه ای بودن ندارند. به نظرم همین ذوق و ترکیب بندی و به اشتراک گذاشتن تصویری که ثبت کرده اند با مخاطب بسیار مهم است.
عکس هایی از گداهای ونیز
یغما گلرویی که با دو عکس در این نمایشگاه حضور دارد و رنگی ترین عکس هایی را که با محوریت عکس اجتماعی در کشور هند گرفته است به نمایش گذاشته درباره اینکه آیا در تهران هم می تواند عکس هایی با همین کیفیت رنگی بگیرد یا نه به خبرنگار مهر گفت: تهران شهر دودزده ای است. در شمال ایران یا جنوب شاید بتوان عکس های رنگی گرفت اما مکانیکی شدن و آلودگی شهر تهران باعث شده رنگ و لعاب از این شهر گرفته شده باشد. برای همین نمی شود در این شهر عکس رنگی گرفت و یک جور دروغ گویی در چنین عکسی نمود پیدا می کند.
وی درباره علاقه اش به عکاسی اجتماعی نیز بیان کرد: من سالها در دروازه غار عکاسی کردم. در مجموعه عکس هایم از پسربچه ای در ۵ سالگی در دروازه غار عکس دارم و بعد عکسی از ۸ سالگی او در منطقه دیگری از شهر که حاشیه نشین هستند. یک دوره به شدت با این نگاه عکاسی می کردم. بچه های عکاسی گاهی به شوخی به این مدل عکاسی می گویند گدا گرافی اما برای من نگاه اجتماعی در عکس مهم است. موضوعات دیگر برایم جالب نیست. حتی در فلورانس از گداهای آنجا عکاسی کردم یا در ونیز که بودم بیشتر از اینکه از قایق های روی آب عکاسی کنم از گداها و فقرایش عکاسی کردم.
این ترانهسرا در پایان گفت: من عکاس نیستم و الان اگر کسی به من بگوید دیافراگم دوربین را این گونه تغییر بده بلد نیستم و خدا را شکر روزگار دوربین دیجیتال است و هر کسی می تواند ادعای عکاسی داشته باشد ولی من این ادعا را ندارم.
نمایشگاه گروهی عکاسی جمعی از بازیگران و هنرمندان با نام «رنگ» تا ۱۵ مهر ماه در گالری رج برپاست.
نظر شما