رسول اف در توضيح بيشتر اين نمايشگاه به خبرنگار مهر مي گويد: "از هر عكاس سه اثر در قطع صد در هفتاد به نمايش درآمد كه من در عكس هاي خود سعي كردم فرم و كل اثر را در قالب انتزاعي و چيدماني از رنگ ها به تصوير بكشم. ضمن اينكه ما سعي كرديم سايه ها را به نوعي در آثارمان وارد كنيم."
رسول اف كه پيش از شركت در نمايشگاه گروهي طراحان آزاد به همراه ساسان توكلي فارساني، علي زارع و سيوان حسين پور در نگارخانه هنرمندان استان شيراز به ارائه اثر پرداخته بود، توضيح مي دهد: "كليت عكس هاي حاضر در نمايشگاه طراحان آزاد در قالب آبستره است. گرچه هنر آبستره به لحاظ ماهيت خود مفاهيم را به شكل واضح بيان نمي كند، اما من سعي كردم فرستنده هاي تصويري ام را در آثارم قويتر جلوه دهم تا بتوانم در جذب مخاطب نيز موفق باشم."
وي در توضيح سبك آبستره مي افزايد: "با وجود اينكه سبك آبستره از نظر اجرايي ميان عكاسي و نقاشي يكسان است، اما فرم دلنشين كارها بيش از محتوا براي مخاطب چشم نواز است. به عنوان مثال در يكي از عكس هاي من تصوير پينه دوزي بوده است كه در اثر ملموس نيست، اما برخي مخاطباني كه دقت كرده بودند اين پينه دوز را مشاهده كردند. اين بينش نشانگر آن است كه مخاطب مي تواند با دقت و تامل در اثر از سطح به عمق نفوذ كند و مقصود را دريابد."
اين هنرمند درباره برگزاري اندك نمايشگاههاي عكس نيز معتقد است: "تصور مي كنم فروشي كه تابلوهاي نقاشي در يك نمايشگاه خيلي بيشتر از آثار عكس است. البته يكي از دلايلي كه به مهجور بودن نمايشگاههاي عكس دامن مي زند نداشتن يك فرهنگ بصري است تا از عكس به عنوان يك زينت ديواري مثل تابلو نقاشي در محل سكونت خود استفاده كنيم."
مريم فخيمي ديگر هنرمند صاحب اثر در اين نمايشگاه نيز مي گويد: "مضامين عكس هاي مرا تماما اتفاقات ساده تشكيل داده اند. نور و حركت به همراهي كنتراست يكي از ويژگي هاي كارهاي من است كه در برخورد اول بيشتر به چشم مي آيد. هنرمند از نقطه واقعيت به سمت ذهنيات سفر مي كند و به انتزاع مي رسد و حتي دراين راستا مي تواند از عناصر جديد نيز استفاده كند."
نظر شما