الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار
پسر منصور پورحیدری گفت: مصیبت سنگینی بر ما وارد شده و امیدوارم خداوند به خانواده ما صبر بدهد.
به گزارش خبرگزاری مهر، علی پورحیدری که از درگذشت پدرش متاثر و ناراحت بود با چشمانی پر از اشک گفت: باور اینکه دیگر منصورخان پیش ما نیست سخت است. او مردی بود که هیچکس را اذیت نکرد. من چیزهای زیادی از او یاد گرفتم اما افسوس که فرصت نشد آموخته های بیشتری از وی داشته باشم.
وی که به همراه مادرش(دکتر فریده شجاعی نایب رئیس پیشین فدراسیون فوتبال) مقابل بیمارستان صحبت می کرد ادامه داد: خداوند به خانواده ما صبر و تحمل این مصیبت را بدهد. وضعیت روحی ما خراب است و نمی توانم روی پاهایم بایستم.
نظر شما