به گزارش خبرنگار مهر، شاید پیش ترها هم این کری ها که نه این بی اعتمادی ها و رفتارهای غیر معقول و دعوا های بی اساس وجود داشت اما مثل امروز نمود پیدا نمی کردند. اما این روزها به حکم فضای مجازی چنان بر طبل های بی ربط کوبیده می شود و چنان ساده تهمت تبانی زده می شود که انگار بازی با آبروی مومن بازی با توپ دو لایه است.
چند روز قبل در مورد حرف های صالحی و رحمتی (داور مسابقه استقلال با صبا و دروازه بان استقلال) برخی تشکیک ایجاد کردند. آنها بر این باور بودند که داور مسابقه جهت و شدت ضربه امرایی را به وی گفته است! اینکه داور از کجا می دانسته به جای خود، اینکه مقابل دوربین های تلویزیونی چنین بحث هایی مطرح کرده هم بماند مسئله اصلی این است که چگونه تا این حد پرخاشگر و بی اعتماد و بد گو شده ایم که قاضی میدان و دروازه بان اینطرف و هافبک آنطرف را با هم و در کنار هم متهم به حق الناس می کنیم؟
استقلال و صبا باید به کدامین دلیل تبانی کنند و این موضوع را به داور هم بگویند؟ البته از نوید مظفری گرفته تا فغانی و علی خسروی همگی در مورد این مسئله صحبت کردند و مشخص کردند که داور گفته «سریع بچرخ» اما این غائله ختم به خیر نشد که نشد.
این اما همه داستان تبانی ها نیست که نیست. در بازی مستقیم پرسپولیس با سپاهان در اصفهان دو اشتباه توسط شجاع خلیل زاده صورت گرفت (اگر بتوان گفت اشتباه بوده است) این بار هواداران در آن سمت شجاع را تبانی کرده معرفی کردند و با قیچی فیلم اشتباهات او آن برد پرسپولیس را تخریب کردند و شایعه تبانی را ساختند.
در چنین فضایی فوتبال بازی کردن که سهل است خود زندگی کردن هم بسیار سخت می شود و هر اشتباه می تواند آخرین اشتباه شما در فضای مجازی باشد که در آن مرزی وجود ندارد و همه میتوانند به هم تهمت بزنند. کاش می شد درب این فضای مجازی را گل گرفت؛ جایی که نه حرمتی نگه داشته می شود و نه احترام و اطمینانی وجود دارد بهتر است که درش را ببندند.
وحید امرایی و شجاع خلیل زاده آن روزها واکنش های تندی به این اتهام ها داشتند اما بحث تبرئه کردن نیست، بحث این است که این فوتبال است؛ جایی برای جوانمردی و ورزش و معرفت نه جایی برای عقده گشایی و به راه انداختن جنگ مجازی با مهمات فحش و ناسزا.
نظر شما