به گزارش خبرگزاري مهر، روزنامه كريستين ساينس مانيتور در تحليلي نوشت : آمريكا به گونه اي محكم در حال تغيير موضع خود به سوي راه حل ديپلماتيك براي برنامه هسته اي ايران است.
"هاوارد لافرانچي" نويسنده اين تحليل خاطرنشان مي كند: جرج بوش رئيس جمهوري آمريكا به گونه اي مسالمت آميزتر به نظر مي رسد و "كاندوليزا رايس" وزير امور خارجه آمريكا نيز تمايل بيشتري به سوي اروپاييها و ادامه گفتگوها با ايرانيها نشان داده و همه به اين نتيجه رسيده اند كه هدف، اجازه دادن براي برنامه صلح آميز هسته اي ايران است.
در ادامه اين تحليل آمده است: آمريكا اصرار دارد كه گزينه تحريمها همچنان روي ميز قرار دارد، اما دلايل نگرش نرم تر به نظر مي رسد كه به دوعلت باشد. نخست آنكه مقامهاي ايراني پيامهاي پيچيده اي درمورد صراحت خود براي تعليق غني سازي اورانيوم در ازاي گفتگوهاي گسترده تر با غرب مي فرستند و دوم آنكه به نظر مي رسد قدرتهاي جهان (انگليس، فرانسه، آلمان، انگليس، چين، روسيه) بيش از هر زمان ديگري از اعمال تحريم عليه ايران فاصله گرفته اند.
نويسنده تصريح مي كند: اما سوالي كه هم اينك براي آمريكا و ديگران مطرح مي شود اين است كه آيا تهران در واقع در مورد كنار گذاشتن غني سازي در حال بحث و تبادل نظر است و آيا اينكه جامعه بين المللي را بازي مي دهد تا زمان بيشتري داشته باشد.
"جوزف سيرينسيوني" يك كارشناس درسياست توليد وتكثير سلاحهاي هسته اي درمركز توسعه آمريكا در واشنگتن خاطرنشان كرد: "تندورها در دولت آمريكا كه اولين آنها "ديك چني" معاون بوش است، همواره تصور كرده اند كه استراتژي رايس براي حركت به سوي تحريمها با شكست مواجه خواهد شد، اما آنها تلاش كرده اند تا ثابت كنند كه جامعه بين المللي اقدامي نخواهد كرد.
وي افزود: هدف اين است كه اجازه دهيم ديپلماسي راه خود را طي كند، به ويژه با توجه به اينكه اقدام نظامي در حال حاضر چندان خوشايند نيست.
وي همچنين در مورد اظهارات اخير " ژاك شيراك " رئيس جمهوري فرانسه كه با ارجاع موضوع هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل مخالفت كرده بود، خاطرنشان كرد : شيراك احتمالا مي خواسته اين مسئله از طريق يك راه حل آبرومندانه كه همه طرفها مي توانستند آن را بپذيرند، حل شود.
سيرينسوني تصريح كرد كه از نظر وي هنوز امكان يك توافق در اين باره وجود دارد و شرايط زيادي هم براي واشنگتن وجود دارند تا اجازه چنين توافقي حاصل شود. آمريكا وهم پيمانان بين المللي آن مجبورخواهند شد تا ميزاني از غني سازي را در ايران بپذيرند، در حاليكه آمريكا مجبور خواهد شد تا همه گفتگو در زمينه تغيير نظام را كنار بگذارد.
وي ادامه مي دهد : آنچه كه آمريكا به آن خواهد افزود پيشنهاد همان تضمينهاي امنيتي است كه به دولت ليبي داده شد.
در بخش ديگري از اين تحليل آمده است : دليل ديگري براي نبود لزوم تحريمها عليه ايران اين است كه بيشتر كارشناسان هسته اي به اين نتيجه رسيده اند كه پيشرفت ايران به سوي فن آوري سلاح هسته اي كاهش يافته است.
ولفستال از انستيتو علوم و امنيت بين المللي گفت:" اين مسئله از طريق نظارتها و گزارشهاي اطلاعاتي روشن شده كه ايران پيشرفت هسته اي خود را كاهش داده است."
وي افزود :" بله، آنها قبلا ما را متعجب كرده بودند. اما از آنجايي كه ما مي توانيم ببينيم، اين مسئله كاملا روشن است كه آنها نه چند ماه بلكه چند سال فاصله دارند تا به بمب هسته اي برسند و اين مسئله برخي فشارها براي اقدام در اين زمينه در زمان كنوني را كاهش مي دهد."
نظر شما