پیام‌نما

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ‌اللَّهِ جَمِيعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ‌اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ كُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ‌اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ * * * و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل‌های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانه‌های [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن می‌سازد تا هدایت شوید. * * * معتصم شو به رشته‌ى يزدان / با همه مردمان با ايمان

۳ دی ۱۳۹۵، ۱۳:۱۶

یادداشتی از مصطفی جمشیدی؛

چه چیزی افکار عمومی را به ضدیت با جوایز ادبی سوق می‌دهد؟

مصطفی جمشیدی معتقد است حوصله‌های مقبوض، ادبیات ایران را به سمت دامن زدن به ضدیت با جوایز ادبی سوق داده است.

به گزارش خبرنگار مهر، در آستانه اعلام نتایج نهایی دهمین دوره جایزه ادبی جلال‌آل احمد و نیز نامزدهای دو بخش از جایزه ادبی شهید غنی‌پور، مصطفی جمشیدی نویسنده و دبیر سابق جشنواره داستان انقلاب با ارسال یادداشتی کوتاه درباره داورهای این جایزه به اظهار نظر پرداخت.

متن این یادداشت به این شرح است:

ذات ادبیات نیاز به نوعی آزادگی و عدم تعلق به زمانه دارد و رعایت اصول زیباشناختی رمان و داستان حکم می‌کند ذهن نویسنده درگیر هیچ امر صعب دیگری نشود .رمان و ادبیات به نظرم واقعی‌تر از زندگی حقیقی انسان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و جانمایی آن واقعی‌تر از هر امر معمول است و تشویق‌ها یا تکذیب‌ها واقعی‌تر از حد معمول جلوه می‌کنند. حتی نزد نویسنده!

ارزش‌گذاری آثار هنری و من جمله ادبیات در داوری‌های ادبی نمی‌تواند و نباید در جلوه متکثر اینچنینی، اینقدر گسترده باشد. شاید وجود رسانه‌ها در نضج گرایش‌ها به آثار منتخب و ارزش مالی جوایز از علل موثر و عملی موضوع است و همچنین جو غالب...

به هر حال سیاست‌ها، دوست داشتن‌ها و سلائق گسترده کار را در برمی‌گیرد و بسته به فراگیری و نقش آفرینی هنر در این زمانه حساسیت‌ها صد فزون است.

از این نکته نباید غافل شد که داوری داستان نویسان و تصمیم‌گران، همچون سلوک فردی یک رهرو دقیق است. تعریف هنر و ادبیات و رسیدن به یک نتیجه مطلوب نیاز به رصد آزادگی و نهیب به خود و جهان دارد و ایضا سازش ناپذیری...

جمع بین سیاست و فرهنگ سیاسی و همچنین کمیت‌های فراوان کتب و دست بسته بودن ابزارهای نقد و همچنین حوصله‌های مقبوض و عدم دستیابی به برخی ایده‌آل‌ها مصلحت را بر امر واقع رجحان می‌بخشد و این یعنی دامن زدن به ضد جایزه..

البته از این بضاعت اندک نیز نباید غافل بود یا آن را انکار کرد؛ به‌هر حال مرکب لنگ به از عصای شکسته!

کد خبر 3853101