فرزاد ذوالقدری با بیان مطلب فوق به خبرنگار مهر گفت: در میان همه مدعیان حضور در اردوی تیم ملی و نزدیک به ۷۰۰ شرکت کننده من به همراه یکی دو تکواندوکار دیگر تنها کسانی بودیم که با وجود سابقه حضور در ترکیب تیم ملی و کسب افتخار برای ایران، سهمیه حضور در مسابقات ورود به اردو را نداشته و باید در مسابقات آزاد کشوری شرکت می کردیم و من باوجود تمام حرف و حدیث های قبلی در این رقابتها شرکت کردم.
وی افزود: در رقابتهای انتخابی ۵ دور مبارزه کردم و چون بعد از عمل جراحی زانو و آسیب دیدگی شدید، در جریان همین مسابقات با احساس درد در این ناحیه از ادامه مسابقات انصراف دادم. ولی تعجب کردم که چرا اعضای شورای فنی در سالن حضور نداشتند تا عملکرد مرا در این ۵ دور مسابقه ارزیابی کنند. واقعا حضور یک کمیته فنی در این مسابقات لازم نبود؟ غیبت کمیته فنی در مسابقات انتخابی بی سابقه بود.
این عضو پیشین تیم ملی تکواندو افزود: به هیچ عنوان توقع ندارم که به مسابقات ورود به اردوی تیم ملی دعوت شوم ولی سئوال من اینجاست که چرا از میان شورای ۱۲ نفره فنی حتی یک نفر در سالن مسابقات حضور نداشت. سه روز رقابتهای انتخابی با حضور ۷۰۰ تکواندوکار برگزار شد، ولی حتی یک نفر به سالن نیامد تا مسابقات را از نزدیک ببنید. شایسته های زیادی از شهرستانهای مختلف در این مسابقات حضور داشتند که با یک باخت شانس حضور در اردوی تیم ملی را از دست دادند.
ذوالقدری با بیان اینکه به تیم باشگاههای خود در لیگ برتر تعهد دارم افزود: تیم «کن» در هفته های پایانی سه بازی مهم پیش رو داردو با توجه به حمایت های همه جانبه مسئولین تیم، با تمام توان روند درمانی را خود را با جدیت طی می کند تا بتوان در سه دیدار مهم بهترین عملکرد را برای تیم خود داشته باشم.
وی در خصوص نظر پزشک در مورد آسیب دیدگی هم گفت: وقتی بعد از مسابقات MRI را نزد پزشک بردم از کشیدگی عضله خبر داد که خوشبختانه با یک هفته فیزیوتراپی پرفشار برطرف خواهد شد و عنوان کرد اگر ادامه می دادم امکان آسیب دیدگی شدیدتر وجود داشت.
ذوالقدری ادامه داد: هر شرکت کننده ۴۰ هزار تومان برای حضور در مسابقات پرداخت کرده بود، به نظر می رسد بیشتر ار آنکه به استعدادیابی در این مسابقات توجه شود، مباحث مالی مطرح بود. از مسئول برگزاری مسابقات هم که سئوال کردیم ، ایشان گفتند کمیته فنی نیست و فقط ۳۲ نفر برتر اوزان مختلف به اردو دعوت می شوند. بحث من فرزاد ذوالقدری نیست، آیا در میان این ۷۰۰ شرکت کننده، فقط و فقط مدال آوران خوب هستند؟
وی در پایان گفت: این نوع برخوردها باعث خروج تکواندوکاران از کشور می شود. از سال ۲۰۰۷ در رده سنی نوجوانان تاکنون هزینه های زیادی برای پیشرفت من و امثال من حاضر در این مسابقات، شده است که متاسفانه مجبوریم در جای دیگر استفاده کنیم. من نیز به فکر این هستم که در کشوری دیگر آینده خود را جستجو کنم. ۲۵ ساله هستم و ۵،۶ سال دیگر می توان در سطح اول تکواندو مبارزه کنم و همین موضوع شاید باعث شود به فکر ادامه کار در کشوری دیگری باشم. نه به این دلیل که توان اثبات خود را در ایران نداشته باشم، فقط به این دلیل که در روز مسابقه کسی نبود عملکرد سرمایه های تکواندو را ارزیابی کند.
نظر شما