به گزارش خبرگزاري"مهر" دو سه دقيقه مانده به اذان، آقا روي صندلي رو به روي حضار مي نشينند ؛ بشاش و خندان و در حال خوش و بش با جلويي ها.
- پير زنده دلي به توصيه ايشان كه فرمود اند : "آبجوش بياوريد !" سيني چاي را به حضار تعارف مي كند . رهبر انقلاب با خنده مي گويند : "گفتم آبجوش بياوريد نه اينكه بگويم اذان نگفته افطار كنند ."
- اذان كه عطر مي پاشد به آسمان، به تبعيت از رهبر انقلاب با خرما و چاي افطار مي كنيم.
- در ميان صفوف، بحث هاي شاعرانه داغ داغ است. جوانترها شعرهاي خود را با پيران محفل در ميان مي نهند و راه بهتر را جستجو مي كنند .
- نماز مغرب و عشا كه تمام مي شود ، در راه "ساعد" مورد لطف آقا قرار گرفته و از او پرسيدند :"كجاييد ؟" و وي پاسخ داد : "احضار ارواح بفرماييد در خدمتيم" . ايشان به لطافت جواب دادند : "ارواح بزرگ را نمي شود احضار كرد !"
- جوانكي با رخساره اي كويري نيز جلو مي آيد و انگار كه آشنا باشد ، آقا جوياي احوالش مي شوند و مي پرسند : شما آقاي فردوسي نيستيد ؟ جوانك لبريز از شادي و شوق به نشانه تاييد سر تكان مي دهد و ايشان اضافه مي كنند : آن رباعي ها را خواندم خيلي عالي بود ، خيلي عالي بود . جوانك كه خودش را اهل فارس معرفي مي كند در پوست خود نمي گنجد .
- كنار سفره كه مي رسيم وزير ارشاد زودتر از همه كنار صندلي آقا جاگير شده . اشاره مي كند آقاي مجتبي رحماندوست هم برود پيشش . آقا مي نشينند و سفره ها آماده پذيرايي.
- اكثر حضار حواسشان به رهبر است كه فقط چاي ميل مي كند و حلوا و خرما و مختصري نان . سفره كه برچيده مي شود نگاه مي كنيم غذاي معظم له دست نخورده است و انگار ايشان با همان مختصر افطار كرده اند .
- تا برسيم به حسينيه ، رهبر انقلاب با بنيانيان گرم گرفته اند و گهگاه با ديدن كسي كلام قطع مي شود و خوش وبشي . از جمله اينان محمد حسين جعفريان است كه باز هم عصا به دست دارد او را مي بينند و حال و احوالي گرم صورت مي پذيرد .
- شعرخواني ها با استاد سبزواري آغاز مي شود . پيشتر "ساعد"، مختصري سخن گفته و از اين كه فرصتي فراهم شده براي ديدار با رهبر انقلاب ، آن هم در شب فرخنده ميلاد كريم اهل بيت حضرت امام حسن مجتبي (ع) سپاسگزار است .
- ساعد در پايان مي گويد كه شاعران به نوبت اشعاري را بخوانند و حضرت آقا با ملاحتي زيبا مي گويند : چند بيتي باشد؟ سبزواري مي ايستد به شعرخواني . آقا اشاره مي كنند كه بنشيند . بعد هم ندا مي دهند به خادمين كه چاي هم بدهند !
- دست و پا گم كرده كوي تمناي توأم با دو چشم آرزو مست تماشاي توأم
اين مطلع غزل « حميد» است ، شاعري كه شعرش و خودش اصالتي دارد براي انقلاب اسلامي مان .
- موقع شعرخواني استاد سبزواري ، آقا دست به محاسن دارند و انگار سروده را تجزيه و تحليل مي كنند .
- مشفق كاشاني شعرخوان بعدي است كه شروع مي كند به خواندن :
با دست طلب پاي تو در سلسله تا چند آه اي دل من غافلي از قافله تا چند
اين مطلع غزل مشفق كاشاني است كه « آفرين» ايشان را به دنبال دارد .
- پس از قرائت شعر ، ساعد باقري مي گويد : "آقاي موسوي گرمارودي مي گويند چون شب عيد است پس از هر شعر كف بزنيم . من گفته ام صلوات بفرستيم ، اما مي ترسم بشود كفوات !"
- نوبت به بهجت شفقي مي رسد كه ساعد در معرفي اش مي گويد : "ما كه كوچك بوديم با نام ايشان در مجله مكتب اسلام آشنا شديم . "
- بهجتي شفق، مناجاتي را به شعر مي خواند كه قشنگ است .
در رضاي دوست گم كردم رضاي خويش را غم به يم پيوست و كرد افزون بهاي خويش را
شستشو دادم سحرها چهره را در موج اشك يافت جان تيره ام از نو صفاي خويش را
اي پناه بي كسان تنها تويي دمساز من با تو گويم دردهاي جانگداز خويش را
- شعر بهجتي شفق كه تمام مي شود آقا مي گويند : "طيب ا... انفاسكم جناب آقاي بهجتي . "
- علي محمد مودب شاعر بعدي است كه با شعرهاي ناب خود اسم و رسمي دارد . او شعر نو مي خواند در پاسخ به نامه دوستش انصاري نسب از بندر عباس .
" رادارها كاري به كار مرغ دريايي ندارند / اژدرها سر به دنبال ماهي ها نمي گذارد / حتي اگر آن ماهي ، روح دختركي باشد كه از هواپيماي مسافربري به آب افتاده باشد ... "
- روي سخن شعر مودب با آمريكاي حقير است . شعرش كه تمام مي شود آقا مي پرسند : "شما اين همه شعر را از بر خوانديد ؟ اين خيلي سخت است ! شعر سپيد خواندن از حفظ، خيلي سخت است ؟ نكند شعر را انشاء مي كرديد و في البداهه مي سروديد ؟ ... خيلي خوب بود . "
- شاعر بعدي پروانه نجاتي است از شيراز ، كه سالهاست غزل هاي قشنگش زيب صفحات دفاع مقدس است .
زمين ز بتكده ها پر شده ست ابراهيم دوباره دورِ تفاخر شده ست ابراهيم
گرفته هزل تجمل حصار حوصله را كه نان سادگي آجر شده ست ابراهيم
چه زود گم شده در كوچه هاي عادت ، عشق زمين دچار تنفر شده ست ابراهيم
آقا گهگاه رديف و قافيه غزل را همسرايي مي كنند .
وي غزلي هم در باب دفاع مقدس مي خواند كه تشويق همه را به دنبال دارد .
اي كاش نامه اي ، خبري ، عطري ، چفيه اي روياي دخترانه او بيشتر نبود
عكس پدر مقابل آيينه شمعدان آن روز دور سفره به جز چشم تر نبود
رهبر انقلاب در تشويقش مي گويند : " آفرين ، آفرين ، ماشاا... خيلي خوب بود ، دو غزل بسيار خوب خوانديد ."
- حداد عادل دعوت مي شود به شعرخواني . او مي خواند :
تير اگر بارد به كويش تيغ بر سر مي نهيم تير اگر آيد ز سويش تير در بر مي نهيم
هر چه او خواهد و آن خواهيم كرد و آنچه او را ناخوش آيد سوي ديگر مي نهيم
- عسگر شاهي از اردبيل شعرخوان بعدي جلسه است . هم فارسي شعر مي خواند و هم آذري . ساعد باقري اشاره مي كند كه در ميان آذري ها ، شاعران اردبيل سوز ديگري در مراثي شان دارند .
- ريحانه رسول زاده دختر جعفر رسول زاده (آشفته) از كاشان شاعر بعدي است . مي خواهد بخواند كه آقا مي پرسند : كجا هستند ايشان ؟
- شاعره نوجوان كه در رديف دوم نشسته و قامتي كوچك دارد به چشم نمي آيد . مي آوردندش رديف اول .
- محمد سعيد ميرزايي با وزني بسيار سنگين شعر خود را آغاز مي كند . لا به لاي شعرخواني او « آقا» اشاره مي كنند كه اين مصرع را يك بار ديگر بخوانيد .
پس از آن ايشان تاكيد مي كنند كه رديف و قافيه اي سخت را انتخاب كرده ايد و به نظرم آمد كه اين شعر شباهت دارد به قصيده حاج محمد جان قدسي كه در توصيف راه كشمير است .
- نوبت به ابوالفضل زرويي نصرآباد مي رسد كه مي خواهد بخشي از يك مثنوي بلند طنز را بخواند . آقا مي گويند :" دنباله همان است كه پارسال خوانديد ؟"
- زرويي جواب مي دهد كه پارسال من نخواندم . سال قبلش خواندم . و شروع مي كند . مثنوي خطاب به فرزند اوست و در مذمت آدم ها چاپلوسي كه گرد مديران جمع مي شوند .
گوش كن اي مدير بعد از اين نور چشمان من حسام الدين
به رياست گر شدي منصوب مي شوي پيش مردمان محبوب
در محيط اداره مثل خروس تا تواني عجول باش و عبوس
مثنوي بسيار بلند است و شادي بخش محفل مي شود . آقا بسيار تشويق مي كنند اما ادامه مي دهند : "شعر شما خوب است اما نثر شما كه در گل آقا مي نوشتيد خيلي خوب بود از لحاظ نضج و پختگي . اين كه با استفاده از سبك متون كهن طنز مي نوشتيد خوب بود . به نظرم آقاي نصرآباد بايد آنها را ادامه بدهند كه نسبت به شعرشان برجسته تر بود. البته اين شعر هم خوب بود به خصوص كه ده پانزده بيت آخر كاملاً شوخي بود ."
- فاضل نظري جوان ديگري است كه غزل مي خواند ، غزلي با مضموني پر از نا اميدي و يأس .
زمستان نيز رفت اما بهاراني نمي بينم بر اين تكرار در تكرار پاياني نمي بينم
به دنبال خودم چون گردبادي خسته مي گردم ولي از خويش جز گردي به داماني نمي بينم
چه بر ما رفته است اي عمر اي ياقوت بي قيمت كه غير از مرگ گردنبند ارزاني نمي بينم
آقا، شاعر را تشويق مي كنند و با لبخند مي پرسند : "شما كه جوان هستيد چرا نمي بينيد . شما بايد ببينيد و به ما هم نشان بدهيد ، ماها اگر نبينيم چون عمرمان گذشته و پير هستيم و ضعف ديد داريم اما شما جوان ها بايد ببينيد ."
- ساعد باقري با همراهي غزوه مي خواهند شاعر بعدي را معرفي كنند كه آقا از ايشان مي پرسند : آقاي اخلاقي را نگذاشتيد توي برنامه ؟
- شعرش حال و هواي تحصيل در ايام طلبگي در حوزه علميه قم را دارد . در مصرعي او مي خواند :"و جاده هاي جمكران در رفت و آمد بود ." آقا مداخله مي كنند و مي گويند : "و جاده هاي جمكران پررفت و آمد بود، بهتر نبود ؟ " اخلاقي مي خواهد سروده خود را توجيه كند . آقا با لبخند مي گويند : "هر چه صلاح مي دانيد ."
شعرش را ادامه مي دهد كه و جاده هاي جمكران پر رفت و آمد بود.
غزل ، سبك جديدي دارد و رهبرانقلاب بسيار تشويق مي كنند و به صورت تخصصي درباره سبك غزل سخن مي گويند .
- فردوسي جوان ديگري است كه با اشاره آقا شروع به خواندن شعر خود مي كند و در موقع شعر خواندنش تحسين فراوان حضار را به خود ديد .
رهبر انقلاب در معرفي فردوسي گفتند كه من دو سه رباعي از ايشان خوانده ام بسيار عالي بوده است و سپس رو به فردوسي گفتند : بخون بابا جون . فردوسي شروع كرد به خواندن :
از زخم شناسنامه دارند هنوز در مسجد خون اقامه دارند هنوز
آنان همه از تبار باران بودند رفتند ولي ادامه دارند هنوز
سرتاسر شهر با تو عطرآگين بود لبخند تمام كوچه ها غمگين بود
آن روز كه بر دوش تو را مي ديدم تابوت سبك ولي غمت سنگين بود
شهر آينه دار مي شود با يك گل پروانه تبار مي شود با يك گل
آقا « احسنت احسنت» مي گويند و مي پرسند : شما چند ساله ايد ؟ فردوسي مي گويد : نوزده سال !
- وقتي وقت تمام شد ، شاعري از چهارمحال و بختياري آمده به نام عليدوستي با گلايه گفت كه ديشب ده ساعت در راه بوده كه آقا پانزده دقيقه به وقت جلسه مي افزايند .
- كاكايي و وحيد كيايي غزل خوانهاي بعدي اند و ... حسن ختام مراسم ، همه ميهمان مي شوند.
- آقا در خصوص جريان شعر روز اظهار اميدواري مي كنند و مي گويند : آن چه كه براي من خيلي جالب است اين كه رشد شعر را به صورت محسوس مي بينم .
- مراسم به پايان رسيد و حضار رهبر انقلاب را چون خورشيدي در بر گرفتند و انبوه نامه ها و كتابها بود كه به ايشان مي رسيد .
- در پايان اين مراسم حضور وزير ارشاد و گفتگو با حضار ديدني بود .
------------------------------------------
منبع: به نقل از پايگاه اطلاع رساني دفتر نشروحفظ آثار مقام معظم رهبري
نظر شما