نشريات تجسمي متعلق به تمام مخاطبان است

محمدصالح علاء درباره وضعيت نشريات تجسمي به خبرنگار مهر گفت: "اين نشريات با اينكه به تعداد انگشتان يك دست هستند اما بسيار خوب عمل مي كنند. به خصوص نشريه وزين "نشان" كه با نشريه "نشاني" ما شباهت اسمي دارد و مرتضي مميز سردبير آن بود. حتي به خاطر دارم زماني كه مرحوم مميز درگذشت، به احترام وي جاي اسم سردبير را خالي گذاشتند. در آن سال ها مرحوم مرتضي مميز افقي را در عرصه گرافيك ترسيم كرد كه با آن زلف گرده زدم."

مدير مسئول نشريه نشاني افزود: "امروز نشرياتي چون تنديس و نشان به لحاظ عملكرد قوي و سازنده قدم برمي دارند. اما در مجموع مي توان گفت نشريات تخصصي در عرصه تجسمي پرشكسته اند و به لحاظ انتشار دچار مشكل مي شوند. گرچه من با حمايت مستقيم دولت نيز موافق نيستم. به اين معني كه اگر قرار باشد دولت حمايت كند بايد شبه رانت ها پايان يابد و سهميه كاغذ نظمي مطلوب تر داشته باشد. بنابراين در اين راستا مطبوعات محق و عميق مي توانند با هم به رقابت سالم بپردازند و يك جذابيت فرهنگي تصوير كنند."

وي درباره وضعيت هنر گرافيك نيز تصريح كرد: "تصور مي كنم گرافيك رشد فراواني داشته است. گرافيست هايي چون آيدين آغداشلو، محمد احصايي و ابراهيم حقيقي پايه گذاران هنر گرافيك ايران بوده اند و به گردن هنرهاي تجسمي حقي بزرگ دارند. البته حوزه هنرهاي تجسمي به خصوص رشته گرافيك به تخصص نياز دارد. در واقع هنرمند گرافيست محدود است و بايد قدر گرافيست هاي پيشكسوت را دانست. گرچه نقش ارگان هاي دولتي در حمايت از هنرهاي تجسمي آنقدر كه بايد نبوده، اما با اين حال اميدوارم صدا و سيما بتواند به تناسب مخاطبان خود برنامه هاي مناسبي ارائه دهد."

كاظم چليپا، هنرمند نقاش و عضو هيئت علمي دانشگاه هنر، هم در خصوص وضعيت نشريات تجسمي گفت: "تعداد نشريات تجسمي امروز به قدري اندك است كه از انگشتان دست نيز تجاوز نمي كند. تصور مي كنم در وضعيت فعلي بايد سه گروه نشريه تجسمي منتشر شود؛ يك دسته نشرياتي كه به معرفي هنر آوانگارد تجسمي مي پردازد. ديگر نشرياتي كه تنها وظيفه اطلاع رساني و معرفي را بر عهده بگيرند و گروه سوم به شناسايي استعدادها و معرفي كارهاي هنرمندان جوان بپردازد."

چليپا تصريح كرد: "مسلما نشريات تجسمي بايد از حمايت هاي دولتي برخوردار شوند. از اين گذشته دست اندركاران بايد در توزيع نشريات خود در دانشگاهها بكوشند و تخفيف ويژه براي دانشجويان دانشگاههاي هنر قائل شوند. در وضعيت فعلي جاي نشريات تجسمي در كتابخانه هاي دانشگاهها خالي است. در حالي كه مديران مسئول نشرياتي از اين دست مي توانند براي ارتقا سطح مخاطبان نشريه خود آنها را به شكل رايگان در اختيار كتابخانه هاي دانشگاهها قرار دهند."

عضو هيئت علمي دانشگاه هنر اضافه كرد: "گرچه امروز روند اطلاعاتي دانشجويان هنر به واسطه اينترنت بيش از بار اطلاعاتي نشريات تجسمي است، اما من به طبقه بندي مخاطبان نشريات تخصصي تجسمي معتقدم. مسلما عامه مردم كه با هنر آوانگارد روز در ارتباط نيستند گرايشي به سمت خريد اين نشريات ندارند. اين هم يكي از اشكالات فرهنگي ماست. زيرا در ساير كشورهاي جهان براي تمام اقشار جامعه خوراك فرهنگي تدارك ديده مي شود و آدم ها در هر سطح مي توانند از اطلاعات جامع روز بهره مند شوند."