خبرگزاری مهر، گروه سیاست-محمد مهدی رحیمی: کمتر از ۲ هفته تا برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران اسلامی زمان مانده است، انتخاباتی که نه تنها برای ایرانیان که برای ملتهای منطقه و مقامات بسیاری از کشورهای جهان هم مهم و قابل توجه است. امروز جمهوری اسلامی ایران از جایگاه اثرگذاری در تحولات منطقهای و حتی بین المللی برخوردار بوده و طبیعی است هرگونه تغییر و تحولی در سطوح عالی آن در کانون توجه رسانهها، شخصیتها و حتی ملتهای مستضعف قرار بگیرد.
اگرچه متاسفانه در روزهایی که تاکنون از تبلیغات گذشته است نامزدها کمتر به موضوع سیاست خارجی پرداختهاند و برنامههایشان در قبال تحولات منطقه را بیان نکردهاند اما بدون شک هیچ کاندیدی نمیتواند داعیه سکانداری کشتی ایران در دریای پرتلاطم کنونی غرب آسیا را داشته باشد و ایده و نگاهی نسبت به تحولات سوریه، عراق، یمن، بحرین، لبنان و ... نداشته باشد. اما مقصود این یادداشت نه پرداختن و احیانا نقد سیاست خارجی نامزدها که تذکر مسئلهای مهم است که عدم توجه به آن حتما آسیبهایی برای انقلاب اسلامی به همراه خواهد داشت و آن غافل شدن از تحولات همسایگان و کشورهای اسلامی در برهه زمانی انتخابات است.
این روزها در حالی تب انتخابات هر روز در ایران فرا گیرتر می شود که کمی آنسوتر در همسایه جنوبی ایران، جزیره بحرین، فردا یکشنبه قرار است دادگاه نهایی «آیت الله عیسی قاسم» برگزار شود. دادگاهی که تاکنون چند بار برگزاریش به تعویق افتاده اما هر بار حکومت مستبد بحرین اعلام کرده که جلسه بعدی حتما تشکیل شده و حکم شیخ در آن اعلام میشود.
کمی دورتر در غرب قاره آفریقا، نیجریه، دقیقا یک سال پس از آنکه سازمان عفو بینالملل در اوایل اردیبهشت ۹۵ ارتش این کشور را به کشتار شیعیان، دفن کردن آنها در گورهای جمعی و نابود کردن مستندات مرتبط با این جنایت متهم کرد، هنوز وضعیت رهبر شیعیان، شیخ ابراهیم زکزاکی، مشخص نشده است و آخرین اخبار حکایت از وخامت اوضاع جسمی وی و از دست دادن بینایی هر دو چشمش دارد. متاسفانه در این موضوع در تمام ۲۰ ماهی که از حمله وحشیانه ارتش نیجریه به شیعیان بی پناه و مظلوم میگذرد، هیچ اقدام درخور و موضع اثرگذاری از مقامات سیاسی و اجرایی جمهوری اسلامی مشاهده نکردهایم.
در سوریه، بعنوان کانون تحولات منطقه غرب آسیا هم اوضاع شرایط ویژهتری پیدا کرده، پس از پیادهسازی سناریوی غربی- عربی در خان شیخون و بهانه سازی حمله شیمیایی دولت اسد به مردم، شاهد حمله ناگهانی و تقریبا کور از جانب آمریکاییها به یک پایگاه شکاری ارتش سوریه بودیم و پس از آن هم در ماجرای تبادل خانوادههای فوعه و کفریا با تروریستهای زبدانی، شاهد اتفاقات تأسف باری بودیم که اوج آن در جنایت دهشتناک علیه آوارگان فوعه و کفریا بود که منجر به شهادت دهها زن و کودک بی پناه شد.
این لیست را میتوان برای یمن و عراق و افغانستان و ... هم ادامه داد که جملگی نشان از خطیر بودن اوضاع در دور و نزدیک کشورمان دارد، باید مراقب باشیم توجهمان به انتخابات ریاست جمهوری و غفلت از تحولات غرب آسیا باعث نشود موضوعات منطقهای در تنور داغ انتخابات به فراموشی سپرده شده و جزغاله شوند. این وظیفه نه فقط بر عهده مسئولان و متولیان امر، که تکلیفی برای علاقمندان ایران، دلسوزان محور مقاومت، جهادگران فضای مجازی و فعالان دیپلماسی عمومی است.
نظر شما