خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ حنیف غفاری: مذاکرات برگزیت میان دولت انگلیس و اتحادیه اروپا همچنان حکم یک معمای سیاسی و اقتصادی را پیدا کرده است، معمایی که حل و فصل آن آسان به نظر نمی رسد!
آنچه مسلم است اینکه؛ یکی از دو طرف یعنی لندن یا اتحادیه اروپا ناچارند در این خصوص امتیازات بیشتری را به طرف مقابل دهند. با این حال تجربه ماههای اخیر نشان داده است که هر دو طرف بر سر مواضع خود ایستاده اند.
طرف اروپایی معتقد است سهل گیری در مذاکرات برگزیت، دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا را نیز نسبت به خروج از اتحادیه اروپا تشویق خواهد کرد. از سوی دیگر، افرادی مانند «ژان کلود یونکر» و «فدریکا موگرینی» معتقدند که لندن باید هزینه های همه پرسی سال ۲۰۱۶ میلادی را بپردازد.
در مقابل، طرف انگلیسی معتقد است که باید حداکثر امتیازات ممکن را در این باره به دست آورده و شرایط را در داخل انگلیس به گونه ای جلوه دهد که گویا با وجود خروج از اتحادیه اروپا، اساسا اتفاق خاصی رخ نداده است!
بدیهی است که تجمیع این دو خواسته حتی بر روی کاغذ نیز امکان پذیر نخواهد بود! از سوی دیگر، هم اکنون میان مذاکره کنندگان ارشد انگلیسی و اروپایی هاله ای از بی اعتمادی وجود دارد. این بی اعتمادی با گذشت زمان تقویت خواهد شد. یکی از نقاط اصلی مورد اختلاف میان لندن و اتحادیه اروپا، تضمین حقوق شهروندان اروپایی در انگلیس است.
اخیرا هفته نامه اشپیگل گزارش داده است که اتحادیه اروپا در این باره به شدت نگران است. آنها معتقدند در آینده و پس از مذاکرات برگزیت، ممکن است لندن دوباره قوانینی محدود کننده در این رابطه وضع کند و به عبارت بهتر، اتحادیه اروپا را فریب دهد.
در این میان تضمین مادام العمر و معتبری از سوی انگلیس ارائه نشده است، لذا اروپای واحد نگران است که لندن در جریان مذاکرات برگزیت، بروکسل را فریب داده و وعده های مبهمی را در قالب امتیاز، به طرف مقابل تحمیل کند.
البته طرف انگلیسی هم نگرانی هایی داشته و نگران است که مراودات تجاری و اقتصادی ـ چه در عرصه صادرات و چه در عرصه واردات ـ با اروپای واحد تحت تاثیر برگزیت و آثار ناشی از آن قرار گیرد.
لندن همچنین نگران است که در عرصه داخلی و نزد افکار عمومی، نسبت به امتیازدهی بالا به اروپای واحد متهم شود. در این صورت حداقلی ترین آثار مذاکرات برگزیت، سقوط دولت «ترزا می» و محافظه کاران خواهد بود. به همین دلیل محافظه کاران انگلیس سعی دارند در این معادله پیچیده خود را برنده ماجرا جلوه دهند.
در هر صورت، قرار است دور بعدی مذاکرات برگزیت ۱۷ جولای امسال برگزار شود. با این حال بسیاری از تحلیلگران مسائل اروپا معتقدند که حداقل در برهه زمانی فعلی نشانه و چشم اندازی دال بر موفقیت آمیز بودن این مذاکرات وجود ندارد.
طرف اروپایی معتقد است پیشنهادات نخست وزیر انگلیس تاکنون جاه طلبانه بوده و بیش از آنکه تضمین کننده زندگی آسان شهروندان اروپایی در انگلیس باشد، تضمین کننده زندگی شهروندان انگلیسی در اروپاست! با این حال ترزا می قصد ندارد از خواسته های خود در مذاکرات برگزیت کوتاه بیاید.
حال سوال اصلی اینجاست که اگر در نهایت مذاکرات برگزیت به نتیجه ای نرسد، تکلیف طرفین چه خواهد بود!؟ در اینجا تاکید می شود که توافق انگلیس و اروپای واحد بر سر خروج لندن از اتحادیه اروپا، موضوعی دست یافتنی نیست، مگر اینکه یکی از دو طرف حاضر شود سلطه دیگری را در مذاکرات برگزیت بپذیرد.
نظر شما