با این وجود ناچاریم روی قبض های برق هزینه ای را بابت تلویزیون بپردازیم و از حضور تبلیغاتی شرکت های داخلی و خارجی در برنامه های و مجموعه های مختلف هم چشم پوشی می کنیم. اما اخیراً به نظر می رسد پخش آگهی های بازرگانی تمام اهداف، مقاصد و آرمان های رسانه ملی را تحت تاثیر قرار داده است.
شبکه ZDF آلمان که شبکه ای خصوصی است در طول روز 30 دقیقه آگهی پخش می کند. پس چطور یک شبکه رادیویی دولتی با شنوندگان محدود روزانه تا 120 دقیقه آگهی پخش می کند؟ از سوی دیگر کافی است نگاهی به برنامه های تلویزیون داشته باشیم تا ببینیم در طول یک سریال چند بار و هر بار به مدت چند دقیقه برنامه قطع می شود و ناچار به دیدن آگهی بازرگانی هستیم.
سطح تولید بسیاری از آگهی های بازرگانی نازل است و از ابتدایی ترین نوع کلام و تصویر برای جذب مخاطب استفاده می شود که تکرار هر شب این آگهی ها به دلزدگی بیشتر مخاطب می انجامد. زمانی که سمینارها، همایش ها، گفتگوها و جلسات مختلف می گذاریم تا معضلات فیلم و سریال ها را دریابیم و در نهایت اثری بهتر در اختیار مخاطب قرار دهیم، باید به یاد داشته باشیم که بیش از هر چیز شیوه انتقال یک موضوع است که مخاطب را به توجه به آن وامی دارد.
مثلا مخاطب اگر روی یک صندلی شکسته و ناراحت نشسته باشد، قطعا نمی تواند ارتباط لازم را با فیلم برقرار کند و بیشتر حواسش به صندلی معطوف می شود. این همان اتفاقی است که با پخش آگهی های نازیبا، نامناسب و زیاد از حد در روح و جسم مخاطب می افتد. آگهی ها تمرکز و توجه فرد را از اثر می گیرند و موجب اغتشاش فکری او می شوند. هرگز نباید فراموش کرد زیباترین و گرانمایه ترین هدایا اگر با فکر نازیبا و سلیقه بد بسته بندی شوند، ارزش و زیبایی شان به چشم نمی آید.
نظر شما