خبرگزاری مهر – گروه استان ها: شهر کرمان هنوز هم در تب و تاب این مانده که کلانشهر است و یا شهری در مسیر توسعه که می خواهد نام کلان شهر را داشته باشد.
کرمان شهری است تاریخی و دارای پتانسیلهای بالقوه ای که می توان در مسیر توسعه و خلق ثروت از آن ها بهره برد. شهری خسته از بی توجهی ها و رکودی که سالهاست ریسمان عقب ماندگی دست و پایش را سخت در خود فرو برده است.
کرمان بزرگترین و پرجمعیت ترین شهر جنوب شرق کشور است که بناهای تاریخی متعددی را در خود جای داده است اما علیرغم تاریخچه بی نظیرش کارنامه معاصرش چندان درخشان نیست.
شهری که به دلیل عدم توسعه یافتگی به مکانی برای فرار سرمایه و حتی نیروی انسانی تبدیل شده است و باید برای رفع معضلات پیش رو گام های نخست حرکت به سمت توسعه یافتگی و ایجاد جذابیت برای ماندگاری نیروهای انسانی و سرمایه در آن برداشته شود.
اما برای جبران این همه عقب ماندگی چه باید کرد؛ طی سال های اخیر با نگاه جدید به مدیریت شهری کلنگ ده ها پروژه شهری در کرمان زده شد که متاسفانه بسیاری از این پروژه ها اسیر خلف وعده های پیمانکاران شده اند.
کمبود اعتبار و قدرتمند نبودن پیمانکاران در کنار ضعف زیر بناها و ساختار شهری مهمترین عامل دلسردی در اجرای برخی از این پروژه ها بوده است که می توان به تقاطع های ولیعصر و سیدی به عنوان نمونه بارز این پروژه های دلسرد کننده و کسالت بار اشاره کرد.
این امر نکته ای اساسی را در انتخاب شهردار کرمان یادآور می شود و آن این است که شهردار در عین اینکه باید مدیر اجرایی پیگیر و فعال باشد بایستی مدیریت جذب سرمایه و درآمدزایی و ریسک را نیز داشته باشد.
ریسک پذیری، نگاه جدید و قابلیت تحول در ساختار شهری در کوتاه مدت و میان مدت با توجه به تاریخی بودن شهر کرمان می تواند چهره شهر را دگرگون کند.
تمام خصوصیاتی که گفته شد در جوانان و مدیران میانسال تحول گرا دیده می شود. متاسفانه با نوع برخورد اشتباهی که با برخی از این مدیران طی ماههای اخیر شده است برخی از آنها از ادامه فعالیت گریزان شده اند که می توان آفت سیاست بازی را در این نوع نگرش ها جستجو کرد.
در مقابل، اعضای شورای شهر کرمان طبق خبرهایی که ازاین سو و آن سو می رسد باز هم به سراغ مدیران بازنشسته و کهنسالی رفته اند که بارها امتحان خود را در منسب های مختلف پس داده اند و در بهترین حالت یک مدیر اجرایی سنتی هستند.
جالب اینکه بسیاری از این افراد در طول عمرشان مکرر در سمتهای مختلف، مدیر و رئیس شده اند و ریاست بخش های مختلف مدیریتی را به عهده داشته و کارنامه قابل قبولی در خصوص تحول و بهره وری از خود به جای نگذاشته اند. با این وجود به نظر می رسد انتخاب این افراد و لااقل قرار گرفتشان در لیست گزینه های شهرداری کرمان بیشتر سیاسی است تا از دیدگاه تخصصی مدیریت شهری.
کرمان مانند بسیاری از کلان شهرها به خون تازه، نگاه ریسک پذیر و تحول گرا و بهره وری نیاز دارد نه چهره هایی که بارها امتحان خود را پس داده اند و نگاه های سیاسی موجب می شود هر از چند گاهی یکی از صندلی های مدیریتی کرمان را تصاحب کنند.
شهر خسته از زخمهای بر زمین مانده کرمان نیاز به هوای تازه و مدیریت جوان و در عین حال با تجربه دارد و به نظر می رسد چنین فاکتورهایی حداقل در برخی از کاندیداهای کرسی شهرداری که در شورای شهر کرمان به عنوان پنج کاندیدای نهایی در دستور کار قرار گرفته اند وجود ندارد.
نظر شما