به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، احمد سرخوش، سرپرست گمانه زنی گفت: علاوه بر برنامه تعیین عرصه و مشخص کردن حریم محوطه تُل پیر بررسی های فشرده باستان شناسی به شعاع ۳ کیلومتری پیرامون محوطه انجام شد.
این باستان شناس با اشاره به استفاده از تصاویر هوایی قدیمی سازمان نیروهای مسلح در این بررسی گفت: علاوه بر تصاویر قدیمی مربوط به سال ۱۳۳۵ خورشیدی، تمام محدوده پژوهش به وسیله پهباد عکسبرداری شد و تصاویر قدیم و جدید برای درک بهتر وضعیت محدوده پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفت.
به گفته این باستان شناس، گمانه ها در دور اول با فاصله ۱۵ متر از عرصه قابل رویت ایجاد شدند و با به دست آمدن نهشته های باستان شناسی از گمانه ها دوره دوم با فاصله ۱۰ تا ۱۵ متری از ردیف اول ایجاد شد.
او با اشاره به کاوش بیشتر گمانه ها برای رسیدن به لایه های باستان شناختی تا عمق ۲ متر گفت: در اثر جریان های سیلابی و به دلیل قرار گیری محوطه تُل پیر هَرج بر روی تراس رودخانه فصلی مهران، نهشته های رسوبی عموما از جنس سیلت به ارتفاع تقریبا ۲ متر پیرامون محوطه انباشت شده است.
او سفال های بدست آمده را با سفال های تُل باکون در مرودشت و تل ریگی در فیروزآباد قابل مقایسه دانست و افزود: با توجه به گمانه های ایجاد شده پیرامون محوطه، خطوط عرصه و حریم بر روی نقشه توپوگرافی برداشت شده از محوطه پیاده شد. براساس گمانه های ایجاد شده محوطه تُل پیر، نزدیک به ۳ هکتار وسعت دارد.
به گفته سرخوش، برای حفظ و جلو گیری از تخریب این محوطه برنامه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه با مجوز ریاست پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در تیر ماه سال جاری انجام شد.
وی افزود: تُل پیر یکی از نخستین دهکده های خلیج فارس است که در بخش غربی شهرستان مُهر در کنار روستای هَرج قرار دارد.
نظر شما