به گزارش خبرنگار مهر، خلیل حمدان، عضو هیات رئیسه جنبش امل در تریبون آزادی امام موسی صدر که در موسسه امام موسی صدر در حال برگزاری است، گفت: همه می‌دانستند که امام موسی صدر شاگرد امام خمینی بود. در واقع امام صدر یکی از همراهان امام خمینی در راستای پیروزی انقلاب ایران بودند. چند ماه پیش از ربودن امام موسی صدر، ایشان یک هفته در میان رسانه‌ها حضور و بروز نداشتند. پس از این یک هفته امام صدر دیدارهای زیادی با سران و انقلابیون ایران داشتند به گونه‌ای که بعد از ربودن گفتند که ممکن است این اتفاق به دلیل این دیدارها بوده باشد.
وی افزود: امام صدر قبل از سفر لیبی مقاله‌ای با عنوان «ندای پیامبران» نوشت که ۶ روز قبل از ربودنش در لوموند به چاپ رسید. امام صدر در این مقاله درباره ظلم‌های حکومت پهلوی و نقش مردم در انقلاب ایران صحبت کرده بود. به طور کل هدف امام موسی صدر همان هدف امام خمینی بود.
خلیل حمدان در ادامه گفت: ۳۱ روز پس از ربودن امام صدر، کویت امام خمینی را نپذیرفت و صدام حسین هم قبول نکرد که ایشان به سوریه برود. از سیدمحمود دعایی شنیدم که امام خمینی در آن روز گفت که اگر امام صدر در بیروت بود من به لبنان می‌رفتم. در همین روزی که کویت امام خمینی را نپذیرفت، صدام با سفیرش در فرانسه تماس می‌گیرد و می‌گوید که به نزد دوستمان ژاک شیراک برو و بگو که امام خمینی را در فرانسه نپذیرند و پیشنهاد کرد که او را به لیبی بفرستند، اما ژاک شیراک نپذیرفت. این خاطره در جلد دوم خاطرات ژاک شیراک چاپ شده است.
عضو هیات رئیسه جنبش امل در ادامه با بیان اینکه لیبی در آن زمان به زندان صدای مصلحان معروف بود، گفت: همان کسانی که امام صدر را به لیبی هدایت کردند می‌خواستند امام خمینی را نیز به لیبی بکشانند. در آن زمان خاورمیانه با ثبات نبود، انورسادات مذاکرات صلحش را شروع کرده بود و تکیه‌گاهی برای مبارزه با اسرائیل وجود نداشت و می‌خواستند که با حذف امام صدر و امام خمینی این پایگاه کلا حذف شود، اما خوشبختانه انقلاب ایران پیروز شد.
وی تاکید کرد: کشورهای اروپایی و آمریکایی دشمن قذافی بودند. وقتی که در آمریکا، جرایم قذافی را فهرست می‌کردند، همه چیز حتی کتک زدن خادمی توسط پسرش را بیان کردند، اما حرفی از ربودن امام موسی صدر نبود. گویا قذافی هم جرایم مجاز و هم جرایم غیرمجاز داشت و ربودن امام صدر جرم مجاز بود.
خلیل حمدان در پایان گفت: کشورهای دیگر تلاشی برای پیگیری پرونده نمی‌کنند. وقتی پس از انقلاب لیبی برای بازجویی سنوسی به موریتانی رفتیم، با وضعیت مرفه سنوسی در آنجا مواجه شدیم. هیچ فشاری رویش نبود و مدتی بعد هم او را به لیبی بازگرداندند. حکومت فعلی لیبی مسئول ربودن امام موسی صدر است. نیاز به اثبات ندارد که امام صدر زنده است و همه لیبیایی‌ها باید مسئول بازگشت امام صدر به جامعه اسلامی باشند.
نظر شما