به هيچ وجه به مخاطب خاص اعتقادي ندارم

به گزارش خبرنگار هنري " مهر " در ابتداي اين جلسه كه به همت انجمن منتقدان و نويسندگان تئاتر ايران برگزار شد، " محسن حسيني " كارگردان تئاتر " اورفه گفت: داستان من عشق از دست رفته است، چه " مده آ" و چه " اورفه ". در هنر جديد ما تكيه يا چكيده مطلب است. محتوا يا جوهره اسطوره مهمتر از خود اسطوره است. ما در رابطه با اويريديس يا اورفه چيز زيادي نمي دانيم. در اورفه اين عشق از دست رفته است كه  او را جهان شمول مي كند.

 وي ادامه داد: من نمي توانم خودم را تا درجه تلويزيون پايين ببرم. من فكر نمي كنم تماشاگر اورفه خيلي راحت كار را ببيند. اگر يك كار را تماشاگر راحت ببيند بايد به او بر بخورد. در تئاتر بقيه كار بايد توسط تماشاگر نوشته شود. اگر تماشاگري بگويد من هيچي نفهميدم دروغ مي گويد. البته من بعيد مي دانم اصلا چنين تماشاگري براي تئاتر بيايد.

حسيني در مورد روند شكل گيري نمايش " اورفه " گفت: فرآيند شكل گيري بسيار مهم است. من به روخواني متن دور ميز اعتقادي ندارم. من اورفه را فقط براي خانم نو نهالي نوشتم و شانس آوردم كه ايشان نقش را قبول كردند. همين كه اين گروه توانستند مرا تحمل كنند از شاهكارهاي زندگي من بود.

 وي در مورد استقبال تماشاگران از تئاتر خود گفت: براي من بسيار جالب است كه مردم مشتاق با اين همه گرفتاري براي ديدن اين تئاتر به سالن اجراي نمايش مي‌آيند. بدون تماشاگر، تئاتر وجود ندارد و تماشاگر تئاتر را مي‌سازد و حضور اين همه مشتاق بسيار زيباست و نظرات اين عزيزان مي‌تواند بسيار موثر باشد. به هيچ وجه به مخاطب خاص اعتقادي ندارم و براي من مخاطب خاص هيچ ارزشي ندارد.

در ادامه جلسه تماشاگران سئوالات خود را از " محسن حسيني " پرسيدند. كارگردان اورفه در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه تصاوير اجراي شما داراي ابهام بود، گفت:  كار به هيچ وجه توضيح نمي‌خواهد بلكه بايد خود تماشاگر سخن را بشنود و تصاوير و سوژه‌ها را به صورت تجربي تجزيه و تحليل كند. به قول برشت داستاني به راحتي فهميده مي‌شود كه بد تعريف شده باشد.

در پايان جلسه " محسن حسيني " در پاسخ تماشاگري كه پرسيده بود آيا شما به سراغ اسطوره هاي ايراني هم خواهيد رفت اظهار داشت: من در ايران خمره‌هايي را پيدا كرده‌ام كه دست من را براي كار تا ده سال آينده باز مي‌گذارند.