به گزارش خبرنگار مهر، نسرین فرخ پیام شامگاه چهارشنبه در همایش استانی آیینی سور و ماه در سالن همایش خوارزمی شاهرود با موضوع آتش در شاهنامه ضمن بیان اینکه آتش در زبان فارسی خاستگاه عمیق دارد، ابراز داشت: برپایی همایشهای آیینی میتواند عامل همبستگی یک ملت شود و روحیه شادی و نشاط را به جامعه بازگرداند.
وی افزود: مراسم مذهبی و ملی ازهمگسیختگی و شکاف عمیقی که بین جوانان و آداب و سنن و نیاکان ما وجود دارد را از بین میبرد و بین نسل امروز و دیروز پیوند برقرار میکند.
شاهنامه موثقترین منبع پیرامون آیینها
سرگروه معلمان ادبیات فارسی شاهرود با بیان اینکه مهم ترین خاستگاه آتش آن است که ملتی با برپا کردن و نگهداری آیینها میتواند خود را به سایر ملت ها و دهکده جهانی اثبات کند، ابراز داشت: بسیاری از ملت ها میکوشند تا با یغما گرفتن اساطیر ملت های باستانی، خودشان را دارای سابقه و قدمت تاریخی معرفی کنند.
فرخ پیام با بیان اینکه قدمت اساطیر ایران به شش الی هفت هزار سال قبل از میلاد میرسد، تصریح کرد: ایران از نظر اساطیر بسیار غنی است.
وی با بیان اینکه جامع ترین و موثق ترین منبعی که پیرامون آیینها در اختیار داریم شاهنامه فردوسی است، افزود: عظمت کار فردوسی را از قضاوتهایی که ملت های دیگر درباره شاهنامه بیان میکنند میتوان فهمید، که این نشانه ابدی بودن این اثر بزرگ است.
شاهنامه انسانی ترین اثر جهان
عضو انجمن علمی معلمان زبان و ادبیات فارسی استان سمنان بابیان اینکه شاهنامه جهانی ترین وانسانی ترین اثر ادبیات جهان محسوب میشود، ادامه داد: نویسنده و روزنامهنگار مشهور مصری در جملهای خطاب به ایرانیها میگوید اگر فردوسی نبود شما هم مثل ما عرب بودید که نشان می دهد کاری که فردوسی انجام داد ماورای اثرات دیگر شاعران است.
فرخ پیام با بیان اینکه فردوسی همانند آرش کمانگیر با شاهنامه خود ایران را در اوج نگه داشت، تصریح کرد: فردوسی کاری کرد که شمشیر فرمانده های سپهسالار قادر به انجام آن نیست، وی توانست هویت ایران را در اوج استیلای بیگانگان به ما بازگرداند.
وی بابیان اینکه تصور اینکه شاهنامه به گروه خاصی تعلق دارد، کاملا اشتباه است و حفظ آن بر تکتک افراد جامعه ضرورت دارد، افزود: آیینهای پسندیده اخلاقی و اجتماعی گذشته ما ایرانی ها به خاطر فراز و فرود زندگی و بحرانهایی که درگذشته پشت سر گذاشتیم به فراموشی سپردهشده است بنابراین باید آنها را احیا کنیم.
روشن کردن شمع برای اموات آیین به جای مانده از ایران باستان
عضو انجمن علمی معلمان زبان و ادبیات فارسی استان سمنان بابیان اینکه ایرانی های قدیم آتشپرست بودند زیاد صحیح نیست، ابراز داشت: مسئله مهم این است که پرستش قدیم با آنچه که امروز معنا میکنیم متفاوت است دو سوم کلمات فارسی همین گونه هستند معنای اصلی پرسیدن چرخیدن دور یک پدیده به نیت پاسداری و نگهبانی از آن تعبیر میشود آتش در ایران باستان بسیار ارزشمند بود و همیشه از آن مراقبت میکردند هزاران هزار افسانه داستان و روایت از آتش وجود دارد که واقعیت زندگی و تبدیل به اسطوره شده است.
فرخ پیام در ادامه تصریح کرد: در ایران باستان نیاز به پدیدهای داشتند که ترس را از آنها دور کند و ازآنجاکه با سختی آتش را تولید می کردند بنابراین جز اصولی ترین پدیده زندگی آنها بود و اجازه نمیدادند خاموش شود و این درهمه باورهای قدیم وجود داشت.
وی افزود: اصل آتش از هخامنشیان برجایمانده که با مجمع و آتشدان به استقبال سپاهیان خود میرفتند. در تصاویر بهجامانده میتوان عکس منقل و آتش دان را مشاهده کرد، هنگامی به مکانهای زیارتی یا دیدار اموات میرویم شمع روش می کنیم که این آیین بهجامانده از آتش برافروختن هخامنشیان است.
به کار برده شدن ۱۴۰ بار کلمه آتش در قرآن
عضو انجمن علمی معلمان زبان و ادبیات فارسی استان سمنان بابیان اینکه در زمان هوشنگ پادشاه اسطورهای پیشدادی جشن سده در زمستان اجرا میشد، ابراز داشت: آتش را بر پشت بام خانهها برمیافروختند و بنا بر اعتقاد آنها با این کار به خداوند و نیروهای ماورایی نزدیکتر هستند، آتش در اسطوره ما به صورت آتش آیین بهکاربرده میشود.
فرخ پیام با بیان اینکه قرآن ۱۴۰بار واژه آتش را به کار می برد، تصریح کرد: با این شیوه خداوند با برخی بندگان خود با زبان آتش صحبت میکند و زمانی که مشرکان ابراهیم نبی را به درون آتش میاندازند تبدیل به گلستان می شود.
وی افزود: آتش سوم ٲزمون نام دارد و نمادی ترین ٱتش در شاهنامه فردوسی نام دارد اگر کسی گناهی مرتکب شود آزمایشهایی برای رفع اتهام گناهکار انجام میدهند که به آن وَر میگویند و معتقدند آتش بیگناهان را نمیسوزاند نظیر آن را در داستان سیاوش می توان یافت.
چهارشنبه سوری ریشه دار در باورها و اعتقادات
عضو انجمن علمی معلمان زبان و ادبیات فارسی استان سمنان بابیان اینکه مرگ سیاوش در اسفندماه اتفاق میافتد و مردم تاجیکستان افغانستان آن را جشن میگیرند، ابراز داشت: برخیها معتقدند ازآنجاکه عربها چهارشنبه را نحس میدانستند ایرانی ها برای گزند آسیب شب چهارشنبه را جشن می گرفتند که این روایت عامیانه سندیت ندارد.
فرخ پیام با بیان اینکه آیین چهارشنبه سوری ریشه در اعتقادات و سنت ما دارد، تصریح کرد: هنگامی زردتشت در زمان گشتاسب ظهورمی کند تصمیم میگیرد برای ایرانی ها تقویم مناسبی را ایجاد کند زردتشت۱۲ماه سال را به ۱۲ تا سی روز تقسیم میکند برای پنج روزی که از این تقویم اضافه میامد ایرانی ها برای انجام هر کاری آزاد بودند.
وی افزود: روز تحویل سال در غروب سهشنبه قرار داشت به علت نبود چراغ و برق آتش روشن می کردند و به جشن و پایکوبی میپرداختند ساعت تحویل سال در غروب سهشنبه بود که اسطوره و تاریخ را به هم گره میزند و جشن چهارشنبه سوری از آن رایج شد.
نظر شما