به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه کارگزاران در ستون "سرمقاله" امروز خود نوشته است: در دنیای دیپلماسی قول مشهوری است که می گوید " اجرای یکجانبه قرار داد نشانه فروتنی نیست بلکه نشانه ضعف است." واکنشی که دیروز مجلس ایران به قعطنامه تحریم شورای امنیت نشان داد با عنایت به این اصل بنیادی در دیپلماسی شکل گرفت. مجلس فوریت طرحی را تصویب کرده که اگر بندهای آن تصویب شود و به تایید شورای نگهبان برسد، دولت ایران اجازه خواهد یافت در روابط جمهوری اسلامی با آژانس بین المللی انرژی اتمی تجدید نظر کند. این تجدید نظر می تواند از کاهش سطح اعتماد تا خروج کامل از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای( NPT) را در بر گیرد.
نمایندگان مجلس ایران در عین حال به عنوان اقدامی احتیاطی و در جهت باز گذاشتن باب مراوده دولت با نهادهای بین المللی از جمله آژانس بین المللی انرژی اتمی ، دیروز به خبرنگاران گفتند " خروج از NPT در دستور کار مجلس نیست" . این نگاه نمایندگان نیز ناظر بر قاعده دیپلماتیک دیگری است.
طبق این قاعده ، " برنده هر مذاکره ای طرفی است که دستور جلسه را تعیین می کند." زمانی که تدوین پیش نویس قطعنامه آغاز شد، دستور جلسه در دست فرانسه ، آلمان و انگلیس قرار گرفت وتلاش های روسیه و چین برای تعدیل آن در نهایت به تصویب نسخه ای انجامید که بخش عمده انتظارات اروپا و آمریکا را در بر آورده است. علت کامیابی غرب در این ماجرا این بود که ایران اساسا در شکل گیری فرایند دخالتی نداشت و روسیه و چین که خواستار انعطاف بیشتر در برابر ایران بودند، در حاشیه تصمیم شورای امنیت قرار داشتند نه در متن دستور .
از زمان تصویب قطعنامه و در مرحله واکنش به آن ، ایران دست برتر را دارد و اکنون مرحله تعیین دستور جلسه برای مذاکرات احتمالی در آینده است.
نمایندگان مجلس با شروع قانونگذاری درباره این موضوع به دولت تکلیف کردند که با تواضع نامتعارف ، گمان ترس از حریف را بزداید و با تاکید بر اینکه لزوما خروج از NPT در دستور کار نیست، دولت را به اتخاذ راهبردی که مبتنی بر حفظ ارتباط پویا با جهان است فرا خواندند. دیپلماسی موفق آن است که همه اجزای آن از جمله جسارت و احتیاط آن همسنگ و سنجیده باشد.
نظر شما