احمد سپاسدار در گفت و گو با خبرنگار مهر درباره این نمایش گفت: آنتیگون به قدری از لحاظ ارزش‌های دراماتیکی و ساختاری قوی است که به‌کرات اجرا شده است و هم‌اکنون نیز در بسیاری از نقاط جهان در حال اجراست که هر شب در ساعت ۲۰:۳۰ تا ۶خردادماه بر صحنه خواهد بود.
وی ادامه داد: تاکنون تراژدی‌های بسیاری بر مبنای نمایش آنتیگون نوشته شده است که معروف‌ترین آن‌ها آنتیگونه اثر «ژان آنوی» است و بر آن شدیم تا نمایشنامه‌ای را تألیف کنم که امکان اجرای آن را داشته باشم و درعین‌حال بتواند رابطه معقولی با مخاطب داشته باشد و اثری تازه را به نمایش گذارد.
این پیشکسوت تئاتر با بیان اینکه نمایشنامه از لحظه نگارش تاکنون دستخوش تغییرات بسیاری شده است، عنوان کرد: در طرح اولیه، تنها چهار بازیگر را برای این کار درنظر گرفته بودم اما بعد به این نتیجه رسیدم که می‌توانم آن را گسترش دهم و نقش همسرایان را از تئاتر یونان باستان وام بگیرم تا به شکل شهروندان معاصر متجلی شوند به‌گونه‌ای که تعداد بازیگران هم‌اکنون به حدود ۳۰ نفر رسیده است که ۹ نفر آن‌ها بازیگران اصلی هستند.
سپاسدار ادامه داد: آنتیگونه را درواقع برای بخش بیرونی گالری تارو پود در سال۱۳۸۶ نوشتم؛ در آن زمان توانستیم برخی مشکلات جاری همچون مشکلات صوتی را حل کنیم اما ترافیک خیابان مجاور گالری معضل بزرگی برای اجرا بود و در نهایت تصمیم گرفتیم این نمایش را در تالار حافظ بر روی صحنه ببریم.
وی درخصوص وجود فضاهای کافی و نو برای اجرای تئاتر گفت: با آنکه همچنان مشکلاتی برای اجرا در تالار حافظ و همچنین بلک‌باکس‌ها یا جعبه‌سیاه‌ها(Black box) وجود دارد، فضاهای مناسب دیگری جز این مکان‌ها برای اجرا در شیراز موجود است و لازم نیست اجرای تئاتر در مکان‌های از پیش‌تعیین شده یا جایگاه‌های مشخصی برای اجرای نمایش باشد، اما برای آنکه بتوانیم از این فضاها استفاده کنیم، به بودجه و سرمایه مناسب نیاز داریم.
او که پس از گذشت ۲ سال از اجرای «تراژدی مده‌آ»، تراژدی دیگری را برای اجرا برگزیده است و برداشتی تازه از آنتیگون سوفوکل و آنتیگونه ژان آنوی است، در باره نقش مخاطب در تئاتر گفت: اصل این جدل‌ها و تلاش‌ها برای مخاطب است و اگر تئاتری عالی باشد ولی مخاطب نداشته باشد، درواقع نمایشی شکل نگرفته است.
وی با بیان اینکه مخاطب را باید با ارائه نمایشی درخور، حساب‌شده، دقیق و تأثیرگذار جذب کرد، ابراز کرد: متاسفانه تعداد قابل توجهی از مخاطبان ما بیش از آنکه در پی مفهوم فرهنگی تئاتر باشند، به دنبال چهره هستند. کافی است نمایشی با چند بازیگر مطرح در شیراز اجرا شود تا شاهد صف طویل تماشاگران باشیم.
این استاد هنرهای نمایشی گفت: برای مخاطبی که برای تماشای یک تئاتر به صورت خانوادگی باید ۱۰۰هزار تومان هزینه کند، تماشای تئاتری که فاقد ارزش‌های هنری باشد پذیرفته نیست، او در پی نمایشی است که به تمام معنا از ارزش‌های زیباشناسانه و تکنیکی برخوردار باشد که البته تدارک این تئاتر نیز به پشتوانه‌ای نیاز دارد که امروز وجود ندارد.
سپاسدار ادامه داد: هرکس در وادی تئاتر به مفهوم اصیل آن فعالیت می‌کند در تلاش است تا موجب ارتقای فرهنگی مخاطب شود اما متأسفانه ذائقه عمده مخاطبان تحت تاثیر فیلم‌های ضعیف و سریال‌هایی که از نظر مفهومی و ساختاری قوی نیستند و به ویژه آثار نازل ماهواره‌ای قرار گرفته است و تماشاگر دیگر حوصله نمی‌کند به تئاتری بیاید که بخواهد تفکر کند، درحالیکه تئاتری ارزشمند است که بتواند بیننده‌اش را به تفکر وادار کند.
نظر شما