منیژه آرمین، هنرمند سفالگر که در هشتمین دوسالانه سفال شش اثر ارائه کرده، در توضیح یکی از آثار خود به خبرنگار مهر گفت: "این اثر معراج نام دارد و با مضمونی مذهبی خلق شده است. نگارگران در ارتباط با معراج آثار زیبایی ارائه کرده اند. اما وارد کردن این موضوع به عرصه سفال تقریبا نو است. در واقع با یک برداشت آزاد توانستم المان های دلخواه خود را در این اثر پیاده کنم. "معراج" در ابعاد 115 در 90 اجرا شده، اما در اصل یک سوم اشل کار محسوب می شود. یعنی اگر قرار بود در ابعاد حقیقی ساخته شود باید به شکل سه در دو انجام می شد. اگر امکانات باشد آن را در ابعاد بزرگ و قالب های حجمی برای نمایش در میادین شهر خواهم ساخت."
وی تصریح کرد: "یکی از رویدادهای مهم هنری که امسال رخ داد برگزاری هشتمین دوسالانه سفال بعد از پنج سال بود. در دوسالانه امسال شاهد نیروهای خلاق در زمینه سفال بودیم. از جمله امتیازات این دوسالانه دارا بودن شورای سیاستگذاری بود. برگزاری همایش در کنار دوسالانه و همچنین بحث های نظری و عملی طرح شده در این حیطه نیز تاثیرگذار بوده است. همچنین کارگاههای آموزشی در این راستا برپا شده که در فراگیری نسل جوان نقشی بسزا داشت. اما یک انتقاد هم به سیستم دوسالانه وارد است و آن چیدمان آثار است. به طوری که برای شیوه ای خاص از آثار در نمایشگاه امکانات و مکان خاصی قائل شده بودند. اما سایر آثار به شکل فشرده چیده شده بودند."
این هنرمند که سال گذشته نماد میدان تجریش را ساخت، در ادامه خاطرنشان کرد: "نظرم این است که تمام آثاردر دوسالانه می باید از مجموعه ای امکانات مساوی بهره مند شود. دیگر اینکه دست اندرکاران امر باید مقوله سفال را جدی بگیرند، زیرا در طی 10 سال اخیر نسبت به این هنر کم توجهی شده است. همچنین اگر ترتیبی توسط مسئولین دولتی داده شود تا آثار سفال ما در سطح شهر نیز به نمایش گذاشته شود، در ارتقا این روند تاثیر دوچندان می گذارد."
آرمین با ابراز تاسف نسبت به تقلید هنرمندان ایرانی از هنر غرب گفت: "تصور من این است که نباید نگاه هنرمندان تقلید صرف باشد، بلکه می توان در مسیر هنر به حفظ هویت های ملی و ایرانی خود نیز بپردازیم. امروز نظریه پردازان از هزاره سوم به عنوان هزاره شرق یاد می کنند، در حالی که متاسفانه رویکرد برخی هنرمندان تقلید کورکورانه از غرب است. این در حالی است که ایران در ردیف اولین کشورهایی بوده که هنر مفهومی را در تعزیه، علم های عاشورایی و مراسم سیاوش خوانی داشته است. در واقع هنر ما به اندازه کافی از غنا و پختگی برخوردار است که نخواهیم به پیروی از روش های غربی بپردازیم."
نظر شما