به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه دنیای اقتصادی در ستون سرمقاله امروز خود به قلم محمدصادق جنان‌صفت چنین آورده است: این سرزمین در همین شرایط فعلی نیز توانایی‌های حیرت‌انگیزی دارد تا نیرومند‌تر از گذشته استوار و سربلند بماند و بزرگ و نیرومند شود. برای رسیدن به ایران بزرگ و نیرومند هر اندیشه‌ای و هر جریان سیاسی و فکری راهی پیشنهاد می‌کند و برنامه‌ای ارائه می‌کند.
در میان همه راه‌هایی که برای سربلندی بیشتر این مرز و بوم پر رمز و راز پیشنهاد می‌شود، اقتدار اقتصادی و افزایش توانایی‌های اقتصادی جایگاه بلندی دارد. برای اینکه این کشور بتواند سری در میان سرها داشته باشد، یک عقیده عمومی با توجه به وضعیت دنیای امروز خودنمایی می‌کند و آن سامان دادن به اقتصاد است.
اما دراین‌باره نیز دیدگاه‌های گوناگونی عرضه شده و می‌شود و هر جریان سیاسی و فکری راه خویش را پیشنهاد می‌کند. در میان همه راه‌هایی که ارائه شده است، یک نقطه مشترک این است که باید بنگاه‌های اقتصادی بزرگ داشته باشیم.
در دنیای امروز که بنگاه‌های بزرگ اقتصادی مثل تویوتا، جنرال موتورز، سامسونگ، شل، توتال و ده‌ها بنگاه بزرگ صنعتی، نفتی، بانکی، سرمایه‌گذاری، خدماتی، حمل‌ونقل و غیره نام کشور خویش را پرآوازه کرده‌اند کدام بنگاه اقتصادی ایران را می‌توان با انگشت نشان داد و با اطمینان قلبی گفت، این نماینده ایران زمین است که با عرضه کالا و خدمت مرغوب و باکیفیت نام این کشور را در گوشه‌گوشه جهان سربلند کرده است.
واقعیت این است که این اتفاق تا امروز نیفتاده است و در شرایط دنیای امروز جای آن خالی است. بدتر از آن اما شرایطی است که حتی آرزوی چنین چیزی نیز آشکار نشده است.
در این وانفسا اگر مدیرعامل بانک پاسارگاد که یک بنگاه خصوصی است می‌خواهد کاری کند که این بانک 5سال دیگر از نظر اندازه جزو 500شرکت برتر دنیا باشد و آرزوی رسیدن به این نقطه را دارد، باید برایش احترام قایل شد.
مجید قاسمی، مدیرعامل بانک پاسارگاد این آرزو را در مراسم گشایش شعبه این بانک در قم برزبان آورده است. صرف‌نظر از اینکه مدیرعامل بانک یاد شده از کدام جریان سیاسی- فکری است و سابقه و پیشینه‌اش چیست و زورش چقدر است باید این آرزوی وی را پاس داشت و تا جایی که می‌شود و برخلاف عرف و قاعده و قانون نیست کمکش کرد.
جای یک بنگاه بزرگ ایرانی در میان غول‌های اقتصادی جهان سال‌ها است خالی مانده و این وضعیت در شان کشوری مثل ایران نیست که سری در میان سرها ندارد. در دنیایی که بنگاه‌هایی حتی از کشوری مثل سنگاپور و مالزی و عربستان و هند نام و اندازه خود را بزرگ کرده و در چهار گوشه جهان نام سرزمین خویش را پرآوازه کرده‌اند مایه حزن و اندوه است که ایران جایی نداشته باشد.
یادمان باشد که امروز در دنیا نام امپراتور و نخست‌وزیر ژاپن را تعداد اندکی می‌شناسند، اما تویوتا توانسته است نام ژاپن را پرآوازه کند. آرزوی سربلندی ایران آرزوی همه ایرانیان است.
نظر شما