درنا شهبازی در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر ۱۰ هزار هنرمند در رشته های دستبافت داری همچون فرش، گلیم و گبه در شهرستان وجود دارد که نیمی از این افراد فعال هستند و به دلیل مشکلاتی از قبیل عدم ارائه تسهیلات بانکی و نبود پوشش بیمه ای، هنرمندان ترجیح می دهند به شغل های دیگری روی آورند.
وی با بیان اینکه بیشترین تولید دستبافت ها در این شهرستان به گلیم کاموایی اختصاص دارد، افزود: طبق آمار های موجود تولید سالانه گلیم کاموایی به ۳۰ هزار متر مربع می رسد و بنابراین آمار تولید گبه در شهرستان نیز ۵ هزار متر مربع، قالیچه طرح ریز ۲ هزار متر مربع ،گلیم پشم ۱۵ هزار متر مربع و گلیم مرینوس هم هزار متر مربع است.
شهبازی افزود: بیشترین صادرات دست بافت های داری این شهرستان به کشورهای حوزه خلیج فارس است.
وی با اشاره به اینکه در شهرستان فیروزآباد صددرصد بافندگان بانوان هستند، گفت: در این شهرستان کارگاه های انفرادی وجود دارد به طوری که هر خانه یک کارگاه دستبافت داری است.
شهبازی ادامه داد: در فارس و به تبع آن در شهرستان فیروزآباد دستبافت های داری هنری زنانه محسوب می شود در حالیکه این هنر جزو مشاغل سخت به شمار می رود و در اکثر مناطق ایران این هنر توسط آقایان بافته می شود وی دلیل این موضوع را ظرافت در کار و استفاده از رنگ و طرح های مختلف عنوان کرد .
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان فیروزآباد اضافه کرد: برای تولید محصولات دستبافت، کارگاه متمرکزی در شهرستان وجود ندارد و تولیدات در خانه ها به صورت غیرمتمرکز صورت می گیرد.
شهبازی با بیان اینکه در حال حاضر دراکثر کارگاه های خانگی، دستبافت ها به صورت متری در اختیار هنرمندان قرار می گیرد، گفت: باتوجه به اینکه خاستگاه این هنر اصیل شهرستان فیروزآباد است و در اکثر خانه ها نیز دار قالی و گلیم برپاست هنرمندان ترجیح می دهند به صورت انفرادی کار کنند و به صورت متمرکز و در یک کار گاه مشغول به فعالیت نباشند.
به گفته وی رقابت هنرمندان در این رشته تخصصی در شهرستان فیروزآباد بسیار بالاست.
نظر شما