به گزارش خبرنگار مهر، زنانی که از روش‌های کمک باروری استفاده می‌کنند، تا تولد نوزاد زنده باید از چند مرحله حاملگی شیمیایی، حاملگی بالینی، نداشتن سقط و در نهایت زایمان با موفقیت عبور کنند.
عوامل موثر بر هریک از این مراحل می‌تواند منجر به موفقیت یا شکست درمان شود.
به منظور آگاهی از عوامل موثر بر یک چرخه درمانی محققان در پژوهشگاه رویان، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، ۹۹۶ چرخه درمانی در ۵۱۱ زن دریافت‌کننده درمان کمک باروری مورد بررسی قرار گرفت.
سن زنان، نوع سیکل درمانی، تعداد جنین انتقال یافته و سندرم تخمدان پرکیست از عوامل بررسی شده در این پژوهش بودند.
در این مطالعه از روش معادلات برآوردی تعمیم یافته برای گزارش نسبت خطر موفقیت در هر مرحله از چرخه درمانی، با بازه‌ی اطمینان ۹۵ درصد استفاده شد.
روش معادلات برآوردی تعمیم یافته وزنی شده نیز برای تعدیل اثر اندازه خوشه آگاهی بخش مورد استفاده قرار گرفت.
آزاده قاهری، دکتر سامانی، دکتر راسخی این پژوهش را انجام داده اند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی IJFS به چاپ رسیده است، نشان داد، انتقال جنین فریز شده نسبت به جنین تازه در مرحله بارداری شیمیایی با موفقیت بیشتری همراه است، اما چرخه‌های درمانی با جنین انتقالی تازه در مرحله حاملگی بالینی موفق‌تر هستند.
همچنین نشان داده شد، زنانی که در بازه سنی ۳۸ تا ۴۰ سال قرار دارند نسبت به زنان زیر ۳۵ سال، شانس کمتری در موفقیت سیکل درمانی دارند.
نظر شما