مجله مهر: در ماههای اخیر و با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، نقش برنامههای اقتصادی تلویزیونی بیش از پیش پررنگ شده است. شبکه یک سیما پیشرو در تولید این برنامههاست.
حرف حساب، از کجا شروع کنیم، پایش و... از جمله برنامههای گروه اقتصاد شبکه یک سیما هستند. این برنامهها هرکدام با فضایی خاص و با توجه به اهدافی که برایشان تعیین شده تولید و پخش میشوند. شاید بتوان پایش را گل سرسبد این برنامهها دانست که توانسته با مطرح کردن مسائل کاربردی اقتصاد، مخاطبان زیادی را به خود جذب کند.
با شروع سال جاری و با توجه به مشکلاتی که در اقتصاد کشور به وجود آمد، مردم بیش از پیش با اخبار و اتفاقات این حوزه درگیر شدند. اهمیت چگونگی پرداخت به مشکلات اقتصادی مردم در تلویزیون باعث شد تا روزنامه صبحنو به سراغ «سید امیر سیاح» مدیر گروه اقتصاد شبکه یک سیما بورد. مشروح این گفتگو را در ادامه میخوانید.
در شرایط فعلی مرز بیان مشکلات اقتصادی و سیاهنمایی چیست؟
مرز این موضوع که گفتید دو مورد است؛ ترس و ناامیدی. مخاطب را نباید از مشکلات ترساند و باید او را نسبت به آینده امیدوار کرد. همه تلاشمان این است که به این جریان نیفتیم. یعنی به مردم امید بدهیم.
با این توضیح ممکن است برای جلوگیری از ناامیدی به توهم یک شرایط ایدهآل برسیم؛ برای اینکه در عین امیدواری، انتقادات لازم هم بیان شود چه میکنید؟
این دو مسأله باهم تضادی ندارند. میشود انتقاد کرد اما طوری صورت بگیرد که ترسی برای مردم ایجاد نشود. تقریباً برنامه «پایش» همین کار را میکند. پایش مردم را هراسان نمیکند اما مهمترین انتقادات را هم بیان میکند. به نظرم این مهمترین کاری است که باید انجام شود.
در موضوع پرداخت به حواشی وزیر بهداشت در تلویزیون، انتقادات زیادی شکل گرفت؛ برنامههای اقتصادی سیما باید چگونه رفتار کنند که مطالبات مردم به درستی بیان شود؟
راضی کردن مخاطب کار بسیار سختی است؛ خصوصاً وقتی سیستم اجرایی کارایی لازم را نداشته باشد و آن سیستم مردمآزاری کند. اما تا حد توان ما سعیمان را میکنیم و امیدوارم که بتوانیم موفق باشیم.
آیا در شرایط خاص اقتصادی ماههای اخیر، برنامههای موضوعی سیما هم به روز شدهاند؟ برخی معتقدند بخش خبر تلویزیون با مراجع برونسازمانی هم مرتبط است؛ شما چگونه عمل میکنید؟
ما تحت مدیریت سیاستهای سازمان صداوسیما هستیم. درباره بخش اول سؤالتان هم باید بگویم که بله، حتماً این اتفاق افتاد و به روزرسانی صورت گرفت. ما متناسب با شرایط تغییراتی را ایجاد کردیم. تا قبل از این صرفاً شفافسازی میکردیم اما الان امیدبخشی هم انجام میدهیم. ضمناً زمانی که این حس به وجود میآید که سیستم اقتصادی کشور متولی ندارد نشان میدهیم که این گونه نیست و اگر مخاطبان خیال کنند مشکلات اقتصادی راهکار ندارد میگوییم این طور نیست و حتماً مسائل کشور قابل حل هستند.
تا به حال از جانب متولیان اقتصادی و مسوولان تحت فشار بودهاید؟
تاکنون به صورت مستقیم فشاری نبوده است.
درحال حاضر کدامیک از معضلات اقتصادی کشور را در اولویت پرداخت در رسانه میدانید؟
اگر درباره همین امروز حرف بزنیم، بازار ارز، سکه، احتکار و تولید را در اولویت میدانم. این مسائل مواردی هستند که با زندگی مردم مستقیماً در ارتباطند و باید در اولویت
مطرح شدن باشند.
اتاق فکر و مراجعی که از طریق آنها برای برنامههای اقتصادی شبکه یک برنامهریزی میکنید چه اشخاص و جاهایی هستند؟
درباره اتاق فکر، جمعی از کارشناسان میهندوست اقتصادی را داریم که بسیار کاربلد و به روز هستند. نمیتوانم از این عزیزان اسم ببرم چون ممکن است تحت فشار قرار بگیرند. برخی از این کارشناسان سمتهای دولتی دارند و به هرحال معذوریتهایی دارند. مأموریت گروه اقتصاد شبکه یک این است که اقتصاد مقاومتی را تبدیل به یک گفتمان ملی بکند. یعنی کاری بکند همه دربارهاش حرف بزنند، آن را درست بفهمند و پیگیریاش کنند. ما دراین زمینه مشکلات زیادی داریم چون در فضای مجازی تقریباً غایبیم. اقتصاد مقاومتی در فضای مجازی بلندگو ندارد. در طرف مقابل گفتمان رقیب ما بلندگوهای زیادی را در فضای مجازی دارد. ذهنیت کارشناسان کشور با اطلاعات مغایر اقتصاد مقاومتی بمباران شده است. این کار ما را بسیار سخت کرده است. جلب کامل اعتماد مردم برای رسانه ملی آسان نیست. با این مسائل مشغول دست و پنجه نرم کردن هستیم و البته به راه خودمان ادامه میدهیم.
اگر بخواهید در حوزه برنامهسازی اقتصادی کار مهمی در آینده انجام دهید چه میکنید؟
یکی از آن کارها راهاندازی ستاد پیگیری مشکلات تولید است که براساس اطلاعاتی که به مخاطبان میدهیم این امکان را فراهم میکنیم که درخواستهایشان به دستگاههای اجرایی را بگویند. بیان کنند در کجای کشور و کدام مسوول آنها را اذیت میکند. کدام فرد از آنها رشوه میخواهد و در مسیرشان سنگاندازی میکند. این یکی از مهمترین کارهاست که در برنامه سهشنبههای پایش انجام میشود. کار مهم دیگر این است که به جوانهای دارای ایده که توان تبدیل به محصول را ندارند فرصت بدهیم. آنها ایدههایشان را معرفی کنند و از این طریق مشتری و سرمایهگذار پیدا کنند. همینطور مسابقهای به نام جوان موفق سال برگزار کردهایم که به طور هفتگی، جوانانی را که مدعی موفقیت هستند ثبتنام کرده و از آنها آزمونی میگیریم. به برنامه میآیند و آنهایی که بیشترین لایک را کسب کنند جوان موفق ماه و سال میشوند.
مسائل مربوط به اقتصاد به طور سنتی برای مخاطب عام جذاب نیست و او را کسل میکند. شما برای عام شدن این موضوع و افزایش آگاهی اقتصادی مردم چه میکنید؟
معمولاً از برنامههای اقتصادی این طور برداشت میشود که مخاطبانش مسوولان و کارشناسان هستند. درحالی که مخاطبان ما مردم عادی هستند. بنده مخاطب هدف را یرای تهیهکنندگان تعریف کردهام. باید محتوای برنامه برای مخاطب هدف قابل درک باشد. برای مثال یک خانم ۵۰ساله در یک روستای دورافتاده که شغلش دامداری است باید محتوای برنامههای ما را بفهمد و برایش جذاب هم باشد. هروقت برنامهای باشد که حرفش برای مخاطب مورد مثال قابل فهم نباشد من فوری به دوستانم این تذکر را میدهم که از هدف دور شدهایم و داریم به جاده خاکی میزنیم! وقتی آن مخاطبی که گفتم پیام برنامه را بفهمد، مسوولان هم قاعدتاً موضوع برایشان مهم خواهد شد و پیگیری میکنند. اما اگر به سراغ حرفهای گنده و پیچیده اقتصادی برویم، مردم آن را متوجه نخواهند شد و پیرو آن مسوولان هم چون مردم آن را نفهمیدهاند، توجهی به آن نمیکنند.
آیا مسوولان اقتصادی با برنامههای شما تعامل خوبی دارند؟
نه! بسیاری از مسوولان اقتصادی جواب ما را نمیدهند. متأسفانه برای پاسخگویی هم حاضر نمیشوند.
مسوول خاصی وجود دارد که استثنا با برنامههای شما تعامل خوبی داشته باشد؟!
تا حدودی آقای ربیعی، وزیر سابق تعاون تعامل خوبی داشتند. تقریباً به جز ایشان شخص دیگری نیست!
نظر شما