به گزارش خبرنگار مهر، شهربانو امانی عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در نطق پیش از دستور خود روند انتخاب شهردار تهران را تشریح کرد.
در ادامه، مشروح نطق وی را می خوانید:
پیشاپیش آغاز هفته وحدت و میلاد باسعادت پیامبر عظیم الشأن محمد مصطفی(ص) را خدمت همکاران محترم و مردم عزیز شهر تهران تبریک عرض می کنم. همانی که اسلام و قرآن را برای ما به ارمغان آورد و همانی که ما را به دوستی و مودت دعوت کرد. همانی که ما را از کارشکنی در مقابل یکدیگر برحذر داشت و همان بزرگواری که با نزول سوره شوری، ما را به شور در امور، امر نمود و نظام شورایی را برای اداره امور جامعه، توصیه کرد.
باری، شورای پنجم، با گذشت حدود 14 ماه از حیات رسمی خود، برای سومین بار اقدام به انتخاب شهردار کرد. یک انتخاب شورایی دیگر که در ظاهر توسط ما 21 نفر انجام شد ولی در حقیقت، این انتخاب و انتخابهای گذشته، ماحصل و میانگین اندیشه یک جمع بسیار بزرگتری از مردمی است که هرکدام به دلیل خود، دغدغه شهر و مدیریتش را دارند.
به ویژه که در این انتخاب، جامعه بزرگتری نسبت به انتخاب شهردار حساس شده بود و در قالب رسانه ها، شبکه های اجتماعی، مصاحبه ها، تماسها و پیامها و دیدارهای حضوری تاثیر می گذاشت به طوریکه به جرأت می توان این انتخاب را میانگینی از نظرات یک جمع بسیار بزرگ دانست. جمعی شاید بیش از هزار نفر و نتیجتا، شورایی هزار نفره، شور کرد و به واسطه ما 21 نفر، شهردار انتخاب شد.
به نظر من، این پدیده اجتماعی بسیار باارزشی است که چنین تکاپو و سرزندگی بالایی در آن موج می زند و مطالعه کنندگان فضای اجتماعی ایران را دعوت می کنم که تحرک اجتماعی چند هفته گذشته تهران را مطالعه کنند.
زنجیره اقدامات شورایی و دموکراتیزه ما زمانی تکمیل می شود که نه تنها در زمان انتخاب، همه، سهم و مشارکت داشته باشیم، بلکه پس از انتخاب نیز، همه تمکین کنیم. حتی اگر اختلاف، یک رأی باشد. حتی اگر کاندیدای ما جزو کاندیداها نباشد.
نفع رفتار جمعی شورایی و نفع دموکراسی، صرفا در انتخاب شورایی و دموکراتیک تجلی پیدا نمی کند. اگر به این نفع قائل هستیم، آن را باید در هر دو حلقه زنجیر بیابیم. یعنی هم در انتخاب و هم در تمکین وگرنه، به سان بازی کودکانه ای است که نوع و قوانین بازی را با هم انتخاب می کنن،د ولی در نهایت به برهم‌زدن بازی ختم می شود.
همانطور که نفع انتخاب مشارکتی را همگان خواهیم برد، نفع تمکین نیز همگانی است و این رفتار، شایسته امت رسول اکرم(ص) است که 1400 سال پیش، ما را به آن امر نموده است.
اگر حداقلِ تمکین را دوری از کارشکنی بدانم، حداکثرِ آنر ا همراهی و همکاری و یاری می بینم. این دو، دو سر طیف رفتار اجتماعی شورایی یا رفتار اجتماعی مبتنی بر دموکراسی است.
از همگان سپاسگزارم که در این مدت، تک تک ما را تحت تأثیر نظراتشان قرار دادند. چه مخالفینِ مخالف و چه موافقینِ موافق. اکنون که هیجانات فروکش کرده، جز اندکی سیاهی، باقی را زیبایی بزرگی می بینم که نمود سرمایه اجتماعی ماست و آن اندک را که آقای دکتر آخوندی ضد رسانه خواندند، به حساب تمرین کم‌مان در مدیریت شورایی جامعه و پایین بودن شفافیت اجتماعی می گذارم که به امید آینده، سهمش رو به افول است.
فراموش نکنیم که این عقلانیت و خرد جمعی، با مرکزیت نهاد شوراست که منسجم و موثر می شود و نمود پیدا می کند. روی سخنم با اهالی دولت و مجلس است که توجه بیشتری به نهاد شورا داشته باشند. نهاد شورا، یک مجرای بسیار پرظرفیت برای بروز خرد جمعی و انرژی اجتماعی است. ملت ها، بدون خرد جمعی، کارهایشان به بیراهه خواهد رفت و بدون انرژی اجتماعی، سرمایه ای برای رشد نخواهند داشت و نکته جالب روزگار ما این است که به مدد شبکه های اجتماعی، نهاد شورا و رسانه چنان درهم تنیده شده اند که حتی می توان، شفافیت اجتماعی را نیز بعد از رسانه، به حساب شوراها گذاشت.
با وجود این سه ظرفیت بزرگ در این نهاد، از دولتمردان و مجلسیانِ با تدبیر و هوشمند، این توقع را دارم که نه تنها در امور مرتبط با توسعه کشور و استان و شهر، بلکه حتی برای ظرفیت‌سازی تبلیغی در ایام انتخابشان، به این نهاد، بپردازند.
این صحنه، آوردگاه اندیشه ها و ظرفیت ها در این زمان و این مکان بود و هیچ مرحله ای از مراحل انتخاب، به معنی شکست فرد یا اندیشه‌ای نیست. محدود بود به زمان و مکان حاضر!
بی شک، همه اندیشه‌ها و همه ظرفیت‌ها، بالاترین سرمایه‌های عرضه شده در این میدانِ محدود بودند و همگی، سهمی از خلق این زیبایی. قرعه انتخاب، توسط این شورای هزار نفره به نام دکتر حناچی زده شد. یک اعتماد مهم به بدنه شهرداری که بسیار کم سابقه است و در عین حال بسیار امید بخش.
این انتخاب را هم به ایشان و هم به همه شهروندان تهران تبریک عرض می کنم و برای رسیدن به بیشترین نفع اجتماعی، همگان را به تمکینی با چاشنی همکاری دعوت می کنم.
با احترام
شهربانو امانی
نظر شما