به گزارش خبرنگار فرهنگي « مهر» ، وي گفت : مي دانم كه به مناسبت سالروز درگذشت مولانا اين روزها همايشي در ايران برگزار مي شود . برگزار كنندگان اين همايش از من نيز خواسته اند كه سخناني درباره مولانا عرض كنم .
وي افزود : البته مولانا بزرگتر از آن است كه بشود در اين زمان كوتاه سخني درباره وي گفت . « مثنوي » او اقيانوسي از معرفت و عرفان است كه هر چه انسان در آن شناور شود به قعر آن خواهد رسيد نه به ساحلي ديگر . امكان احاطه بر « مثنوي » وجود ندارد ، زيرا احاطه به محيط و حدود بستگي دارد و « مثنوي » حدي ندارد .
دكتر نصر ادامه داد : ديوان شمس مولانا ضربان عشق الهي است و در آن عروض جديدي در شعر فارسي عرضه شده است . ديوان شمس از نظر عروض و قافيه هيچ همتايي در زبان فارسي ندارد . « فيه مافيه» او گفت و گوي مستقيم با مرشدي بزرگ است كه از حيات معنوي سخن مي گويد . « رباعيات» وي در ادامه سنت رباعي گويي ابوسعيد ابوالخير است . « مجالس سبعه» مولانا مسائل عميق عرفاني را دربر دارد .
وي اضافه كرد : اتفاقي نيست كه روح پرفتوح مولانا كه هميشه با هنر و زيبايي عجين بوده منشاء سنتهاي موسيقي شده است . سنتهاي موسيقي متاثر از مولانا به شكل مولوي خواني در تركيه و ايران و حتي « سند» وجود دارد . از روح پرفتوح او است كه « سماع » طريقه مولويه اززيباترين سماعيات تصوف به شمار مي رود . از بركت وجود مولانا است كه طريقه مولويه - كه به وسيله پسرش در آناطولي آن زمان به وجود آمده است - در سراسر عثماني و جزاير مديترانه گسترش يافته است .
استاد دانشگاه جورج واشنگتن در پايان سخنان كوتاه خود گفت : در اين سالها كه ميان اسلام و غرب حالت ستيز به وجود آمده ، نداي مولوي كه نداي همدلي و همبستگي است رهگشا است و مولانا به عنوان سفير دوستي ميان تمدن غرب و اسلام برگزيده شده است . پيام او كه به زبان فارسي نوشته شده تا زماني كه زبان فارسي پا برجاست باقي مي ماند . باشد كه اين بزرگداشت جوانان را متوجه آثار مولانا كرده و لحظه اي دل آنان را به شنيدن ناله ني باز كند .
نظر شما