به گزارش خبرنگار مهر، این نشریه توسط گروه بُردار و به سفارش کارگروه کاربردی سازی علوم انسانی و اجتماعی تولید و منتشر می‌شود.
شماره اول دانش بنیان به بحث امکان کاربردی سازی علوم انسانی در ایران اختصاص دارد. در این شماره با دو رویکرد فلسفی و جامعه‌شناختی به این موضوع نگاه کرده‌ایم.
وقتی از امکان یا امتناع امر یا پدیده‌ای صحبت می‌کنیم، شرایط فلسفی تحقق یا عدم تحقق آن را مدنظر داریم. به عبارت دیگر در «امکان کاربردی‌سازی علوم انسانی» بحث اصلی متمرکز بر این مهم است که تحقق یا فقدان شرایط تحقق علوم انسانی در جامعه ایران چیست.
سؤالی که باید به آن اندیشید و پاسخ داد از دل تطبیق‌ها خود را بهتر نشان می‌دهد: چگونه می‌شود که در جامعه تکنیک‌زده‌ای مثل امریکا و با تمام بودجه‌های کلانی که صرف علوم سختی چون کامپیوتر یا امور نظامی می‌شود؛ علوم انسانی جایگاه خود را در ثبات و اثبات اهمیت خود می‌یابد و در جامعه‌ای چون ایران با همه آن حساسیت‌های نظامی و همان نیاز مبرم به علوم سخت، علوم انسانی سخیف، کوچک و تحقق‌نیافته نگریسته می‌شود؟
این شماره از «دانش‌بنیان» با پرسش‌هایی بنیادین به شرایط فلسفی و جامعه‌شناختی تحقق علوم انسانی پرداخته است و طیفی از دیدگاه‌های گوناگون از حیث امکان یا امتناع علوم انسانی را با کمک و از زبان صاحب‌نظران این حوزه مرور کرده است:
رضا داوری اردکانی و مبحث تکنیک و علوم انسانی
سیدمحمدامین قانعی‌راد و بحث از ناهمزمانی دانش در ایران
ابراهیم توفیق و چالش گذر از گفتمان گذار
نعمت‌اله فاضلی و مرور کارکردهای (در مقابل کاربردهای) علوم انسانی در ایران
بیژین عبدالکریمی و تامل در متافیزیک علوم انسانی
نظر شما