مهدی علیخانی کارشناس مسائل هسته ای در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به آخرین تحولات هسته ای ایران در پایان مهلت شورای امنیت اظهار داشت: پافشاری صرف طرفین بر دیدگاهها و مواضع خود، به پیچیده تر شدن وضعیت کنونی کمک می کند و لذا باید بجای پافشاری صرف بر روی "مواضع" ، طرفین بر روی"منافع" تأکید کنند .
وی افزود: روند متعادلسازی و شفافسازی به نظر می رسد در شرایط کنونی طرفهای پرونده هسته ای ایران تمایل به گفتگو و دست یافتن "وضعیتی میانه" را دارند و لذا هرگونه انعطافپذیری باید بر اساس منافع مشترک و آیندهنگری امنیتی انجام گیرد.
ایران باید همه ظرفیتهایش را فعال کند و با توجه به اتمام مهلت 60 روزه، از دستاویز قراردادن گزارش البرادعی که قطعاً آمیخته با تکرار اداعاهای مبهم قبلی است در نشست آتی شورا و سوق یافتن پرونده به سوی قطعنامه سوم جلوگیری کند |
علیخانی تصریح کرد: باید فضای مفاهمه و گفتگو از جانب همه طرفها با حسن نیت تقویت شود و ایران نیز همه ظرفیتهایش را فعال کند و با توجه به اتمام مهلت 60 روزه، از دستاویز قراردادن گزارش البرادعی که قطعاً آمیخته با تکرار اداعاهای مبهم قبلی است در نشست آتی شورا و سوق یافتن پرونده به سوی قطعنامه سوم جلوگیری کند که در این راستا افزایش رایزنی با کشورهایی که از ابتدای ژانویه 2007 به عنوان اعضای غیردائم شورای امنیت جایگزین شده اند موثر است .
علیخانی با تاکید بر این نکته که "نباید تهدیدات آمریکایی ها را ساده و سطحی فرض کرد"، اظهار داشت: برداشت از اظهار نظرات و تهدیدات اخیر مقامات امریکایی نباید ساده لوحانه باشد و مبرهن است که صحبت از چرخش 180 درجه ای در قبال ایران ، پی بردن به اشتباهات گذشته و دراز کردن دست دوستی به سمت ایران برای جبران اشتباهات نیست و این نوعی "تغییر تاکتیک" برای مقابله و کنترل بیشتر بر ایران خصوصاً در مسئله هسته ی است و نه یک تغییر استراتژی و ورود یکی دیگر از ناوهای امریکایی به آبهای خلیج فارس و از سویی استقبال امریکا از تاخیر و عدم راه اندازی نیروگاه بوشهر از سوی روسیه ، در همین راستاست .
این کارشناس امور هسته ای در پاسخ به این سئوال که "تحریم" چه پیامد سیاسی بر پرونده هسته ای دارد، خاطر نشان کرد: پس از آمریکا، ژاپن و سوئیس و استرالیا هم در راستای قطعنامه 1737 شورای امنیت سازمان ملل تحریمهایی را علیه ایران اعمال کرده اند و این به حل مسئله هسته ای ایران کمکی نمی کند و حرکت به سمت اقدامات تنبیهی از سوی غرب اوضاع را پیچیده تر خواهدکرد.
علیخانی به تشریح سه گزینه اصلی را در برابر آینده موضوع هسته ای پرداخت و گفت: اگرچه صرف مطرح کردن برخی طرحها به حل مسئله کمکی نمی کند، اما در وهله کنونی ارائه راهکارهای اجرایی و قابل چانه زنی می تواند از بحرانی شدن اوضاع بکاهد که در میان "سه گانه های هسته ای مطرح"؛ "طرح غنی سازی تا سقف 4 درصد" در این میان قابل تأمل است و نسبت به طرح"تایم اوت" البرادعی و "طرح سوئیس " که نیاز به رایزنیهای زمانبری دارد زودتر می تواند به نتیجه برسد و محدودیت کمتری دارد.
" کارشناسان هسته ای بخوبی می دانند که برای رسیدن به تسلیحات هسته ای از شیوه غنی سازی به اورانیوم با خلوص بیش از 94 درصد نیاز است و این مستلزم چندیدین بار فراوری اورانیوم پس از 4 درصد است که فرآیندی زمانبر است و البته ایران به دنبال آن نیست و لذا می تواند راهکاری برای اعتماد سازی عینی و خروج از بن بست کنونی باشد که البته بعید می رسد امریکا در ارتباط با آن کارشکنی نکند."
وی در مورد "طرح موسوم به طرح البرادعی"نیز گفت: طرح "تایم اوت" البرادعی (تعلیق همزمان غنی سازی و تحریمها در وقفه ای کوتاه) هم قابل گفتگو است که البته این "وقفه کوتاه" تا دو سال هم می تواند بطول بیانجامد و "غنی سازی خشک" بجای تعلیق کامل غنی سازی از سوی ایران نیز در قالب این طرح قابل بررسی است ، اما طرح تعدادی از کشورهای اروپایی که به طرح سوئیس موسوم شده است نیاز به رایزنیهای بیشتر و روشن شدن ابعاد دقیق آن است .
صحبت از چرخش 180 درجه ای در قبال ایران و دراز کردن دست دوستی به سمت ایران برای جبران اشتباهات نیست و این نوعی "تغییر تاکتیک"برای مقابله و کنترل بیشتر بر ایران خصوصاً در مسئله هستهای است |
این کارشناس هسته ای در مورد تاخیر مجدد روس ها در بهره برداری از نیروگاه اتمی بوشهر به بهانه بدهی ایران به شرکت روس اتم ، گفت: پس از گذشت 30 سال "انتظار ملی" برای آغاز بکار پروژه نیروگاه اتمی بوشهر و ارائه چند برنامه زمانبدی ، روسیه برای پنجمین بار است که این تعللها از سوی روسیه صورت میگیرد و این پروژه ملی رفته رفته از نماد همکاری ایران و روسیه به نماد بی اعتمادی دو کشور تبدیل می شود .
وی درخصوص ادعاهای طرف روسی در نحوه پرداخت بدهی ها نیز گفت: مسئله سوخت نیروگاه بوشهر در یک قرارداد مجزا مطرح است، بنابراین ارتباطی با راهاندازی نیروگاه ندارد و در غیر این صورت طرف ایرانی باید مدعی عدم تعهد به اجرای قرارداد مذکور از سوی طرف روسی شود .
وی با ارائه این پیشنهاد که باید کمیته ای ویژه داخلی برای پیگیری راه اندازی هرچه سریعتراین نیروگاه ( متشکل از سازمان انرژی اتمی و وزارت امور خارجه ) تشکیل شود، تصریح کرد: مجلس شورای اسلامی نیز در قالب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، می تواند با نظارت بر راه ادازی هرچه سریعتر این پروژه، در صورت تعلل بیشترطرف روسی ، ادعای خسارت نماید.
علیخانی تصریح کرد: در غیر این صورت با تداوم معطل ماندن این پروژه ملی و از آنجایی که سرمایه گذاری میلیارد دلاری ایران در این نیروگاه قابلیت استفاده چندگانه و یا تبدیل به کاربری دیگری را ندارد ، پیشنهاد می شود سازمان انرژی اتمی طی یک موافقت نامه همکاری با سازمان میراث فرهنگی ، طی تغییراتی رآکتور اتمی بوشهر را به "چایخانه سنتی" تبدیل کند!
وی در پایان سخنان خویش نسبت به ایجاد نوعی چند صدایی در موضوع هسته ای هشدار داد و خاطر نشان کرد: بی شک مشی و جریان راهبردی پرونده هسته ای نه بر اساس نظر شخصی مذاکره کننده گان بلکه بر اساس اجماع ملی و سیاستهای کلان نظام مشخص و روشن است و در این راستا حفظ "وحت ملی" در پرونده هسته ای ضروری است.
نظر شما