به گزارش خبرگزاری مهر، در این نشست دکتر هادی ندیمی، استاد شهرسازی و معماری دانشگاه شهید بهشتی، در سخنانی با موضوع مجسمه سازی، تاملی در مباحث نظری، ریشه های مجسمه سازی در جهان را مورد توجه قرار داد و گفت: "از هنر دو تعریف می توان ارائه داد؛ یک تعریف شامل نقد هنر می شود و دیگری در خصوص اندیشه ای که برآورنده و خاستگاه هنر است."
ندیمی افزود: "اگر هنرمند به خاستگاه هنر خود توجه و آگاهی داشته باشد می تواند موثرتر عمل کند. اما یک شک تاریخی وجود دارد که آیا مجسمه سازی جزئی از معماری است یا هنر مستقلی است. سودمندی و عملکرد مادی از ارکان معماری است، در حالی که این مسئله در مجسمه سازی وجود ندارد."
این استاد دانشگاه به دوره بندی مجسمه سازی در طول تاریخ پرداخت و چهار دوره اسطوره ای، ادیان تجسمی، ادیان توحیدی و رنسانس را از این دوره ها اعلام کرد و گفت: "سه دوره اول متعلق به ساحت باطن و در اتباط با معانی متافیزیکی است. هنر گذشته به گونه ای است که هنرمند سر به آسمان بلند می کرد و به خلق اثر می پرداخت. اما در رنساس هنرمندان نگاه خود را از آسمان به زمین دوختند و واقعیت در زمین به شکل مجسمه ترسیم شد."
در ادامه برنامه دکتر زهرا رهنورد در زمینه مجسمه سازی معاصر، موفقیت ها و موانع سخنرانی کرد و گفت: "مجسمه سازی در ایران یکی از چالش های مهم محافل هنری و دانشگاهی است. به نحوی که روانی و آسودگی خیال آفرینش هنری را در رابطه با مجسمه سازی دستخوش فراز و نشیب و هنرمندان را نگران کرده است. در جستجوی ریشه های این چالش عظیم، سئوال مهم مجسمه سازی معاصر در ایران این است که آیا مجسمه سازی مشروعیت دارد یا خیر."
وی با اشاره به اینکه تاریخ هنر حاکی از آن است که مجسمه ساز حتی با پیدایش اسلام و بعد از آن وجود داشته، افزود: "تاریخ گویای کاربردی بودن مجسمه در زمان های مختلف از جمله پادشاهی است. علاقه به تجسم بخشیدن به اشکال در اسلام نیز وجود داشته است. سفارش دهنده های اصلی مجسمه سازان سازمان های دولتی هستد و بسیاری از سرمایه داران در این خصوص از مجسمه سازان حمایت نمی کنند."
این استاد دانشگاه افزود: "در چنین شرایطی تردید یک مجسمه ساز برای ساختن یک مجسمه بسیار زیان آورتر از تحریم اوست. مجسمه ساز هیچ دیوار و محدودیتی را نمی تواند تحمل کند و مجسمه سازی در کشور ما حرکتی پرشور دارد و یکی از نمونه های آن همین برگزاری سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی تهران است که باید جسارت و شهامت برگزارکنندگان آن را ستود."
در ادامه این نشست بهروز دارش در سخنانی به بررسی فضاهای شهری و تاثیر آن در زندگی روزمره شهروندان پرداخت. وی با تاکید بر اینکه تاثیری که ما روی شهر می گذاریم خیلی کم است، اما تاثیر شهر روی انسان ها بسیار عظیم است، لزوم توجه به فضاسازی برخاسته از فرهنگ مردم را مورد توجه قرار داد و تاکید کرد هر یک از آثاری که در شهرها خلق می شوند در جای خود می توانند یک اسطوره باشند.
دکتر محمدرضا جوادی، دیگر استاد مدعو حاضر در این نشست تخصصی، به بررسی نشانه ها در فضاهای شهری پرداخت و با استفاده از اسلایدهای متعدد نشانه های خاطره انگیز در فضاهای شهری را تحلیل و تبیین کرد. از میان سه مقاله برگزیده برای ارائه در نشست هم اندیشی، مقاله فرید حسنیان تهرانی با موضوع مجسمه ها از اثری هویت زا تا شئی ای هویت زدا ارائه شد.
هیئت داوران دو مقاله دیگر متعلق به نارسیس سهرابی و محرمی را برای ارائه انتخاب کرده بودند که به دلیل محدودیت زمان فرصت ارائه آنها فراهم نشد. مجموعه مقالات برگزیده و ارائه شده در این نشست در کتاب هم اندیشی منتشر می شود.
نظر شما